第十六章
平息
　　“记住，一旦食下灼情果便不可辜负对方，不然你将会被无尽情火燃为灰烬。这朵情焰花就送给你当做一个小礼物了，你的第一枚纹珠我已经帮你凝形了，你和那个小姑娘也早点离开吧！”说完，陌言便连同树顶的情焰花一起消失在了原地。
　　凰独自一人站在凰念梧桐树旁，痴痴的看着树的顶端，说：“凤，没想到他们两个人居然都有着同你一样的想法。”
　　山洞内，凤情梧桐树树顶的情焰花之中结出了凰念梧桐树上相同的灼情果，凤鸣声也随着灼情果的成熟而停歇。在树干的位置，渐渐变得扭曲，一个令陈心琪又爱又恨的面孔渐渐的清晰起来，还没等陈心琪完全看清楚，陈心琪就冲了上去抱住了那道身影就好像在害怕再次失去似的。
　　“陈心琪你怎么又哭了？又有谁欺负你了吗？”陌言拍了拍陈心琪的背。
　　“哪里！我才没有哭！我只是眼睛里进沙子了。”陈心琪娇嗔道。
　　“好吧，你能告诉我外面这是什么情况吗？”陌言笑着说道。
　　“这个啊！在我出来之后没多久不知道怎么就……”
　　听完陈心琪的叙述，陌言向着凤的方向深深地鞠了一躬。
　　“心琪我们可以离开了。”陌言陌言说。
　　“喔。那你的纹珠要怎么办呢？”陈心琪关切的问。
　　“纹珠啊！我已经…等等你看那是什么？”一道强光从凤情梧桐树树顶突然亮了起来。
　　“我也不知道啊！”陈心琪摇了摇头说。
　　在树顶，情焰花托着灼情果高速旋转，一丝一缕的能量从灼情果中抽离出来。凤突然鸣叫了一声，一根长约一米的凤尾羽从凤的身后飘到了灼情果的上方，那些在空中飘浮着的能量仿佛归巢的鸟儿向着凤尾羽蜂拥而至。
　　凤尾羽在能量注入后慢慢的开始蜷缩起来，原本那长约一米的凤尾羽在最后一缕能量注入后，化作一条鲜红色的项链，一块内含凤凰图案的晶石悬挂在项链之上。
　　凤开口说：“这是赤凤吊坠，这是一枚护身符，它也是用来监视那个小子的纹器，一旦那小子背叛了你对他的感情，那块晶石中的凤凰图案便会亮起。”说着赤凤吊坠从空中飘落到了陈心琪的面前。
　　陈心琪接过赤凤吊坠，对着凤说：“谢谢您！我会好好使用它的。”说着，陈心琪将赤凤吊坠挂在了脖子上，然后向陌言露出了欣喜和满意的笑容。
　　陌言对着凤恭敬地问道：“那么请问我们可以离开了吗？凤前辈。”凤没有接着说什么，那熟悉的长鸣再次响起，小炎和小焰也随之应和，不过这次当凤鸣声停止的，凤却消失在了原来的位置。
　　“心琪，我们也该走了吧。”陌言问。
　　“哦！不过你纹珠的事要怎么办呢？”陈心琪问。
　　“这个啊！刚才的话我还没说完，这个纹珠我已经有了，只是过程解释起来有点不可思议，所以还是在回去的路上再解释给你听吧！”陌言说。
　　“那我们走吧！”说着，陈心琪和小炎走到小炎身边和小炎低声说了几句就走了回来说：“我们走吧！”
　　“小炎不和我们一起走吗？”陌言问道。
　　“不了，难道你忘记了我们出来的目的吗？我们是出来历练的！所以小炎陪我们到这里就够了，我们自己走回去就好啦！而且在刚才小焰受到了凤释放的能量影响肚子里的胚胎有点不稳定，所以小炎要留下来照顾小焰。”陈心琪笑嘻嘻地说，说完还朝着小炎和小焰挥了挥手告别。
　　走出山洞，进入森林，陈心琪就开始了对陌言雨打般的“审问”，直到陌言将他在神秘空间内发生的事一切一五一十地告诉了陈心琪陈心琪才肯罢休。当陌言提到凤凰的故事时，陈心琪再次感动的落泪，陌言虽然感到无奈，但也无法阻止，所以陌言只能慢慢引导陈心琪，将她从这个故事中脱离出来。
　　走着走着，森林那幽紫的颜色终于开始褪去，变回了原来的火红色，周围也时不时的开始有了一点动静，在陌言好不容易把经历讲述完之后，陈心琪也开始无聊了起来。一路上来，从山洞出来之后，陌言和陈心琪还没有遇到一只魔兽，甚至连一只小动物都没有遇见，陈心琪脚下正踢着一块石子，不知为何陈心琪脚下一用力，石子便消失的无影无踪了，于是陈心琪对陌言说：“陌言，为什么我感觉这个历练好无聊啊！一点意思都没有。”
　　“我也不知道，这也是我第一次出来历练。”陌言无语地摇着头说。
　　“啊~不行！我一定要找点好玩的事情，不然我怕我就真的要无聊死在这路上了。”说着陈心琪又踢飞了脚边的一块石子。
　　陈心琪用左手托着右手手肘，右手再顶着自己那光滑白嫩的下巴沉思了一会儿后说：“陌言要不我们来试试你的新纹技吧！没错，我们就玩这个吧！”陈心琪兴奋的对陌言说。
　　“那个…好吧！”陌言看着陈心琪那水灵灵的大眼睛中露出了期待的眼神实在不好意思拒绝。
　　陌言催动纹气，一个火红色的纹珠凭空出现在了陌言和陈心琪之间。
　　“红色的！那就是火系的纹技了，难道是凤凰给你的吗？好期待啊！你快试试这是什么纹技！”看着陌言的纹珠陈心琪激动地对陌言说道。
　　“这好像是我的纹技吧？为什么感觉你比我还要紧张呢？”陌言心中一边默默想着，一边将纹气缓缓地注入自己那火红的纹珠中，纹珠的红光闪动一下，陌言只感觉从自己的背部传来一阵阵温热的感觉，但与曾经奇闻录进入身体时的感觉也有些许不同，当初融合时陌言只感觉全身都沐浴在阳光之中十分舒服，然而这次伴随着温热感出现的还有剧烈的酸胀感，酸胀感从背部传遍全身，陌言的身体慢慢的开始抖动起来。
　　“陌言你怎么了？”陈心琪在一旁看着发现不对关切的问道。
　　一点一点的纹气开始在陌言背部的位置堆积，酸胀感带来的酥麻感在陌言的全身游走。
　　时间慢慢的走过，终于陌言忍受不住那酥麻感的折磨喊出了声来：“啊！”
　　伴随着着出现的是一对火红色的红色光幕。
　　希望各位读者大大喜欢的话能投两张推荐票，帮忙推荐关注一下。

【 聞慧-新譯文摘錄分享 】ཉག་བླ་པདྨ་བདུད་འདུལ་ 白瑪鄧登全集 第 01 函

༄༅། །མཆོད་འབུལ་ནི། 獻供

དཀྱིལ་འཁོར་གང་ལ་ཡང་ཕྱི་མཆོད་ཀྱི་སྐབས་སུ་མཆོད་པའི་རིགས་རྒྱས་པར་མཆོད་ན་བཀག་པ་མེད་ཅིང་ལེགས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། རིགས་མཐུན་གྱི་ཆོ་གས་སྐབས་སུ་བབ་པ་ལས་འདོན་ཚིག་བླང་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་པ་ཕྱག་ལེན་དུ་ཡང་མཛད་པར་སྤྲོ་ན་འདི་ལྟར་རོ། །

任何壇城，外供之際，供物類廣供時，為令無障及善妙轉故，應取相應儀軌念誦。行持亦應如此。廣軌如下：

…………(中略)…………

ཅེས་སོ། །དེ་ཙམ་མི་ནུས་ན་དཀྱུས་ཀྱི་ཆོ་གས་ཀྱང་མ་ཚངས་བ་མེད་དོ། ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་སྤྲོས་པ་རྒྱས་བསྡུས་དང་ལོང་སྐབས་སོགས་དང་བསྟུན་ནོ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོས། རྒྱས་པར་འདོད་ན་རིགས་མཐུན་པའི། །རྒྱུད་དང་མན་ངག་གཞན་ནས་བླངས། །ལེན་དུ་རུང་བ་ང་ཡི་བཀའ། །ཀུན་ཏུ་བཟང་པོས་གནང་བ་སྟེ། ཅེས་གསུངས་སོ།། །།

若不能如此，則常軌亦不可缺。如其所說，依時機等或作廣軌，或作略軌。
大阿闍黎曰：“若樂廣軌於他處，隨取相應續竅訣，堪能答者我之語，普賢如來所開許。”

…………(中略)…………

XXX༔ གཏོར་མའི་དབང་ནིཿ 朵瑪灌頂

ཨེ་ཝཾ་ཟུང་འཇུག་གཏོར་མའི་ཀློང་༔ རྩ་གསུམ་ཞི་ཁྲོའི་ལྷ་ཚོགས་བཞུགསཿ སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཡོན་ཕྲིན་ལས་ལྔའིཿ ལས་ཅན་སྐལ་ལྡན་གཙོར་བྱས་པའིཿ མཁའ་ཁྱབ་འགྲོ་ལ་དབང་བསྐུར་བསཿ དབང་རྣམས་ཡོངས་རྫོགས་སྨིན་པར་ཤོགཿ

誒旺雙運朵瑪中，三本靜猛尊眾住，
功德事業身語意，具足善緣為主眾，
遍空眾生灌頂賜，圓滿灌頂願成熟！

རྩ་སྔགས་མཐར་བ་ལིངྟ་ཨ་བྷི་ཥིཉྩཿ

根本咒後：巴林達阿毗肯匝

༄༅། །ཕྱི་ཆོག་སྐབས་བསྙེན་དམིགས་ནི། 外儀軌時念誦所緣

རང་ཉིད་སྣང་བའི་ངོ་བོར་གསལ་བའི་སྙིང་དབུས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་ཐུགས་ཀར་པདྨ་ཉི་ཟླའི་སྟེང་དུ་བཻཌཱུཪྻའི་རྡོ་རྗེ་རྩེ་ལྔ་པའི་ལྟེ་བ་ཁོང་སེང་གི་དབུས་སུ་ཨཱཿཡིག་མཐིང་གསལ་འོད་ཟེར་མདངས་དང་ལྡན་པའི་མཐར་སྔགས་ཀྱི་ཕྲེང་བ་གཡས་སུ་འཁོར་བར་བསམ་མོ་བཟླས་པ་དངོས་རྩ་གསུམ་སྤྱི་དྲིལ། །

觀想自成光明體性，心間中央化現普賢如來，其之心間蓮花日月之上，化現五股吠琉璃金剛杵，杵臍空隙中央出生ཨཱཿ「阿」字，亮藍之色，光明為體，周圍咒鬘右旋圍繞。念誦根本咒三遍，總咒：

…………(中略)…………

༄༅། །བརྟེན་བཞུགས་ནི། 堅固安住

ཕྱོགས་བཅུ་ན་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་བདག་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། །ཇི་སྲིད་ནམ་མཁའི་མཐའ་དང་མཉམ་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ས་ལ་མ་བཞག་གི་བར་དུ་རྒྱལ་བ་རྣམས་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བར་བརྟན་པར་བཞུགས་སུ་གསོལ།

十方安住一切諸佛菩薩，請垂念我！乃至量等虛空一切有情，尚末安置無住涅槃之間，祈請諸佛勿入涅槃！祈請堅固安住！

༧ ཁྱད་པར་དུའང་རྡུལ་ཚོན་གྱི། ཚོམ་བུའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་བསྐྱེད་ཅིང་སྤྱན་དྲངས་པའི་ལྷ་ཚོགས་རྣམས་ཇི་སྲིད་གཤེགས་གསོལ་གྱི་ཆོ་ག་མ་བྱས་ཀྱི་བར་དུ་བརྟན་པར་བཞུགས་སུ་གསོལ།

尤其於彩繪壇城中，生起並迎請之尊眾，乃至未作祈請回返儀軌之前，祈請堅固安住。

༧ ཁྱད་པར་དུའང་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་རྟེན་མཆོག་འདི་རྣམས་ལ་ཇི་སྲིད་འབྱུང་བ་བཞིའི་གནོད་པས་མ་གཞིག་གི་བར་དུ་བརྟེན་པར་བཞུགས་སུ་གསོལ། །བརྟན་པར་བཞུགས་ནས་ཀྱང་བདག་དང་མཐའ་ཡས་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་མཆོག་དང་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་མ་ལུས་པ་སྩལ་དུ་གསོལ། །

尤其此諸殊勝身語意所依，乃至未被四大損害毀滅之前，祈請堅固安住彼中！堅固安住之後，祈請於我及一切無邊有情，無餘恩賜勝共悉地！

…………(中略)…………

༄༅། །སྨན་མཆོད་ནི། 藥供

ཧཱུྃཿ རང་བྱུང་གདོད་ནས་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། །རྩ་བརྒྱད་ཡན་ལག་སྟོང་ལས་སྦྱར་བའི་སྨན། །རིགས་ལྔ་དམ་ཚིག་རྣམ་པ་ལྔ་ཡི་དངོས། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་རྫོགས་གྲུབ་པའི་རྫས་ཆེན་པོ། །ཉོན་མོངས་གདུང་བ་སེལ་བའི་བདུད་རྩི་འདི། །དྲིན་ཆེན་རྩ་བའི་བླ་མའི་ཞལ་དུ་འབུལ། །ཐུགས་རྗེས་རྩེར་དགོངས་དབང་དང་དངོས་གྲུབ་སྩོལ། །

吽！
自生原始本來即清淨，八根千支之中和合藥，
五部五種誓言之本體，圓滿五智殊勝成就物，
遣除煩惱逼迫此甘露，大恩根本上師尊口奉！
大悲垂念灌頂悉地賜！

…………(中略)…………

༄༅། །རྡུལ་ཚོན་ཆུ་བོར་གཤེགས་པའི་ཆོ་ག་ནི། 彩瓶入注儀軌

རྡུལ་ཚོན་གྱི་བུམ་པ་མཆོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་ཚོགས་པར་བྱས་ནས། སློབ་དཔོན་སློབ་མར་བཅས་པས་དྲི་སྤོས་ཀྱི་སྣ་དྲངས་ཏེ་བསྐུར་བསྟི་དང་བཅས་རྒྱ་མཚོར་འབབ་བའི་ཆུ་བོའམ། མཚོ་དང་། ཆུ་མིག་སོགས་སྐམ་པར་མི་འགྱུར་བར་རྒྱུན་དུ་གནས་པའི་ཆུ་འགྲམས་སུ་མཎྜལ་ལྟ་བུའི་གཞི་ལ་རྡུལ་ཚོན་དཀར་པོའི་པདྨ་འདབ་བརྒྱད་བྲིས་པའམ། སྤར་དུ་བཏབ་པའི་དབུས་དང་འདབ་མ་ལ་མེ་ཏོག་གི་ཚོམ་བུ་བཀོད། མཐར་ཆུ་གཉིས་ཉེར་སྤྱོད་ལྔ་ཀླུ་སྨན་བཏབ་པའི་འོ་མ། གཏོར་མ་དང་བཅས་དེའི་རྒྱབ་མདུན་གང་འོས་ཀྱི་སྟེགས་བུ་མཐོ་བ་ལ་རྡུལ་ཚོན་གྱི་བུམ་པ་བཞུགས་སུ་གསོལ། ལས་བུམ་གྱི་ལྷའི་སྔགས་ཅི་རིགས་བཟླས་ནས། མཆོད་པ་རྣམས་བསངས་སྦྱངས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི།

彩瓶供養等資具備齊之後，阿闍黎攜弟子以妙香迎請、供奉，於流入大海之河流或湖泊，以及泉水等未乾涸而常住之水邊，以曼紮等為所依，以白砂繪製八瓣蓮花，或印製亦可，於其中央及花瓣上，陳設花堆，周圍陳設二水、五供、龍藥所製之牛奶、朵瑪，於其前後適宜高臺之上，祈請安住彩瓶，隨應念誦事業寶瓶之尊咒後，淨化、加持供品：

…………(中略)…………

ཞེས་པས་རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་བཅས་པས་ཀླུ་རྣམས་གཤེགས་ཛཿཧཱུྃ་བཾཿཧོཿ ཞེས་པས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་རང་ལ་བསྟིམ། །རྡུལ་ཚོན་དང་མཆོད་གཏོར་རྣམས་རིམ་བཞིན་ཆུར་དོར། གཞིའི་མཎྜལ་གྱི་ཚོམ་བུ་རྣམས་ཆུར་གཤེགས་ཤིང་རེ་ཁཱ་ཡང་འཁྲུ། ཚོན་སྣོད་ཀྱི་བུམ་པ་ཆུ་གཙང་གི་བཀང་ནས།

鳴擊樂器，諸龍降臨，誦“匝吽邦吙”，融入金剛薩埵。彩砂及供養朵瑪等，次第放入水中，所依曼紮供堆放於水中，條紋亦沐浴。彩瓶盈滿淨水後：

…………(中略)…………

ཞེས་སྤྱན་མའི་སྔགས་བཟླ་བཞིན་ཕྱིར་ཕེབས་ཏེ་གནས་ཁང་དཀྱིལ་འཁོར་སོགས་ལ་བསང་གཏོར་བྱ་ཤིང་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་བཀྲ་ཤིས་བདེ་ལེགས་ཀྱི་སྣང་བ་ཆེན་པོས་ཡོངས་སུ་ཁྱབ་པར་བྱའོ།། །།

一邊誦佛眼母心咒，一邊朝外走，於修室壇城等，應作灑淨，令一切處遍滿吉祥妙樂殊勝之相。

-------------------------------------------

༄༅། །ཡང་དག་ཚད་མ་གསུམ་གྱི་ང་རོ་ཡིས། །ལྟ་དམན་རི་དྭགས་ཚོགས་རྣམས་སྐྲག་མཛད་པ། །ཐེག་མཆོག་སེངྒེའི་སྒྲ་དབྱངས་ས་གསུམ་ཁྱབ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག །མི་ཕམ་འཇམ་དབྱངས་རྣམ་རྒྱལ་རྒྱ་མཚོ།

三種真實正量吼聲震，一切劣見獸眾皆驚恐，
勝乘獅子吼音遍三地，蓮師大寶教法願興盛！
- 彌龐蔣揚南傑嘉措（不敗妙音尊勝海）

寧瑪文殊，讓世界更多華人能以自己的母語親近佛法！

寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།

闲情十二怃
明  苏文昌撰
○怃仙
夫世外奇缘，非绝奇人不能遇也。奇人犹或不遇矣。惟奇人不能遇，其奇乃为真奇缘，绝世堪倾倒耳。桂树幽幽，毛衣自缘。花源半笑，映带桃腮。月满仙坛，彩鸾乘而飘举。风清蓝水，元霜尽而不归。此绝奇缘，尘土何以堪此？问之苏郎，当在碧落飞行处乎。
○怃达
夫达中之事业，庸人领之。窘如囚拘，达士辗然。以为青眉之内，远山之前，皆神奇所变化也。非通身是宝，不足与于斯。奇之绝者，其东方生乎？长剑割肉，一何勇也？朵细君颐，又何甘也？吐故纳新，妙如弄丸，又何快也？若老彭之形赘，奉倩之神伤，皆未达趣，安知其旨？故曰：至情无情者，其东方生乎？
○怃奇
夫怒松生寒于半天，惊峰拔舞于辽迥，男儿之奇若是矣，得不见曲栏疏竹，玉韵潇空，半水龙泉，虹光飘斗乎？此又奇之奇矣！古来女流奇侠如政姊韩娥，奇识如阮新李姊，奇趣如红拂柳姬，奇骨如红线辈，皆是奔天震地，斗月惊雷。世界未落，双眼长青，目以女流不可，就目以勇流亦不可，直是床头捉刀，奇流无二。呜呼！尽令此间逐尘汉吐舌死矣！
○怃俊
人言俊不伤道，夫黄埃易老。白日睡眠，秋色伊人，久在水中，但患不俊耳。何伤道之有？琴心三弄，引度凌云，红拂一枝，临风舞怪；自尔神俊，翻飞难禁；目空千古，此时纵大圣人大菩萨大阿罗汉，止有眉宇作声，微微快笑，何敢一吐舌其傍乎？是为真俊，可喜也。
○怃才
文章之事，寸心千古。倘慧业不具，且亦徒然，岂意得于修蛾长腕间哉？娇霞解语，掩映秋水之神；落笔生波，澹荡春山之黛。既已含毫发付，自笑东风矣！千载而下，犹令人顾慕徘徊不能已已。况夫把臂露初之会，同啸星晚之前者，其情景当何如哉？倘尔不信，疏晖斜倚，悠影怜人，半笑风前，独无聊赖。试想流水一叶，胡笳数拍，谢家雪清，锦字月明，怎容尔不一叫一眉清矣！
○怃色
以貌取人，失之子羽。神物奇丑，何必为容。然出尘远体，总系仙才。好德如好色，非慧男子不至是。长卿之病渴，陶令之闲情，岂欺我哉！洛妃乘雾，江浦佩明，遇犹不可得，况可得而不好也！
○怃饮韵
宇宙之间，凡物皆有韵，况闺房之秀乎？虽然，韵固难也，饮韵自难。张京兆之饮，饮于眉者也。杨毫晖之饮，饮于声者也。虬髯客之饮，饮于发者也。张君瑞之饮，饮于琴者也。留仙台之饮，饮于裙者也。司马长卿之饮，饮于诗文、脸际者也。饮如数子，始为知趣，为当行家矣！傍肉为欢，憨憨无味，此俗观也。
○怃怜赏
夫同调相怜，沧洲不远，况夫明月共分，不劳千里者，而无可怜哉？玉净花明，妍无停趣，怜赏者何一而足焉？欢则千花耸笑，其神袅也。闷则峨眉积雪，其神秋也。舞则明霞水拂，其神俊也。流连歌咏，则环佩天风，其神远也。阳台片雨，尽足洗酲，湘水一泓，总传佳思；小中见大，自是至理，非戏论也。古来如竹皇之怜舞，楚伯之怜悲，元机之怜夜，李郎之怜骏，谢公之怜絮，中郎之怜弦，皆真可怜而真善怜也。快绝千古矣！
○怃快境
夫明月流杵，名花醉露。神有悦畅，何得莽然。岂可以解语花月，不烦标位哉？故德曜宣姜，宜置之泉石，助其幽也。虞英源女，应置之洞天，飘其爽也。大家逸调，顿之牙厨；谢韫高谈，迟之锦帐；舞净腕于风前，弄玉卮于霞上。位置既佳，神韵自绝。何得寻常闺阁间哉？
○怃惜别
快心相晤，千古一夕，何堪言别。然别固不免也。惟有别而佳情吐矣！俊胆倾矣！红泪落而碧空悲矣！离恨摇而情霞变矣！白云在天，山陵悠而自出。王孙青草，漳河弦而晓飞。辛清婉切，怨满上流；素臆回文，玉关反骏。虽是绝兴，翻为千古，快兴何可少哉！
○怃风流
古谓人谕之至者，不风流不至也。潇湘竹泪，风流之魁矣！辗转琴瑟，风流之最矣。犊鼻共涤，风流之圣也。飞星排闼，风流之神也。马饱姬来，风流之快也。何时何处，不足风流者，特恨无真风流耳。榻畔喜天女之禅，碧纱熟江南之梦。银瓶汲水，解渴文园。清露作花，畅怀元度。风流岂异价乎？虽然，必具真风流识风流骨风流才者，乃足当之。非是者，宁枯坐学太常勿憎俗趣可也。
○怃佐侍
夫世外嫣姿，类有竞爽，巫湘标映，蔚而成奇。安可令芙蓉一枝秋江自冷哉？细题随侍亦各有宜，品清者宜倩婢，晚霞之拥新月也。品幽者宜松婢，轻风之吹奇韵也。品丽者宜淡婢，海棠之玉簪也。品远者宜逸婢，莲花之荷叶也。品严者宜快婢，松柏之春风也。品浓者宜疏婢，艳夏之芗泽也。品俏者宜通秀婢，秋霜之菊韵也。荀香何粉，迭笑兰堂；墓雨朝阳，映人淡适。亦一也快。
◎跋
是亦《悦容编》之类，而风期散朗自见雅人。深致闲情一赋，寄托遥深，正不得辄以白璧微瑕訾陶靖节也。乙丑仲春震泽杨复吉识