佛教是否不讲孝道？
作为一个外来的宗教，
佛教自汉代传入中土，
就一直受到以儒家为主的道德批判，
其中最大的指责，
就是佛家不讲孝道。
众所周知，
儒家以孝为本，
《 孝经 》 的
第一章开宗明义就讲 ：
「 子曰 ：
夫孝，
德之本也，
教之所由生也。」
又说 ：
「 身体髮肤，
受之父母，
不敢毁伤，
孝之始也。」
而佛家则主张出家人剃髮、
独身、
离家而修行，
这与儒家的主要思想背道而驰。
儒家讲
「 不孝有三，
无后为大 」，
佛教讲不婚不娶，
不生儿育女，
辞亲割爱，
遁迹空门，
这在儒家的眼中是为不孝。
有关佛教孝道观的种种，
学者广兴做了非常深入的研究，
也发表了多篇文章，
阐述儒释两家在孝道观念上的异同，
并从歷史的角度来说明佛教如何应对儒家的道德批判，
他指出，
中国佛教徒对儒家的道德指责，
至少作出了五方面的积极回应。
首先，
中国佛教徒把讲孝道的经典罗列出来，
翻译成汉文，
最后汇集成书，
重点宣扬，
以加强对孝道的讲说，
如
《 佛说父母恩难报经 》 和
《 佛说盂兰盆经 》
就是典型的例子。
第二，
中国佛教徒撰写专门论文来驳斥儒家的批评，
例如牟子的
《 理惑论 》
和契嵩的
《 孝论 》。
儒家批评佛教僧人剃髮除鬚，
是为不孝，
牟子举出例子，
说古人泰伯到了吴越之地，
依照当地风俗祝髮纹身，
这不是违背了身体髮肤受之父母不敢毁伤之义吗？
但是孔子却称赞那是
「 至德 」，
并没有批评泰伯祝髮纹身的行为，
由此可见，
道德比髮肤更为重要。
牟子另外又说了一个齐人乘船渡江的故事 ：
一天，
父亲坠水，
儿子连忙把父亲救起，
并把父亲头脚倒立，
让水从口中流出，
这样父亲就苏醒过来。
牟子以此例来解释，
大德为重，
不能拘泥小节，
假若以批评者所言，
把父亲头脚颠倒是不孝之事，
那么这父亲准会没命了。
第三，
中国佛教徒重新解释佛教的戒律。
作为大乘菩萨戒的
《 梵网经 》有云 ：
「 孝顺至道之法，
孝名为戒。」
经文特别宣扬孝道，
提出佛教与儒家一样，
均以孝道为宗本。
佛教并不是不讲孝道，
印度佛教从一开始就讲孝道，
孝道也是早期佛教的重要伦理道德，
因此，
佛法特别推崇孝道，
视之如戒，
不可毁犯。
把戒与孝等同起来，
并不是印度固有的思想，
而是中国佛教徒因为受到了儒家思想所影响而发展出来的一个新观点。
第四，
中国佛教徒亲自编写宣扬孝道的经典。
在现存
《 大正藏 》 中，
以讲父母恩重思想的经典有两个，
第一个是印度僧人安世高从印度经典中翻译过来的
《 佛说父母恩难报经 》，
第二个是从敦煌收集来的
《 佛说父母恩重经 》，
二经主要讲述父母对子女养育之恩何其深重，
子女该如何报答此份恩情等。
古今学者普遍认为，
前者属于真经，
后者则是一部伪经，
经中所讲的孝道思想与中国儒家的孝道一致，
又加入了许多关于母亲的恩德，
是中国佛教受到儒家思想影响而伪造出来的。
有趣的是，
真经早已为世人所遗忘，
伪经却在中国民间广泛流传，
其中的经文、
经变、
壁画等见于敦煌与大足等地，
对中国社会的影响很大。
这样一部伪经的出现，
自有它的歷史背景与原因。
虽说真经
《 佛说父母恩难报经 》
也讲孝道与报恩，
但当中的一些思想与儒家的孝道相冲突，
因此，
为了获得广泛民众的支持，
中国的佛教徒就根据真经重新改编，
结合了儒释两道的精神，
创作出一部适合中国社会的孝经，
以发挥孝慈思想，
启发行人的孝顺心与恭敬心。
最后一点，
中国佛教徒每年举办盂兰盆节，
并通过各种针对大众的演讲，
或诉诸艺术的变相绘图，
广泛宣讲孝道。
他们同时通过着名的孝子故事来普及佛教的孝道经典，
包括
《 盂兰盆经 》 和
《 菩萨睒子经 》，
其中的目连救母故事，
早已深入民心，
广泛流传。
可想而知，
佛教进入中国，
并不是一朝一夕的事情，
当中遭受过许多排挤，
也克服了重重障碍，
最后通过几代佛教徒的努力维护，
宣扬与推广，
佛教终于能与儒道两家并列，
互相融摄，
成为中国精神文明的一大支柱。
作为一个外来的宗教，
佛教自汉代传入中土，
就一直受到以儒家为主的道德批判，
其中最大的指责，
就是佛家不讲孝道。
众所周知，
儒家以孝为本，
《 孝经 》 的
第一章开宗明义就讲 ：
「 子曰 ：
夫孝，
德之本也，
教之所由生也。」
又说 ：
「 身体髮肤，
受之父母，
不敢毁伤，
孝之始也。」
而佛家则主张出家人剃髮、
独身、
离家而修行，
这与儒家的主要思想背道而驰。
儒家讲
「 不孝有三，
无后为大 」，
佛教讲不婚不娶，
不生儿育女，
辞亲割爱，
遁迹空门，
这在儒家的眼中是为不孝。
有关佛教孝道观的种种，
学者广兴做了非常深入的研究，
也发表了多篇文章，
阐述儒释两家在孝道观念上的异同，
并从歷史的角度来说明佛教如何应对儒家的道德批判，
他指出，
中国佛教徒对儒家的道德指责，
至少作出了五方面的积极回应。
首先，
中国佛教徒把讲孝道的经典罗列出来，
翻译成汉文，
最后汇集成书，
重点宣扬，
以加强对孝道的讲说，
如
《 佛说父母恩难报经 》 和
《 佛说盂兰盆经 》
就是典型的例子。
第二，
中国佛教徒撰写专门论文来驳斥儒家的批评，
例如牟子的
《 理惑论 》
和契嵩的
《 孝论 》。
儒家批评佛教僧人剃髮除鬚，
是为不孝，
牟子举出例子，
说古人泰伯到了吴越之地，
依照当地风俗祝髮纹身，
这不是违背了身体髮肤受之父母不敢毁伤之义吗？
但是孔子却称赞那是
「 至德 」，
并没有批评泰伯祝髮纹身的行为，
由此可见，
道德比髮肤更为重要。
牟子另外又说了一个齐人乘船渡江的故事 ：
一天，
父亲坠水，
儿子连忙把父亲救起，
并把父亲头脚倒立，
让水从口中流出，
这样父亲就苏醒过来。
牟子以此例来解释，
大德为重，
不能拘泥小节，
假若以批评者所言，
把父亲头脚颠倒是不孝之事，
那么这父亲准会没命了。
第三，
中国佛教徒重新解释佛教的戒律。
作为大乘菩萨戒的
《 梵网经 》有云 ：
「 孝顺至道之法，
孝名为戒。」
经文特别宣扬孝道，
提出佛教与儒家一样，
均以孝道为宗本。
佛教并不是不讲孝道，
印度佛教从一开始就讲孝道，
孝道也是早期佛教的重要伦理道德，
因此，
佛法特别推崇孝道，
视之如戒，
不可毁犯。
把戒与孝等同起来，
并不是印度固有的思想，
而是中国佛教徒因为受到了儒家思想所影响而发展出来的一个新观点。
第四，
中国佛教徒亲自编写宣扬孝道的经典。
在现存
《 大正藏 》 中，
以讲父母恩重思想的经典有两个，
第一个是印度僧人安世高从印度经典中翻译过来的
《 佛说父母恩难报经 》，
第二个是从敦煌收集来的
《 佛说父母恩重经 》，
二经主要讲述父母对子女养育之恩何其深重，
子女该如何报答此份恩情等。
古今学者普遍认为，
前者属于真经，
后者则是一部伪经，
经中所讲的孝道思想与中国儒家的孝道一致，
又加入了许多关于母亲的恩德，
是中国佛教受到儒家思想影响而伪造出来的。
有趣的是，
真经早已为世人所遗忘，
伪经却在中国民间广泛流传，
其中的经文、
经变、
壁画等见于敦煌与大足等地，
对中国社会的影响很大。
这样一部伪经的出现，
自有它的歷史背景与原因。
虽说真经
《 佛说父母恩难报经 》
也讲孝道与报恩，
但当中的一些思想与儒家的孝道相冲突，
因此，
为了获得广泛民众的支持，
中国的佛教徒就根据真经重新改编，
结合了儒释两道的精神，
创作出一部适合中国社会的孝经，
以发挥孝慈思想，
启发行人的孝顺心与恭敬心。
最后一点，
中国佛教徒每年举办盂兰盆节，
并通过各种针对大众的演讲，
或诉诸艺术的变相绘图，
广泛宣讲孝道。
他们同时通过着名的孝子故事来普及佛教的孝道经典，
包括
《 盂兰盆经 》 和
《 菩萨睒子经 》，
其中的目连救母故事，
早已深入民心，
广泛流传。
可想而知，
佛教进入中国，
并不是一朝一夕的事情，
当中遭受过许多排挤，
也克服了重重障碍，
最后通过几代佛教徒的努力维护，
宣扬与推广，
佛教终于能与儒道两家并列，
互相融摄，
成为中国精神文明的一大支柱。
[微风]
今日道場，以此普施功德，迴嚮鐵圍山內，面燃大士，統領三十六部，無量無邊，恆河沙數，諸餓鬼眾。
กิม ยือ เตา เชียง, อี ฉื่อ โพว ซี กง เต็ก, ฮุย เฮียง เทียด ไว ซัน นุย, เมียน ยัน ไต่ ซือ, ทง ลิน ซำ สิบ ลิว ปู, บู เลียน บู เปียน, ฮัง ฮอ ซา เซี่ยว, จู งอ กุย จง
ในทิวาวารนี้ ธรรมมณฑลขออาศัยเอาซึ่งกุศลแห่งการให้ทานโดยถ้วนทั่ว อุทิศเป็นปัตติทานแด่ พระอัคนีชวาลมุขเปรตโพธิสัตตว์ พร้อมผู้อยู่ในการอภิบาลทั้ง ๓๖ เหล่า กับทั้งปวงเปรตภูติทั้งหลาย ภายในขุนคีรีเหล็กล้อมอันมีปริมาณเป็นเอนกอนันต์ ดั่งเม็ดทรายในมหาคงคานที
伏願：自從曠劫，直至今生，釋業障以消镕，雪罪愆而清淨。
ฟุก ยง, จือ ชง กวง กิบ, เจ็ก จี กิม เซง, เส็ก เงียบ เจียง อี เซียว ยง, สิด จุย คิน ยือ เช็ง เจ็ง
ขออธิษฐานให้กรรมอันเป็นเครื่องกางกั้น (อันได้เคยกระทำไว้แล้ว) ตลอดกัลป์อันยาวนานจนถึงปัจจุบันชาติ จงได้รับการปลดเปลื้อง ชำระความผิดบาปให้บังเกิดความบริสุทธิ์
鑊湯湧沸，變成八德之蓮池；爐燄交輝，化作七珍之香蓋。劍樹皆為玉樹，刀山盡作寶山。
วัก ทอง ยง ฟู, เปียน เซง ปา เต็ก จือ เลียน ชี, ลู งิม เกา ฟุย, ฟา จก ชี จิน จือ เซียง ไก, กิม ซู ไก ไว หยก ซู, ตอ ซัน จิน จก เปา ซัน
น้ำในหม้ออันเดือดพล่านจงเปลี่ยนเป็นสระโบกขรณี อันพรั่งพร้อมไปด้วยคุณ ๘ ประการ เตาไฟอันลุกโชนจงแปลงเป็นสุคันธฉัตร อันประดับด้วยมณีทั้ง ๗ ต้นไม้ดาบล้วนแปลงเป็นพฤกษาหยก ภูเขามีดจงสิ้นไปกลายเป็นภูเขารัตนะ
遍界鐵床，現菩提之法座；滿釜洞汁，化甘露之醍醐。往昔債主以相逢，俱蒙解脫；積劫冤家而共會，各遂逍遙。
เพียน ไก เทียด ชง, เฮียน ผู ที จือ ฝับ ชอ, มุน ฟู ทง จับ, ฟา กำ โลว จือ ที ฮู, วัง สิด จิต จู อี เซียง ฮง, กี มง ไก ทุก, จิต กิบ ยง กา ยือ กง ฟุย, กก ซุย เซียว เยา
อันเตียงเหล็กทั่วถ้วนในดินแดนนั้น จงปรากฏเป็นโพธิธรรมบัลลังก์ ปวงหม้อปล่องน้ำถ้วนทั้งหลาย จงกลับกลายเป็นเนยใสแห่งน้ำอมฤต
獄主興慈，冥官持善。多生父母，從茲入聖(超凡) ；累世親姻，自此承恩獲福。天上五衰不現，人間四相皆空。
ยก จู เฮง ฉื่อ, เมง กวน ชี เซียง, ตอ เซง ฟู มู, ชง จือ ยิบ เซง (เทียว ฟาม), ลุย ซือ ชิน ยิน, จือ ฉื่อ เซง เอิน วัก ฟุก, เทียน เซียง อู ซุย ปุก เฮียน, เลิน เกียน ซือ เซียง ไก คง
พระยมราชบังเกิดความเมตตา นายนิรยบายต่างตั้งในกุศล บิดามารดาตลอดทุกภพชาตินับแต่นี้จงเข้าสู่ความเป็นพระอริยะ (ละเสียซึ่งโลกียวิสัย) ปวงคู่ครองตลอดทุกภพชาติ บัดนี้ได้รับคุณานิสงส์ ยังให้เกิดบุญวาสนา ความเสื่อมทั้ง ๕ บนสรวงสวรรค์ไม่ปรากฏ มหาภูตรูป ๔ ในโลกมนุษย์ ล้วนเป็นสุญตา
脩羅捨盡瞋心，地獄息諸苦惱。
ซิว ลอ แซ จิน จิน ซิม, ตี ยก เส็ก จู คู เนา
ปวงอสูรสละเสียได้โดยสิ้นซึ่งโทสะจิต
นรกหยุดยั้งซึ่งความทุกข์ทรมานทั้งหลาย
河沙餓鬼，化熱惱而作清涼；十類含生，捨迷途而登覺岸。
ฮอ ซา งอ กุย, ฟา ยี เนา ยือ จก เชง เลียง, สิบ ลุย ฮำ เซง, แส มี ทู ยือ เต็ง กก งอย
เปรตทั้งหลายอันมีประมาณดั่งเม็ดทรายในนที จงแปลงความร้อนเร่าให้กลับเป็นความชื่นเย็น
สรรพชีวิตทั้งหลายทั้ง ๑๐ จำพวก จงสละเสียจากความลุ่มหลงมุ่งตรงถึงซึ่งฝั่งแห่งความรู้ตื่น
普願此國土，他國土，無量諸國土，一切有情，共證真常。
โพว ยง ฉื่อ กวด, ทา กวน โทว, บู เลียน จู กวน โทว, อี ไช เยา เชง, ก่ง จิน จิน เชียง
ขออธิษฐานถ้วนไปถึงปวงสรรพชีวิตทั้งหลายในอาณาประเทศนี้ด้วย ในอาณาประเทศอื่นด้วย พร้อมทั้งในอาณาประเทศทั้งหลายอันมีจำนวนเป็นเอนกอนันต์ จงพร้อมกันเข้าถึงซึ่งความจริงอันเป็นนิรันดร์ (แห่งพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า)
此世界，他世界，無量諸世界，無盡含識，齊成彿道。
ฉื่อ ซือ ไก, ทา ซือ ไก, บู เลียน จู ซือ ไก, บู จิน ฮำ เส็ก, จี เซง ฟู เตา
สรรพชีวิตทั้งหลายอันไม่มีที่สุด ในโลกธาตุนี้ด้วย ในโลกธาตุอื่นด้วย ตลอดโลกธาตุทั้งหลายอันหาที่สุดประมาณมิได้ จงพลันพร้อมกันสำเร็จถึงซึ่งพระพุทธมรรคเทอญฯ
四恩總報，三有均資，法界眾生，同圓種智。
ซือ เอิน จง เปา, ซำ เยา กัน ฉื่อ, ฝัย ไก จง เซง, ทง ยง จง จี
ท่านผู้มีพระคุณทั้ง ๔ เหล่า จงได้รับกตเวทิตาแทนคุณ ภพทั้ง ๓ คือ กามภพ รูปภพ และอรูปภพ จงได้อานิสงส์เสมอกัน ปวงสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกธาตุ จงถึงพร้อมซึ่งความสมบูรณ์ในปัญญาอันยิ่ง เทอญ
諸彿正法菩薩僧， 直至菩提我歸依，
จู ฟู จิน ฝับ ผู่ สัก เจ็ง, เจ็ก จี ผู่ ที งอ กุย อี
ปวงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสัทธรรม และพระโพธิสัตตว์สงฆ์ทั้งหลาย อันเป็นทางตรงไปสู่โพธิ คือ ความรู้ตื่น ข้าพเข้าขอถึงว่าเป็นสรณะ
我以所脩諸善根， 為利有情願成佛。
งอ อี ซอ เซา จู เสี่ยง เกิน, ไว ลี เยา เชง ยง เซง ฟู
ข้าพเข้าขอเอากุศลมูลทั้งหลาย อันได้บำเพ็ญไว้แล้วนี้ นำเกื้อกูลแก่ปวงสรรพชีวิตให้จงสำเร็จซึ่งความเป็นพุทธ
世出世間 隨願所成 隨願所成
ซือ ชู ซือ เกียน, ซุย ยง ซอ เซง, ซุย ยง ซอ เซง
หลุดพ้นจากโลกโดยไม่หลีกห่างจากโลก จงสำเร็จตามปณิธานถ้วนทุกประการ จงสำเร็จตามปณิธานถ้วนทุกประการเทอญ
謹依瑜伽教，建置啟法筵，
กัน อี ยี แค เกียว, กิน ตี่ คี ฝับ เอียง
ด้วยการอาศัยคำสอนจากโยคะ
ประดับปูลาดธรรมาสน์พิธี
普施諸有情，皆共成佛道。
โพว ซี จู เยา เชง, ไ กง เซง ฟู เตา
แผ่เป็นทานแก่ปวงสรรพชีวิต จงพร้อมกันสำเร็จถึงซึ่งพุทธมรรค เทอญ
今日道場，以此普施功德，迴嚮鐵圍山內，面燃大士，統領三十六部，無量無邊，恆河沙數，諸餓鬼眾。
กิม ยือ เตา เชียง, อี ฉื่อ โพว ซี กง เต็ก, ฮุย เฮียง เทียด ไว ซัน นุย, เมียน ยัน ไต่ ซือ, ทง ลิน ซำ สิบ ลิว ปู, บู เลียน บู เปียน, ฮัง ฮอ ซา เซี่ยว, จู งอ กุย จง
ในทิวาวารนี้ ธรรมมณฑลขออาศัยเอาซึ่งกุศลแห่งการให้ทานโดยถ้วนทั่ว อุทิศเป็นปัตติทานแด่ พระอัคนีชวาลมุขเปรตโพธิสัตตว์ พร้อมผู้อยู่ในการอภิบาลทั้ง ๓๖ เหล่า กับทั้งปวงเปรตภูติทั้งหลาย ภายในขุนคีรีเหล็กล้อมอันมีปริมาณเป็นเอนกอนันต์ ดั่งเม็ดทรายในมหาคงคานที
伏願：自從曠劫，直至今生，釋業障以消镕，雪罪愆而清淨。
ฟุก ยง, จือ ชง กวง กิบ, เจ็ก จี กิม เซง, เส็ก เงียบ เจียง อี เซียว ยง, สิด จุย คิน ยือ เช็ง เจ็ง
ขออธิษฐานให้กรรมอันเป็นเครื่องกางกั้น (อันได้เคยกระทำไว้แล้ว) ตลอดกัลป์อันยาวนานจนถึงปัจจุบันชาติ จงได้รับการปลดเปลื้อง ชำระความผิดบาปให้บังเกิดความบริสุทธิ์
鑊湯湧沸，變成八德之蓮池；爐燄交輝，化作七珍之香蓋。劍樹皆為玉樹，刀山盡作寶山。
วัก ทอง ยง ฟู, เปียน เซง ปา เต็ก จือ เลียน ชี, ลู งิม เกา ฟุย, ฟา จก ชี จิน จือ เซียง ไก, กิม ซู ไก ไว หยก ซู, ตอ ซัน จิน จก เปา ซัน
น้ำในหม้ออันเดือดพล่านจงเปลี่ยนเป็นสระโบกขรณี อันพรั่งพร้อมไปด้วยคุณ ๘ ประการ เตาไฟอันลุกโชนจงแปลงเป็นสุคันธฉัตร อันประดับด้วยมณีทั้ง ๗ ต้นไม้ดาบล้วนแปลงเป็นพฤกษาหยก ภูเขามีดจงสิ้นไปกลายเป็นภูเขารัตนะ
遍界鐵床，現菩提之法座；滿釜洞汁，化甘露之醍醐。往昔債主以相逢，俱蒙解脫；積劫冤家而共會，各遂逍遙。
เพียน ไก เทียด ชง, เฮียน ผู ที จือ ฝับ ชอ, มุน ฟู ทง จับ, ฟา กำ โลว จือ ที ฮู, วัง สิด จิต จู อี เซียง ฮง, กี มง ไก ทุก, จิต กิบ ยง กา ยือ กง ฟุย, กก ซุย เซียว เยา
อันเตียงเหล็กทั่วถ้วนในดินแดนนั้น จงปรากฏเป็นโพธิธรรมบัลลังก์ ปวงหม้อปล่องน้ำถ้วนทั้งหลาย จงกลับกลายเป็นเนยใสแห่งน้ำอมฤต
獄主興慈，冥官持善。多生父母，從茲入聖(超凡) ；累世親姻，自此承恩獲福。天上五衰不現，人間四相皆空。
ยก จู เฮง ฉื่อ, เมง กวน ชี เซียง, ตอ เซง ฟู มู, ชง จือ ยิบ เซง (เทียว ฟาม), ลุย ซือ ชิน ยิน, จือ ฉื่อ เซง เอิน วัก ฟุก, เทียน เซียง อู ซุย ปุก เฮียน, เลิน เกียน ซือ เซียง ไก คง
พระยมราชบังเกิดความเมตตา นายนิรยบายต่างตั้งในกุศล บิดามารดาตลอดทุกภพชาตินับแต่นี้จงเข้าสู่ความเป็นพระอริยะ (ละเสียซึ่งโลกียวิสัย) ปวงคู่ครองตลอดทุกภพชาติ บัดนี้ได้รับคุณานิสงส์ ยังให้เกิดบุญวาสนา ความเสื่อมทั้ง ๕ บนสรวงสวรรค์ไม่ปรากฏ มหาภูตรูป ๔ ในโลกมนุษย์ ล้วนเป็นสุญตา
脩羅捨盡瞋心，地獄息諸苦惱。
ซิว ลอ แซ จิน จิน ซิม, ตี ยก เส็ก จู คู เนา
ปวงอสูรสละเสียได้โดยสิ้นซึ่งโทสะจิต
นรกหยุดยั้งซึ่งความทุกข์ทรมานทั้งหลาย
河沙餓鬼，化熱惱而作清涼；十類含生，捨迷途而登覺岸。
ฮอ ซา งอ กุย, ฟา ยี เนา ยือ จก เชง เลียง, สิบ ลุย ฮำ เซง, แส มี ทู ยือ เต็ง กก งอย
เปรตทั้งหลายอันมีประมาณดั่งเม็ดทรายในนที จงแปลงความร้อนเร่าให้กลับเป็นความชื่นเย็น
สรรพชีวิตทั้งหลายทั้ง ๑๐ จำพวก จงสละเสียจากความลุ่มหลงมุ่งตรงถึงซึ่งฝั่งแห่งความรู้ตื่น
普願此國土，他國土，無量諸國土，一切有情，共證真常。
โพว ยง ฉื่อ กวด, ทา กวน โทว, บู เลียน จู กวน โทว, อี ไช เยา เชง, ก่ง จิน จิน เชียง
ขออธิษฐานถ้วนไปถึงปวงสรรพชีวิตทั้งหลายในอาณาประเทศนี้ด้วย ในอาณาประเทศอื่นด้วย พร้อมทั้งในอาณาประเทศทั้งหลายอันมีจำนวนเป็นเอนกอนันต์ จงพร้อมกันเข้าถึงซึ่งความจริงอันเป็นนิรันดร์ (แห่งพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า)
此世界，他世界，無量諸世界，無盡含識，齊成彿道。
ฉื่อ ซือ ไก, ทา ซือ ไก, บู เลียน จู ซือ ไก, บู จิน ฮำ เส็ก, จี เซง ฟู เตา
สรรพชีวิตทั้งหลายอันไม่มีที่สุด ในโลกธาตุนี้ด้วย ในโลกธาตุอื่นด้วย ตลอดโลกธาตุทั้งหลายอันหาที่สุดประมาณมิได้ จงพลันพร้อมกันสำเร็จถึงซึ่งพระพุทธมรรคเทอญฯ
四恩總報，三有均資，法界眾生，同圓種智。
ซือ เอิน จง เปา, ซำ เยา กัน ฉื่อ, ฝัย ไก จง เซง, ทง ยง จง จี
ท่านผู้มีพระคุณทั้ง ๔ เหล่า จงได้รับกตเวทิตาแทนคุณ ภพทั้ง ๓ คือ กามภพ รูปภพ และอรูปภพ จงได้อานิสงส์เสมอกัน ปวงสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกธาตุ จงถึงพร้อมซึ่งความสมบูรณ์ในปัญญาอันยิ่ง เทอญ
諸彿正法菩薩僧， 直至菩提我歸依，
จู ฟู จิน ฝับ ผู่ สัก เจ็ง, เจ็ก จี ผู่ ที งอ กุย อี
ปวงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสัทธรรม และพระโพธิสัตตว์สงฆ์ทั้งหลาย อันเป็นทางตรงไปสู่โพธิ คือ ความรู้ตื่น ข้าพเข้าขอถึงว่าเป็นสรณะ
我以所脩諸善根， 為利有情願成佛。
งอ อี ซอ เซา จู เสี่ยง เกิน, ไว ลี เยา เชง ยง เซง ฟู
ข้าพเข้าขอเอากุศลมูลทั้งหลาย อันได้บำเพ็ญไว้แล้วนี้ นำเกื้อกูลแก่ปวงสรรพชีวิตให้จงสำเร็จซึ่งความเป็นพุทธ
世出世間 隨願所成 隨願所成
ซือ ชู ซือ เกียน, ซุย ยง ซอ เซง, ซุย ยง ซอ เซง
หลุดพ้นจากโลกโดยไม่หลีกห่างจากโลก จงสำเร็จตามปณิธานถ้วนทุกประการ จงสำเร็จตามปณิธานถ้วนทุกประการเทอญ
謹依瑜伽教，建置啟法筵，
กัน อี ยี แค เกียว, กิน ตี่ คี ฝับ เอียง
ด้วยการอาศัยคำสอนจากโยคะ
ประดับปูลาดธรรมาสน์พิธี
普施諸有情，皆共成佛道。
โพว ซี จู เยา เชง, ไ กง เซง ฟู เตา
แผ่เป็นทานแก่ปวงสรรพชีวิต จงพร้อมกันสำเร็จถึงซึ่งพุทธมรรค เทอญ
怎样才能成就？《金刚经》讲的成就清净心的方法，是直指心性之法，直接让我们能“应无所住而生其心”。
“应无所住”其实就是证得实相般若，证得真心本体的方法——凡夫执著境界无所住，一切都无所住，最后成就一个无分别，就是真心本体。
“而生其心”，就是真心的相和用。这一句应无所住而生其心，把真心的体相用都包含在其中了。
有人问：“你一直在说真心是不生不灭的，那一切法都没有生灭的话，怎样去现证涅槃呢？”龙树菩萨非常轻松地回答：自性无生灭，此岂非涅槃。现证一切法，自性不生不灭，这难道不就是涅槃吗？
在没有见道以前，我们往往会认为要消尽业因，要离诸杂染，要扫除客尘，要远离一切障碍，然后因灭而得涅槃。这其实是你执著于有烦恼可断，有涅槃可证，有人我执、法我执可灭，你执著于有这些可灭的话就错了。
----节选自大愿法师《金刚经学记》
“应无所住”其实就是证得实相般若，证得真心本体的方法——凡夫执著境界无所住，一切都无所住，最后成就一个无分别，就是真心本体。
“而生其心”，就是真心的相和用。这一句应无所住而生其心，把真心的体相用都包含在其中了。
有人问：“你一直在说真心是不生不灭的，那一切法都没有生灭的话，怎样去现证涅槃呢？”龙树菩萨非常轻松地回答：自性无生灭，此岂非涅槃。现证一切法，自性不生不灭，这难道不就是涅槃吗？
在没有见道以前，我们往往会认为要消尽业因，要离诸杂染，要扫除客尘，要远离一切障碍，然后因灭而得涅槃。这其实是你执著于有烦恼可断，有涅槃可证，有人我执、法我执可灭，你执著于有这些可灭的话就错了。
----节选自大愿法师《金刚经学记》
✋热门推荐