論·發菩提心
中國因陀羅網那蘭陀佛法大學
在《大乘無量壽經》
菩提是覺，
是無上的覺。
從發心做佛到支持你發心的能，
或者說為推動力本來就是佛力，
不僅僅如此，
能支持你的行動、思想、造業的推動力，
都是佛力的加持，
沒有這個能的推動，
個體、以及個體所依之背境都是無法存在的。
再比如我們在看經、聽講，
這個做佛的心本來就是佛的心，
尤其是在寫筆記的過程，
促使你寫的是心意意識的層層轉化。
這個心最為廣大，
豎窮三際，
橫遍十方，
通三際無有盡頭，
沒有開始無有結束，
超時間超空間又遍在一切時空，
菩提心究竟徹底，等若虛空，
究竟的究字，
究極真寂，
窮盡法源，
《大智度論》卷七二
菩提心等若虛空，
又包含一切的顯現，
是明極真藏、
永離生滅，
如同阿彌陀佛的
無量壽、
無量光，
極明極真極圓，
具足一切功德，
遍在一切情計，
不受一切情計，
離開二乘的所知障，
二乘的所知障是什麼？
於諸法實相懵無所知，
不曉一切法界之實相，
障礙一切種智之成就，
令人不得成佛，
故名為障。
此謂菩薩於法界實相一切種智所知不具足，
是故成障，
不能成佛。
解深密經卷二 】
這是不共二乘聲聞種性、
阿羅漢所要斷的所知障，
“ 若蒙諸佛等覺悟時 ”
也可以視為聲聞乘發起成佛之心，
乘佛威力的加持，
開啟佛智，
到成佛時方能斷盡，
那所知障的內涵又是是什麼呢
在解深密經卷四
觀世自在
…… 於如來地中，有二愚癡，
一者於一切所知境界極微細著愚癡。
二者極微細礙愚癡。】
由能永害如是障故。
究竟證得無著無礙一切智見。
依於所作成滿所緣建立最極清淨法身。
所知障的核心，
是執我為所依，
依我為第一因，
甚至到如來地還有極微細最極微細煩惱障及所知障。
直至到我執盡，
翻轉到一心方為究竟轉依。
比如世間的我，
到境界的大我，
大梵天王對於大我可能更執。
之前說到阿羅漢出定有三種，
看到世間和他同時生起，
以為世間為他所造。
《轉識論》
裡面明確是為：
識變眾生與法，
個體與境界皆是一心的背境所變現，
其中無有少分是六識所作，
二重變現的本質即指向能相為所相的所依，
法能相的背境是法相能相，
法相能相是依一心為終極，
是故一切的顯現都是一心的顯現，
在此顯現的法相無有一法一毫是所相所作。
《心經》講無眼耳鼻舌身意，
無眼界、
無意識界、
無無明、
亦無無明盡，
同樣說明顯現無關個體的根識，
在菩薩唯識來說，
顯現當下即是幻化，
無有少分的真實可得。
個體的感知只是落在顛倒境中的覺，
執根識的覺為自我感覺，
唯識今學在現象界的緣起說為唯識無境，
唯識無境即說明心是顯現法相的根源；
細察自我的感覺是藉整體背境的緣起，
古學所說的識變眾生與法，
施設緣起阿賴耶識為果識，
是依淨識阿摩羅識即顯現的背境而說。
當然從一心看都是識變的體驗，
說為趣。
故說有你不成，
沒你也不成。
有你只能落在所相，
沒你是指放下個體的見依背境而覺，
因為背境的你與境中的你是一體的，
推動五蘊的所行是背境的你，
你是依背境的推動轉化而顯現。
如《薄伽梵歌》中封面插畫，
支持木偶的動是在牽著木偶線的表演的手上，
即能相的導引。
在解深密經中，
有提到初地以上的菩薩，
所要對治的所知障，
也就是無始無明，
所知障是指局限在自我的認知裡，
破所知障最直接的方法就是引入佛智，
以佛眼觀世間，
即不落法相的執著。
為什麼佛在
《楞嚴經》
五十陰魔中還罵阿羅漢是魔？
這是指阿羅漢還沒有發起大乘的菩提心。
所以學佛得有大丈夫的志氣，
不但到天界是墮落，
連同聲聞、緣覺都是墮落。
古德云若人發此菩提心即窮盡無始生滅有輪，為什麼？
至此是為出離一切生死海，
為究竟安心處。
且道：
一句疑情鎖話頭，
直破三界緣起天；
達摩祖師說為
“ 心如牆壁，
可以入道 ”；
感而遂通，
寂靜照鑑。
密宗的菩提心論，
說明密法的根源即是菩提心，
提醒行人必須要發菩提心，
常人也經常這麼說。
通常菩提心有
世俗菩提心、
勝義菩提心，
所謂的六般若密，
也有世俗與勝義之別，
僅僅依現象界的慈悲心所行之六般若密，
是世俗般若密；
而至少在菩薩層面的發心是為勝義菩提心，
此菩提心能包藏一切諸佛功德故，
包括一切菩薩的功德，
包括一切三界的顯現，
如觀世音菩薩的大悲心，
顯現為千手千眼救渡一切有緣眾生。
勝義菩提心是無緣大慈同體大悲，
無緣大慈說為法界體性智，
大悲是在菩提心中的同體，
不是依個體的境界而說同體，
整體不異個體，
個體不異整體。
《華嚴經》說初發心即成正覺，
即指發此勝義菩提心，
發菩提心即是歸本，
歸本即歸於一心，
歸於密嚴國土，
始本不離是因為始本本來都來自一，
落在變現的末梢是為離心背道。
法身菩提的性德為真如、實相、
第一諦空，
自性清淨，
本體無染，
六祖說為：
何其自性，
本自清靜；
何其自性，
本不生滅；
何其自性，
本自具足；
何其自性，
本無動搖；
何其自性，
能生萬法。
法身本有的性德，
說人人都有性德，
為什麼沒有顯現呢？
必須是修德有功，
性德方顯，
所以要修六度萬行。
怎麼的修德是為有功？
在《仁王般若經》中，
菩薩要修
“ 百法明門 ”
“ 千法明門 ”
甚至於修
“ 百萬億法明門 ”，
是為什麼呢？
真實都是為了明了一切的顯現都是一心的功德，
佛、菩薩、凡夫都只是一心的通道，
一心藉你的功德而顯現，
顯現的同時也是一心，
比如做夢者與夢中的你是無法分開的，
是一個整體。
功德莊嚴，
得報身菩提，
報身即圓明具德，
通達無礙。
因你的悲心無盡，
從報身隨機化現，
隨對方的機緣而化現種種相，
觀音菩薩的三十二相即是隨機化現，
使得救渡的對象得到利益，
圓通自在，
得真實之力，
這是化身菩提。
無明本寂，
十二緣起亦無所得，
為什麼？
二重覺照，
顯現是為幻化，
是為不壞世間而說空。
依此功德常安住寂滅光，
得大涅槃。
再說無明也是一心的投影，
落在投影中那有什麼是投影能做主的？
以此所作都是一心，
無有絲毫是你的所作。
沒有二重的見地，
你一定是在六道輪轉，
這也就有了與你的世界觀相應的輪迴顯現。
這與你相對應的心識，
也是由一心八識的無作藉七識的審和六識的分別而顯現，
故而無論你的明或者無明，
實相的機理一直伴著你的心而顯現，
只是你依在不同層面的看有不同的視角而已。
所以說為密在汝邊。
頂禮十方三世一切諸佛菩薩
頂禮歷代祖師及一切善知識
頂禮上師
中國因陀羅網那蘭陀佛法大學
在《大乘無量壽經》
菩提是覺，
是無上的覺。
從發心做佛到支持你發心的能，
或者說為推動力本來就是佛力，
不僅僅如此，
能支持你的行動、思想、造業的推動力，
都是佛力的加持，
沒有這個能的推動，
個體、以及個體所依之背境都是無法存在的。
再比如我們在看經、聽講，
這個做佛的心本來就是佛的心，
尤其是在寫筆記的過程，
促使你寫的是心意意識的層層轉化。
這個心最為廣大，
豎窮三際，
橫遍十方，
通三際無有盡頭，
沒有開始無有結束，
超時間超空間又遍在一切時空，
菩提心究竟徹底，等若虛空，
究竟的究字，
究極真寂，
窮盡法源，
《大智度論》卷七二
菩提心等若虛空，
又包含一切的顯現，
是明極真藏、
永離生滅，
如同阿彌陀佛的
無量壽、
無量光，
極明極真極圓，
具足一切功德，
遍在一切情計，
不受一切情計，
離開二乘的所知障，
二乘的所知障是什麼？
於諸法實相懵無所知，
不曉一切法界之實相，
障礙一切種智之成就，
令人不得成佛，
故名為障。
此謂菩薩於法界實相一切種智所知不具足，
是故成障，
不能成佛。
解深密經卷二 】
這是不共二乘聲聞種性、
阿羅漢所要斷的所知障，
“ 若蒙諸佛等覺悟時 ”
也可以視為聲聞乘發起成佛之心，
乘佛威力的加持，
開啟佛智，
到成佛時方能斷盡，
那所知障的內涵又是是什麼呢
在解深密經卷四
觀世自在
…… 於如來地中，有二愚癡，
一者於一切所知境界極微細著愚癡。
二者極微細礙愚癡。】
由能永害如是障故。
究竟證得無著無礙一切智見。
依於所作成滿所緣建立最極清淨法身。
所知障的核心，
是執我為所依，
依我為第一因，
甚至到如來地還有極微細最極微細煩惱障及所知障。
直至到我執盡，
翻轉到一心方為究竟轉依。
比如世間的我，
到境界的大我，
大梵天王對於大我可能更執。
之前說到阿羅漢出定有三種，
看到世間和他同時生起，
以為世間為他所造。
《轉識論》
裡面明確是為：
識變眾生與法，
個體與境界皆是一心的背境所變現，
其中無有少分是六識所作，
二重變現的本質即指向能相為所相的所依，
法能相的背境是法相能相，
法相能相是依一心為終極，
是故一切的顯現都是一心的顯現，
在此顯現的法相無有一法一毫是所相所作。
《心經》講無眼耳鼻舌身意，
無眼界、
無意識界、
無無明、
亦無無明盡，
同樣說明顯現無關個體的根識，
在菩薩唯識來說，
顯現當下即是幻化，
無有少分的真實可得。
個體的感知只是落在顛倒境中的覺，
執根識的覺為自我感覺，
唯識今學在現象界的緣起說為唯識無境，
唯識無境即說明心是顯現法相的根源；
細察自我的感覺是藉整體背境的緣起，
古學所說的識變眾生與法，
施設緣起阿賴耶識為果識，
是依淨識阿摩羅識即顯現的背境而說。
當然從一心看都是識變的體驗，
說為趣。
故說有你不成，
沒你也不成。
有你只能落在所相，
沒你是指放下個體的見依背境而覺，
因為背境的你與境中的你是一體的，
推動五蘊的所行是背境的你，
你是依背境的推動轉化而顯現。
如《薄伽梵歌》中封面插畫，
支持木偶的動是在牽著木偶線的表演的手上，
即能相的導引。
在解深密經中，
有提到初地以上的菩薩，
所要對治的所知障，
也就是無始無明，
所知障是指局限在自我的認知裡，
破所知障最直接的方法就是引入佛智，
以佛眼觀世間，
即不落法相的執著。
為什麼佛在
《楞嚴經》
五十陰魔中還罵阿羅漢是魔？
這是指阿羅漢還沒有發起大乘的菩提心。
所以學佛得有大丈夫的志氣，
不但到天界是墮落，
連同聲聞、緣覺都是墮落。
古德云若人發此菩提心即窮盡無始生滅有輪，為什麼？
至此是為出離一切生死海，
為究竟安心處。
且道：
一句疑情鎖話頭，
直破三界緣起天；
達摩祖師說為
“ 心如牆壁，
可以入道 ”；
感而遂通，
寂靜照鑑。
密宗的菩提心論，
說明密法的根源即是菩提心，
提醒行人必須要發菩提心，
常人也經常這麼說。
通常菩提心有
世俗菩提心、
勝義菩提心，
所謂的六般若密，
也有世俗與勝義之別，
僅僅依現象界的慈悲心所行之六般若密，
是世俗般若密；
而至少在菩薩層面的發心是為勝義菩提心，
此菩提心能包藏一切諸佛功德故，
包括一切菩薩的功德，
包括一切三界的顯現，
如觀世音菩薩的大悲心，
顯現為千手千眼救渡一切有緣眾生。
勝義菩提心是無緣大慈同體大悲，
無緣大慈說為法界體性智，
大悲是在菩提心中的同體，
不是依個體的境界而說同體，
整體不異個體，
個體不異整體。
《華嚴經》說初發心即成正覺，
即指發此勝義菩提心，
發菩提心即是歸本，
歸本即歸於一心，
歸於密嚴國土，
始本不離是因為始本本來都來自一，
落在變現的末梢是為離心背道。
法身菩提的性德為真如、實相、
第一諦空，
自性清淨，
本體無染，
六祖說為：
何其自性，
本自清靜；
何其自性，
本不生滅；
何其自性，
本自具足；
何其自性，
本無動搖；
何其自性，
能生萬法。
法身本有的性德，
說人人都有性德，
為什麼沒有顯現呢？
必須是修德有功，
性德方顯，
所以要修六度萬行。
怎麼的修德是為有功？
在《仁王般若經》中，
菩薩要修
“ 百法明門 ”
“ 千法明門 ”
甚至於修
“ 百萬億法明門 ”，
是為什麼呢？
真實都是為了明了一切的顯現都是一心的功德，
佛、菩薩、凡夫都只是一心的通道，
一心藉你的功德而顯現，
顯現的同時也是一心，
比如做夢者與夢中的你是無法分開的，
是一個整體。
功德莊嚴，
得報身菩提，
報身即圓明具德，
通達無礙。
因你的悲心無盡，
從報身隨機化現，
隨對方的機緣而化現種種相，
觀音菩薩的三十二相即是隨機化現，
使得救渡的對象得到利益，
圓通自在，
得真實之力，
這是化身菩提。
無明本寂，
十二緣起亦無所得，
為什麼？
二重覺照，
顯現是為幻化，
是為不壞世間而說空。
依此功德常安住寂滅光，
得大涅槃。
再說無明也是一心的投影，
落在投影中那有什麼是投影能做主的？
以此所作都是一心，
無有絲毫是你的所作。
沒有二重的見地，
你一定是在六道輪轉，
這也就有了與你的世界觀相應的輪迴顯現。
這與你相對應的心識，
也是由一心八識的無作藉七識的審和六識的分別而顯現，
故而無論你的明或者無明，
實相的機理一直伴著你的心而顯現，
只是你依在不同層面的看有不同的視角而已。
所以說為密在汝邊。
頂禮十方三世一切諸佛菩薩
頂禮歷代祖師及一切善知識
頂禮上師
གལ་ཏེ་མེད་པ་འགའ་ཡང་ནི།།
སྐྱེ་མིན་མེད་ཕྱིར་ཞེས་འདོད་ན།།
གསལ་བ་མེད་པར་སྐྱེ་བར་ནི།།
ཁྱོད་མི་འདོད་ཀྱང་གནས་པ་ཉིད།།
若計因時所無法，果悉不生本無故。
顯明本無今始生，雖非汝許性安住。
གལ་ཏེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་གནས་ན།།
ཟན་ཟ་མི་གཙང་ཟ་བར་འགྱུར།།
རས་ཀྱི་རིན་གྱིས་རས་བལ་གྱི།།
ས་བོན་ཉོས་ལ་བགོ་བར་གྱིས།།
若於因位果不住，飲食應成食不淨。
亦復當以棉衣價，棉花種子覆其身。
འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པས་མ་མཐོང་ན།།
དེ་ཉིད་ཤེས་ཀྱིས་བཞག་དེ་ཉིད།།
ཤེས་དེ་འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་ནི།།
ཡོད་པ་ཅི་སྟེ་མཐོང་མ་ཡིན།།
若世愚夫不達此，汝師見因果同時。
彼所安立汝亦知，云何世人不見此？
འཇིག་རྟེན་ཚད་མ་ཉིད་མིན་ན།།
གསལ་བ་མཐོང་བའང་བདེན་མ་ཡིན།།
གལ་ཏེ་ཚད་མ་ཚད་མིན་ན།།
དེས་གཞལ་བརྫུན་པར་མི་འགྱུར་རམ།།
若世所見非正量，世見顯現亦非實。
若彼量非勝義量，彼所量豈非虛妄？
དེ་ཉིད་དུ་ན་སྟོང་པ་ཉིད།།
སྒོམ་པ་དེ་ཕྱིར་མི་འཐད་འགྱུར།།
བརྟགས་པའི་དངོས་ལ་མ་རེག་པར།།
དེ་ཡི་དངོས་མེད་འཛིན་མ་ཡིན།།
以是為因汝所修，空性亦妄量妄故。
於彼實相不能觸，空法無實非所取。
དེ་ཕྱིར་བརྫུན་པའི་དངོས་གང་ཡིན།།
དེ་ཡི་དངོས་མེད་གསལ་བར་བརྫུན།།
དེས་ན་རྨི་ལམ་བུ་ཤི་ལ།།
དེ་མེད་སྙམ་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི།།
是故任何虛妄法，顯彼非實亦虛妄。
如於夢中見子死，了知夢中無有子。
དེ་ཡོད་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡི།།
གེགས་ཡིན་དེ་ཡང་བརྫུན་པ་ཡིན།།
彼能遮蔽有子想，能遮亦是虛妄性。
…………(中略)…………
ཇི་ལྟར་གསལ་བ་སྔར་མེད་པ་སྐྱེས་པ་དེ་བཞིན་དུ་དངོས་པོ་གཞན་ཡང་ཡིན་པ་དེའི་ཚེ་འགལ་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་གནོད་པ་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། གལ་ཏེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པར་ལྟ་ན། ཟན་ཟ་བའི་ཚེ་མི་གཙང་བ་ཟ་བར་འགྱུར་ཞིང༌། རས་ཀྱི་རིན་གྱིས་རས་བལ་གྱི། ས་བོན་ཉོས་ལ་དེ་ཉིད་ལུས་ལ་བགོ་བར་གྱིས་ཤིག །གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པ་སྟེ་མི་ཤེས་པས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་མ་མཐོང་ངོ་སྙམ་ན། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཤེས་ཤིང་མ་རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་པ་རྨོངས་པར་བཞག་པ་དེ་ཉིད་རང་ལའང་གནས་པ་ཉིད་དེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་མཐོང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །
先前無有顯明產生，同樣其它物彼時亦不存在少許相違。於此另有損害，倘若在因位時果已存在，那麼吃食物就成了吃不淨糞，以買布的錢來購買棉花的種子來穿。若謂：“世間人由於愚昧，故在因位時不見果。”，了知真相且不愚昧者安立彼理，世間人以愚昧故，不能見到因位中有果。
འགྱུར་ལ་ལར། དེ་ཉིད་ཤེས་ལའང་དེ་གནས་ཉིད། །ཅེས་སྣང་སྟེ་དོན་ལ་གྲངས་ཅན་པ་དག་ཀྱང་ཟན་ཟ་བ་དང༌། རས་བལ་ཉིད་ཉོ་བ་ལ་འཇུག་གི གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ལ་རྟོག་པའི་ཤེས་པ་དེ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ནི། ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་དེ་ཅི་སྟེ་མཐོང་བ་མ་ཡིན། གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པ་ཚད་མ་ཉིད་མིན་པས་མི་མཐོང་ངོ་ཞེ་ན། འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པས་སྒྲ་ལ་སོགས་པ་གསལ་བར་མཐོང་བའང་བདེན་པ་མ་ཡིན་པས་མེད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་པས་འདི་ཁོ་བོ་ཅག་གི་འདོད་པ་སྟེ་ཐ་སྙད་པའི་ཚད་མ་ཐམས་ཅད་དོན་དམ་པར་ཚད་མ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །
“了知彼理且認為真實”，則數論派應食不淨，買棉花來穿。世間者亦有了知因和果之識，為何不見因時有果呢？若謂：“世人所見非量，故未可見。”，那麼，以世人之識所見聲等顯明，亦應非真實，因世人之見非量故。是故，不能安立物之空性，因我等之所欲即一切詞義者之量非正量故。
དེ་ལ་རྒོལ་བས་སྨྲས་པ། གལ་ཏེ་ཚད་མ་ཡང་དོན་དམ་པར་ཚད་མ་མིན་ན། ཚད་མ་དེས་གཞལ་བ་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པར་མི་འགྱུར་རམ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དེ་དོན་དམ་དུ་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། སྒོམ་པ་ཡང་ཚད་མས་ངེས་པ་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་མི་འཐད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་ལན་བསྟན་པ་བརྟགས་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོ་ལ་མ་རེག་པར། དེ་ཡི་དངོས་པོ་མེད་པའང་འཛིན་པ་མ་ཡིན་ལ། དེ་ཡི་ཕྱིར་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པས་བརྫུན་པའི་དངོས་པོ་གང་ཡིན་པ། དེ་ཡི་དངོས་པོ་མེད་པ་དེ་ཡང་གསལ་བར་ཏེ་ངེས་པར་བརྫུན་པ་ཡིན་ནོ། །
諍辯者說：“倘若量非正量，由彼量所量之一切不是成為虛假嗎？若空性為勝義，以量修行一切法無有自性之空性定為虛假，故不應理。”，回答說：“以分別心未觸及法之物，無實亦不執取，故不成立諦實，任何虛假之物不存在，無實亦顯然是虛假。”
དེས་ན་གཉིད་ཀྱིས་ནོན་པའི་རྨི་ལམ་ན་བུ་སྐྱེས་ཏེ་ཤི་བ་རྨིས་པ་ལ། བུ་དེ་མེད་དོ་སྙམ་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི། ཐོག་མར་བུ་དེ་ཡོད་པར་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་ཡི། གེགས་ཡིན་མོད་ཀྱི་དེ་ཡང་བརྫུན་པ་ཡིན་ཏེ། རྨི་ལམ་གྱི་བུ་ནི་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་རྟོགས་པས་བརྟག་པར་བལྟ་བར་བྱའོ། །
是故於夢中夢見兒子死去，認為“無子”的分別心雖是認為“有子”分別心的障礙，然彼亦是虛假，夢中之子不生且不滅故。如是應觀察了知一切法的生滅。
བཞི་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི།
（丑）四：由因攝義
དེ་བས་དེ་ལྟར་རྣམ་དཔྱད་པས།།
འགའ་ཡང་རྒྱུ་མེད་ཡོད་མ་ཡིན།།
སོ་སོ་བ་འམ་འདུས་པ་ཡི།།
རྐྱེན་རྣམས་ལ་ཡང་གནས་མ་ཡིན།།
是故以理作觀察，絕無無因而有者。
若別別住若總集，諸緣悉非彼依處。
གཞན་ནས་འོངས་པའང་མ་ཡིན་ལ།།
གནས་པ་མ་ཡིན་འགྲོ་མ་ཡིན།།
彼既不從餘處來，於此不住不他往。
དེ་བས་ན་བརྗོད་མ་ཐག་པར་དེ་ལྟར་རྣམ་པར་དཔྱད་པས། དངོས་པོ་འགའ་ཡང་རྒྱུ་མེད་པ་དང་སྐྱེས་བུ་དང་དུས་ལ་སོགས་པས་བྱས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཞིང༌། རྒྱུ་སོ་སོ་རེ་རེ་བའམ་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ཡི། རྐྱེན་རྣམས་ལ་ཡང་སྐྱེ་བའི་ངོ་བོར་གནས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཏེ་འདས་པའི་ས་ནས་འོངས་པའང་མ་ཡིན་ལ། ད་ལྟ་བར་གནས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་དེ་ཉིད་མ་འོངས་པའི་སར་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །
是故，如前所說，如是觀察，任何實法並非以無因、神我、時間等而存在，亦非安住於個別的因緣或集聚的眾緣中，亦非從他處重新而來，亦非住於現在趨向未來地。
摘錄自：གཞན་ཕན་སྣང་བ། 賢遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩薩行論》第九品智慧（初稿待潤）
སྐྱེ་མིན་མེད་ཕྱིར་ཞེས་འདོད་ན།།
གསལ་བ་མེད་པར་སྐྱེ་བར་ནི།།
ཁྱོད་མི་འདོད་ཀྱང་གནས་པ་ཉིད།།
若計因時所無法，果悉不生本無故。
顯明本無今始生，雖非汝許性安住。
གལ་ཏེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་གནས་ན།།
ཟན་ཟ་མི་གཙང་ཟ་བར་འགྱུར།།
རས་ཀྱི་རིན་གྱིས་རས་བལ་གྱི།།
ས་བོན་ཉོས་ལ་བགོ་བར་གྱིས།།
若於因位果不住，飲食應成食不淨。
亦復當以棉衣價，棉花種子覆其身。
འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པས་མ་མཐོང་ན།།
དེ་ཉིད་ཤེས་ཀྱིས་བཞག་དེ་ཉིད།།
ཤེས་དེ་འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་ནི།།
ཡོད་པ་ཅི་སྟེ་མཐོང་མ་ཡིན།།
若世愚夫不達此，汝師見因果同時。
彼所安立汝亦知，云何世人不見此？
འཇིག་རྟེན་ཚད་མ་ཉིད་མིན་ན།།
གསལ་བ་མཐོང་བའང་བདེན་མ་ཡིན།།
གལ་ཏེ་ཚད་མ་ཚད་མིན་ན།།
དེས་གཞལ་བརྫུན་པར་མི་འགྱུར་རམ།།
若世所見非正量，世見顯現亦非實。
若彼量非勝義量，彼所量豈非虛妄？
དེ་ཉིད་དུ་ན་སྟོང་པ་ཉིད།།
སྒོམ་པ་དེ་ཕྱིར་མི་འཐད་འགྱུར།།
བརྟགས་པའི་དངོས་ལ་མ་རེག་པར།།
དེ་ཡི་དངོས་མེད་འཛིན་མ་ཡིན།།
以是為因汝所修，空性亦妄量妄故。
於彼實相不能觸，空法無實非所取。
དེ་ཕྱིར་བརྫུན་པའི་དངོས་གང་ཡིན།།
དེ་ཡི་དངོས་མེད་གསལ་བར་བརྫུན།།
དེས་ན་རྨི་ལམ་བུ་ཤི་ལ།།
དེ་མེད་སྙམ་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི།།
是故任何虛妄法，顯彼非實亦虛妄。
如於夢中見子死，了知夢中無有子。
དེ་ཡོད་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡི།།
གེགས་ཡིན་དེ་ཡང་བརྫུན་པ་ཡིན།།
彼能遮蔽有子想，能遮亦是虛妄性。
…………(中略)…………
ཇི་ལྟར་གསལ་བ་སྔར་མེད་པ་སྐྱེས་པ་དེ་བཞིན་དུ་དངོས་པོ་གཞན་ཡང་ཡིན་པ་དེའི་ཚེ་འགལ་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་གནོད་པ་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། གལ་ཏེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པར་ལྟ་ན། ཟན་ཟ་བའི་ཚེ་མི་གཙང་བ་ཟ་བར་འགྱུར་ཞིང༌། རས་ཀྱི་རིན་གྱིས་རས་བལ་གྱི། ས་བོན་ཉོས་ལ་དེ་ཉིད་ལུས་ལ་བགོ་བར་གྱིས་ཤིག །གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པ་སྟེ་མི་ཤེས་པས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་མ་མཐོང་ངོ་སྙམ་ན། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཤེས་ཤིང་མ་རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་པ་རྨོངས་པར་བཞག་པ་དེ་ཉིད་རང་ལའང་གནས་པ་ཉིད་དེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་མཐོང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །
先前無有顯明產生，同樣其它物彼時亦不存在少許相違。於此另有損害，倘若在因位時果已存在，那麼吃食物就成了吃不淨糞，以買布的錢來購買棉花的種子來穿。若謂：“世間人由於愚昧，故在因位時不見果。”，了知真相且不愚昧者安立彼理，世間人以愚昧故，不能見到因位中有果。
འགྱུར་ལ་ལར། དེ་ཉིད་ཤེས་ལའང་དེ་གནས་ཉིད། །ཅེས་སྣང་སྟེ་དོན་ལ་གྲངས་ཅན་པ་དག་ཀྱང་ཟན་ཟ་བ་དང༌། རས་བལ་ཉིད་ཉོ་བ་ལ་འཇུག་གི གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ལ་རྟོག་པའི་ཤེས་པ་དེ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ནི། ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་དེ་ཅི་སྟེ་མཐོང་བ་མ་ཡིན། གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པ་ཚད་མ་ཉིད་མིན་པས་མི་མཐོང་ངོ་ཞེ་ན། འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པས་སྒྲ་ལ་སོགས་པ་གསལ་བར་མཐོང་བའང་བདེན་པ་མ་ཡིན་པས་མེད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་པས་འདི་ཁོ་བོ་ཅག་གི་འདོད་པ་སྟེ་ཐ་སྙད་པའི་ཚད་མ་ཐམས་ཅད་དོན་དམ་པར་ཚད་མ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །
“了知彼理且認為真實”，則數論派應食不淨，買棉花來穿。世間者亦有了知因和果之識，為何不見因時有果呢？若謂：“世人所見非量，故未可見。”，那麼，以世人之識所見聲等顯明，亦應非真實，因世人之見非量故。是故，不能安立物之空性，因我等之所欲即一切詞義者之量非正量故。
དེ་ལ་རྒོལ་བས་སྨྲས་པ། གལ་ཏེ་ཚད་མ་ཡང་དོན་དམ་པར་ཚད་མ་མིན་ན། ཚད་མ་དེས་གཞལ་བ་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པར་མི་འགྱུར་རམ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དེ་དོན་དམ་དུ་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། སྒོམ་པ་ཡང་ཚད་མས་ངེས་པ་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་མི་འཐད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་ལན་བསྟན་པ་བརྟགས་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོ་ལ་མ་རེག་པར། དེ་ཡི་དངོས་པོ་མེད་པའང་འཛིན་པ་མ་ཡིན་ལ། དེ་ཡི་ཕྱིར་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པས་བརྫུན་པའི་དངོས་པོ་གང་ཡིན་པ། དེ་ཡི་དངོས་པོ་མེད་པ་དེ་ཡང་གསལ་བར་ཏེ་ངེས་པར་བརྫུན་པ་ཡིན་ནོ། །
諍辯者說：“倘若量非正量，由彼量所量之一切不是成為虛假嗎？若空性為勝義，以量修行一切法無有自性之空性定為虛假，故不應理。”，回答說：“以分別心未觸及法之物，無實亦不執取，故不成立諦實，任何虛假之物不存在，無實亦顯然是虛假。”
དེས་ན་གཉིད་ཀྱིས་ནོན་པའི་རྨི་ལམ་ན་བུ་སྐྱེས་ཏེ་ཤི་བ་རྨིས་པ་ལ། བུ་དེ་མེད་དོ་སྙམ་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི། ཐོག་མར་བུ་དེ་ཡོད་པར་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་ཡི། གེགས་ཡིན་མོད་ཀྱི་དེ་ཡང་བརྫུན་པ་ཡིན་ཏེ། རྨི་ལམ་གྱི་བུ་ནི་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་རྟོགས་པས་བརྟག་པར་བལྟ་བར་བྱའོ། །
是故於夢中夢見兒子死去，認為“無子”的分別心雖是認為“有子”分別心的障礙，然彼亦是虛假，夢中之子不生且不滅故。如是應觀察了知一切法的生滅。
བཞི་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི།
（丑）四：由因攝義
དེ་བས་དེ་ལྟར་རྣམ་དཔྱད་པས།།
འགའ་ཡང་རྒྱུ་མེད་ཡོད་མ་ཡིན།།
སོ་སོ་བ་འམ་འདུས་པ་ཡི།།
རྐྱེན་རྣམས་ལ་ཡང་གནས་མ་ཡིན།།
是故以理作觀察，絕無無因而有者。
若別別住若總集，諸緣悉非彼依處。
གཞན་ནས་འོངས་པའང་མ་ཡིན་ལ།།
གནས་པ་མ་ཡིན་འགྲོ་མ་ཡིན།།
彼既不從餘處來，於此不住不他往。
དེ་བས་ན་བརྗོད་མ་ཐག་པར་དེ་ལྟར་རྣམ་པར་དཔྱད་པས། དངོས་པོ་འགའ་ཡང་རྒྱུ་མེད་པ་དང་སྐྱེས་བུ་དང་དུས་ལ་སོགས་པས་བྱས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཞིང༌། རྒྱུ་སོ་སོ་རེ་རེ་བའམ་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ཡི། རྐྱེན་རྣམས་ལ་ཡང་སྐྱེ་བའི་ངོ་བོར་གནས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཏེ་འདས་པའི་ས་ནས་འོངས་པའང་མ་ཡིན་ལ། ད་ལྟ་བར་གནས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་དེ་ཉིད་མ་འོངས་པའི་སར་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །
是故，如前所說，如是觀察，任何實法並非以無因、神我、時間等而存在，亦非安住於個別的因緣或集聚的眾緣中，亦非從他處重新而來，亦非住於現在趨向未來地。
摘錄自：གཞན་ཕན་སྣང་བ། 賢遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩薩行論》第九品智慧（初稿待潤）
大正新脩大藏經 第85冊
No.2920 僧伽和尚欲入涅槃說六度經 (1卷)
【】
第 1 卷
No. 2920
僧伽和尚欲入涅槃說六度經
吾告於閻浮提中善男子善女人。吾自生閻浮。為大慈父教化眾生。輪迴世間。經今無始曠劫分身萬億。救度眾生。為見閻浮提眾生多造惡業。不信佛法。惡業者多。吾不忍見。吾身便入涅槃。舍利形像遍於閻浮。引化眾生。以後像法世界滿正法興時。吾與彌勒尊佛同時下生。共坐化城。救度善緣。元居本宅。在於東海。是過去先世淨土緣。為眾生頑愚難化。不信佛法。多造惡業。吾離本處身至西方教化眾生。號為釋迦牟尼佛。東國遂被五百毒龍陷為大海。一切眾生沈在海中。化為黿鼉魚鼈。吾身已後却從西方胡國中來生於閻浮。救度善緣。佛性種子。吾見閻浮眾生。遍境凶惡。自相吞食。不可開化。吾今遂入涅槃。舍利本骨願住泗州已後。若有善男子善女人。慈心孝順。敬吾形像長齋菜食。念吾名字。如是之人散在閻浮。吾愍見惡世力兵競起。一切諸惡逼身不得自在。吾後與彌勒尊佛下生本國。足踏海水枯竭。遂使諸天龍神八部聖眾在於東海中心。修造化城。金銀為壁。琉璃為地。七寶為殿。吾後至閻浮。與流佛法。唯傳此經。教化善緣。六度弟子歸我。化城免在閻浮。受其苦難悉得安穩。衣食自然。長受極樂。天魔外道弱水隔之。不來為害。吾當度六種之人 第一度者。孝順父母敬重三寶 第二度者。不殺眾生 第三度者。不飲酒食肉 第四度者。平等好心不為偷盜 第五度者。頭陀苦行。好修橋梁并諸功德 第六度者。憐貧念病。布施衣食。極濟窮無。如此善道六度之人。吾先使百童子領上寶船載。過弱水免使沈溺得入化城。若不是吾六度之人。見吾此經心不信受毀謗正法。當知此人宿世罪根身受惡報。或逢盜賊兵瘴而死。或被水火焚漂。或被時行惡病遭官落獄。不善眾生皆受無量苦惱。死入地獄。無有出期。萬劫不復人道。善男子善女人。書寫此經。志意受持。若逢劫水劫火黑風天暗。吾故無量光明照汝。因緣俱來佛國。同歸化城。悉得解脫。
南無僧伽 南無僧禁吒 莎訶達多姪他耶唵 跋勒攝 娑婆訶
僧伽和尚經️️️
No.2920 僧伽和尚欲入涅槃說六度經 (1卷)
【】
第 1 卷
No. 2920
僧伽和尚欲入涅槃說六度經
吾告於閻浮提中善男子善女人。吾自生閻浮。為大慈父教化眾生。輪迴世間。經今無始曠劫分身萬億。救度眾生。為見閻浮提眾生多造惡業。不信佛法。惡業者多。吾不忍見。吾身便入涅槃。舍利形像遍於閻浮。引化眾生。以後像法世界滿正法興時。吾與彌勒尊佛同時下生。共坐化城。救度善緣。元居本宅。在於東海。是過去先世淨土緣。為眾生頑愚難化。不信佛法。多造惡業。吾離本處身至西方教化眾生。號為釋迦牟尼佛。東國遂被五百毒龍陷為大海。一切眾生沈在海中。化為黿鼉魚鼈。吾身已後却從西方胡國中來生於閻浮。救度善緣。佛性種子。吾見閻浮眾生。遍境凶惡。自相吞食。不可開化。吾今遂入涅槃。舍利本骨願住泗州已後。若有善男子善女人。慈心孝順。敬吾形像長齋菜食。念吾名字。如是之人散在閻浮。吾愍見惡世力兵競起。一切諸惡逼身不得自在。吾後與彌勒尊佛下生本國。足踏海水枯竭。遂使諸天龍神八部聖眾在於東海中心。修造化城。金銀為壁。琉璃為地。七寶為殿。吾後至閻浮。與流佛法。唯傳此經。教化善緣。六度弟子歸我。化城免在閻浮。受其苦難悉得安穩。衣食自然。長受極樂。天魔外道弱水隔之。不來為害。吾當度六種之人 第一度者。孝順父母敬重三寶 第二度者。不殺眾生 第三度者。不飲酒食肉 第四度者。平等好心不為偷盜 第五度者。頭陀苦行。好修橋梁并諸功德 第六度者。憐貧念病。布施衣食。極濟窮無。如此善道六度之人。吾先使百童子領上寶船載。過弱水免使沈溺得入化城。若不是吾六度之人。見吾此經心不信受毀謗正法。當知此人宿世罪根身受惡報。或逢盜賊兵瘴而死。或被水火焚漂。或被時行惡病遭官落獄。不善眾生皆受無量苦惱。死入地獄。無有出期。萬劫不復人道。善男子善女人。書寫此經。志意受持。若逢劫水劫火黑風天暗。吾故無量光明照汝。因緣俱來佛國。同歸化城。悉得解脫。
南無僧伽 南無僧禁吒 莎訶達多姪他耶唵 跋勒攝 娑婆訶
僧伽和尚經️️️
✋热门推荐