༼༨༦༽ཁོང་ཁྲོ་ནི་རང་རྒྱུད་དང་གཞན་རྒྱུད་ཕུག་པར་བྱེད་པའི་མདུང་ཐུང་ལྟ་བུ་དང་། བཟོད་པ་ནི་དེ་བཀག་པའི་ཕུབ་ལྟ་བུ་རེད།
瞋心如短矛刺透自續及他續，
忍辱如同盾牌能夠抵擋瞋心。
༼༨༧༽དགྲ་བོ་རྣམས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་ཁོང་ཁྲོ་རེད་ལ། དེས་ནམ་ཡང་མི་འཇོམས་པ་ནི་ངེས་དོན་གྱི་དཔའ་བོ་རེད།
敵人中究竟的敵人是瞋恨心，永遠不會被瞋恨心打敗者，才是真正的英雄。
༼༨༨༽ནད་ནི་ནང་དུ་ཡོད་ཀྱང་བཅོས་བྱ་དང་། བདུད་རྩི་ནི་ཕྱི་རུ་ཡོད་ཀྱང་བསྟེན་བྱ་ཡིན་པ་ལྟར་དུ། སྐྱོན་ནི་རང་ལ་ཡོད་ཀྱང་སྨད་བྱ་དང་། ཡོན་ཏན་ནི་དགྲ་ལ་ཡོད་ཀྱང་བསྟོད་བྱ་རེད།雖然在裡面，病毒是所除，雖然在外面，甘露是所取，雖是自己的，缺點是所辱，隨是敵人的，優點是所讚。
༼༨༩༽སངས་རྒྱས་ནི་ཆོས་སྟོན་པའི་སྟོན་པ་དང་། སེམས་ཅན་ནི་ཆོས་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་ཡིན་པས་དེ་གཉིས་མཚུངས་པར་ཆོས་པའི་གུས་ཡུལ་རེད།
佛陀是教法的祖師，眾生是修成正法的因緣，
是故二者一律是修行者所尊敬的對象。
༼༩༠༽ཡོན་ཏན་ནི་ཆུ་ཕྲན་སྣ་ཚོགས་ལྟ་བུ་དང་། བཙོན་འགྲུས་ནི་དེ་དག་ཡོངས་སུ་སྡུད་པ་ལ་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་ལྟ་བུ་རེད།種種功德如各種支流，精進如大海收攝彼等。
༼༩༡༽ཟས་ལ་ཆགས་པ་དེ་ཉ་མོ་ལྕགས་ཀྱུས་འཛིན་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པ་ལྟར་དུ། ཕྱི་དང་ནང་ལ་ཆགས་པ་ནི་སྡུག་བསྔལ་མང་པོ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་རེད།
就像貪食是魚兒被鉤子釣上的原因，貪於外及內是產生眾多痛苦之原因。
༼༩༢༽སེམས་ནི་ལས་སུ་མི་རུང་བའི་རྟ་རྒོད་ལྟ་བུ་དང་། བསམ་གཏན་ནི་དེ་དབང་དུ་བྱེད་པ་ལ་སྲབ་སྐྱོགས་ཅན་གྱི་སྐྱེས་བུ། དེ་ཡང་ཉམས་མྱོང་མང་པོ་དང་རྩལ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་ལྟ་བུ་ཞིག་རེད།
心就像桀驁不馴的野馬，禪定就如同手挽轡索的騎士，以豐富的經驗，超高的技術而控制彼方。
༼༩༣༽སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ནི་ལས་ལས་བྱུང་། ལས་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པ་ལས་བྱུང་། ཉོན་མོངས་པ་ཡང་བདག་འཛིན་ལས་བྱུང་བས་བདག་འཛིན་ནི་ཉེས་པ་ཀུན་གྱི་རྩ་བ་རེད།
一切痛苦是由業而來的，業是因煩惱而來的，煩惱是我執而來的，是故我執是所有過失的最根本。
༼༩༤༽ཡིན་པའི་ཐག་པ་མ་མཐོང་ནས་མིན་པའི་སྦྲུལ་མཐོང་བ་ནི་རྟོག་པ་ལོག་ཤེས་དང་། ཡིན་པའི་གནས་ལུགས་མ་མཐོང་ནས་མིན་པའི་བདག་མཐོང་བ་ནི་བདག་འཛིན་ཅེས་བྱ་བའི་མ་རིག་པ་རེད།
見不到所是的一條繩子，而見到所非的一條蛇就是所謂的有分別顛倒識，見不到所是的真如而見到所非的我就是所謂我執的無明。
༼༩༥༽སྡུག་བསྔལ་ཀུན་གྱི་རྩ་བ་དང་། ཉོན་མོངས་ཀུན་གྱི་གཙོ་བོ་ནི་མ་རིག་པ་དང་། མ་རིག་པ་རྩད་ནས་འཇོམས་པའི་དཔའ་བོ་ནི་ཤེས་རབ་རེད།
一切痛苦的根本以及所有煩惱的主要是無明，根斷無明的英雄是智慧。
༼༩༦༽ང་ཚོའི་དགྲ་བོ་མཐར་ཐུག་ནི་ཉོན་མོངས་པ་དང་།ཉོན་མོངས་པའི་དགྲ་བོ་མཐར་ཐུག་པ་ནི་ཤེས་རབ་རེད།
眾生的最敵方是煩惱，煩惱的最敵方是般若。
མུ་མཐུད་ནས་ཡོད། དམ་ཆོས་སྨྲ་བ་བླ་མ་གསེར་མདོག་སྤྲུལ་སྐུ་ནས་གདམས་པའོ།
有繼續：善說法者上師仙多祖古仁波切教言

#王牌部队[超话]#
《王牌部队》有很多对照组，比如顾一野和陆平凡，但二刷愈发觉得顾一野真正的对照是郑源：
1、秦汉勇第一次见顾一野就说，“你让我想起一个人，他是我最尊敬的人”，顾一野也推测出了秦指的是郑源；
2、剧里很多次提到节奏，郑源对高说，每个人说话办事的时候都有自己的节奏……顾一野则对江说要站出来，在巨大的噪音声中找到自己的节奏。
3、郑源对女儿说做顾一野是传说，有着在平凡泥潭中挣扎一生的风险，而自己就是这样的人
从郑源到顾一野，是传承更是进步。#肖战顾一野#

#文学##读书#

—— 鲁迅

1、我本来也无可尊敬，也不愿受人尊敬，免得不如人意的时候，又被人摔下来。
　　
2、岂有豪情似旧时，花开花落两由之。
　　
3、战士的日常生活，是并不全部可歌可泣的，然而又无不和可歌可泣相关联，这才是实际上的战士。
　　
4、时间就像海绵里的水，只要愿挤，总还是有的。
　　
5、书桌上的一盆“水横枝”，是我先前没有见过的：就是一段树，只要浸在水中，枝叶便青葱得可爱。看看绿叶，编编旧稿，总算也在做一点事。做着这等事，真是虽生之日，犹死之年，很可以驱除炎热的。
　　
6、在我的后园，可以看见墙外有两株树，一株是枣树，还有一株也是枣树。
　　
7、不知怎地我们便都笑起来，是互相的嘲弄和悲哀。
　　
8、长歌当哭，是必须在痛定之后的。
　　
9、爱看书的青年，大可以看看本分以外的书，即课外书……譬如学理科的，偏看看文学书，学文学的，偏看看科学书，看看别人在那里研究的，究竟是怎么一回事。这样子，对于别人，别事，可以更深的了解。
　　
10、用玩笑来应付敌人，自然也是一种好战法，但触着之处，须是对手的致命伤，否则，玩笑终不过是一种单单的玩笑而已。
　　
11、有时也觉得宽恕是美德，但立刻也疑心这话是怯汉所发明，因为他没有报复的勇气；或者倒是卑怯的坏人所创造，因为他贻害于人而怕人来报复，便骗以宽恕的美名。
　　
12、凡事以理想为因，实行为果。
　　
13、凡活的而且在生长者，总有着希望的前途。
　　
14、第一次吃螃蟹的人是很可佩服的，不是勇士谁敢去吃它呢？
　　
15、人世间真是难处的地方，说一个人“不通世故”，固然不是好话，但说他“深于世故”，也不是好话。