#诗词[超话]#
贺新郎  记事

文/士循
（2022年7月26日）
周末任驰骋，
站高望、低洼已涝，
枯黄疏影。
漫步河边凉荫处，
恰是渔翁环境。
已入伏、养生防病，
避暑降温清饮食。
雨频繁、积水成瓶颈。
忙赶路，
辟蹊径。

天明往往人常醒，
看窗帘、斜光透影，
虚无宁静。
人到中年相交往，
惟凭认知共性。
每惆怅、无常宿命，
碌碌无为成常态。
想当年、心气何其盛。
谁与我，
登峰顶。
（词林正韵第十一部）

གཟིགས་དང་། ཚེ་མི་རྟག་པའི་གསལ་འདེབས་དང་སྨོན་ལམ། 《念死无常愿文》！ སྨོན་ལམ་འབུམ་ཕྲག་རྒྱ་མཚོ་ལ།།
དབང་འབྱོར་རྒྱལ་སྲས་སེམས་དཔའ་ཆེ།།
འཕགས་མཆོག་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ལ།།
གསོལ་བ་འདེབས་སོ་བྱིན་གྱིས་རློབས།།
圆满大愿海，大行摩诃萨，
长子普贤尊，祈祷求加持。
བཀའ་དྲིན་ཅན་གྱི་བླ་མ་དང་།།
བསྙེན་ཅིང་བསྒྲུབས་པའི་ཡི་དམ་ལྷ།།
མཁའ་འགྲོ་དམ་ཅན་རྒྱ་མཚོ་ཡིས།།
བདག་བློ་ཆོས་ལ་བསྒྱུར་དུ་གསོལ།།
祈祷大恩师，所修之本尊，
空行护法海，令心入正法。 ཆོས་ལས་བསྒྲུབ་རྒྱུ་བདག་ལ་མེད།།
འདི་འགྲུབ་དཔའ་གདེང་གང་ཡང་མེད།།
མི་ཚེའི་ཕྱེད་ཀ་དེ་ལྟར་ཟད།།
ལོང་མེད་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བར་ཤོག།
法外无所修，然修无所成，
半生如是尽，愿生紧迫心。
འཆི་བདག་ནུབ་ཁའི་གྲིབ་སོ་འདྲ།།
བཀག་པས་མི་ཁེག་ཚུར་ཚུར་ནུད།།
ལས་ཉོན་རྒྱ་མཚོ་སྐེམ་ནུས་པའི།།
ཟབ་དོན་མྱུར་དུ་བསྒོམ་ནུས་ཤོག།
死主如夕影，难遮步步来，
愿速修深法，干涸惑业海。
ལོ་ཟླ་འདི་ནི་ཡུན་རེ་ཐུང་།།
རྒས་པ་འདི་ནི་བང་རེ་མགྱོགས།།
འདི་ལ་བསམ་ནས་ཚེ་འདིའི་ཆེད།།
བྱ་བྱེད་ཤོམ་ར་སྐྱུར་ནུས་ཤོག།
岁月极短促，衰老步伐疾，
思此愿舍弃，此生众俗事。
གཅིག་པུར་ཕྱི་མར་འགྲོ་ཉིན་མོ།།
དགེ་སྡིག་ཞེ་རྩིས་བྱེད་ཉིན་མོ།།
སེམས་ལ་བཞག་ནས་གང་ཤེས་ཀྱི།།
ཆོས་དེ་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་ནུས་ཤོག།
独去后世日，清算善恶时，
思此愿自心，实修所学法。
འཇིག་རྟེན་འདི་ནི་ཤུལ་དུ་འཇོག།
འགྲོག་པའི་གྲོགས་ནི་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར།།
དེ་ལ་བསམས་ནས་དོན་མེད་ཀྱི།།
རྣམ་གཡེང་འབྲེལ་འདྲིས་གཅོད་ནུས་ཤོག།
此世留身后，挚友带不走，
思此愿断除，无义散乱系。
བཟློག་མེད་ནད་ཆེན་ཐེབས་པའི་ཉིན།།
སྔ་འདང་ཕྱི་འདང་རྒྱག་པའི་ཉིན།།
བླ་མ་མ་གཏོགས་སྐྱབས་གཞན་མེད།།
རྒྱུན་དུ་གསོལ་བ་འདེབས་ནུས་ཤོག།
身患重病日，思前想后时，
师外无归处，愿常行祈祷。
རང་ཉིད་མལ་དུ་ལྷུང་བའི་ཚེ།།
གཞན་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད་པའི་དུས།།
ཆོས་ཀྱི་གདེང་རེ་ཡོད་དགོས་པས།།
ཡང་ཡང་གསལ་འདེབས་ནུས་པར་ཤོག།
自身卧床日，羡慕他人时，
修法须有成，愿数数作观。
གཟེར་ཆེན་གཟེར་ཆུང་རྒྱུག་པའི་དུས།།
གཡས་སྐྱོར་གཡོན་སྐྱོར་དགོས་པའི་དུས།།
ཡང་ཡང་དྲན་ཏེ་ད་ལྟ་ནས།།
རང་དོན་ཚགས་སུ་ཚུད་པར་ཤོག།
大小苦逼日，需人搀扶时，
屡念愿今起，成办大义利。
སྲོག་གི་ཉག་ཐག་ཆད་པའི་ཉིན།།
ལུས་འདི་ས་རྡོར་འགྱུར་བའི་ཉིན།།
འདི་སྣང་རང་མཚང་སྟོན་པས་ན།།
ཚེ་འདིའི་ཞེན་པ་ཆོད་པར་ཤོག།
命线截断日，身成土石时，
此生过显露，愿断现世贪。

ཅེས་པ་འདི་ཡང་ཚེ་མི་རྟག་པ་བསྒོམ་པའི་ཉམས་ལེན་གྱི་ཉེར་མཁོར་དམིགས་ཏེ་འཆི་མེད་རིག་འཛིན་གྱིས་སོ།།
此乃实修念死无常时所需愿文，
齐美仁真撰著。[合十][合十][合十]

《法华经》有得缘觉不退菩萨
（第六十九段）
【诸子是时，欢喜踊跃，乘是宝车，游于四方，嬉戏快乐，自在无碍。告舍利弗：我亦如是，众圣中尊，世间之父，一切众生，皆是吾子。深著世乐，无有慧心，三界无安，犹如火宅，众苦充满，甚可怖畏，常有生死，病死忧患，如是等火，炽燃不息。如来已离，三界火宅，寂然闲居，安处林野，今此三界，皆是我有，其中众生，悉是吾子，而今此处，多诸患难，唯我一人，能为救护。虽复教诏，而不信受，于诸欲染，贪著深故。以是方便，为说三乘，令诸众生，知三界苦，开示演说，出世间道，是诸子等，若心决定，具足三明，及六神通，有得缘觉，不退菩萨。】

世尊说：“诸子”这个时候，听说父亲要送比三车更好的大宝车给他们，非常欢喜，踊跃而起，乘坐着父亲送予的大车，到处旅游，去参观四方所有的世界，相互嬉戏，快乐无比，随处所到，身心自在，没有一丝障碍。
以上所说的“诸子”比喻已出离生死的小乘声闻众、“是时”即一时。声闻众一时听了佛开示的大乘法，明白了大乘法的义趣和无穷妙用，都非常高兴，欢喜得跳了起来，愿意回小乘、向大乘，于是都进入了大乘法的修证，乘上了通往无上大道的一乘宝车。他们非常高兴地修四摄六度，菩萨万行，游于四方，入一乘了义，得法喜充满，心无羁绊，嬉戏快乐，于一切时、一切处，自由自在，无一障碍。
世尊告诉舍利弗说：我和前面说的长者是一样的，长者为世间之尊、我为圣贤之尊，为十方世间之父，一切众生，都是我的儿子。他们追逐世间的名利地位，深深的染著于酒色财气之乐，丢失了自己本有的般若慧心，不知三界之内，并无安身之处，四面都是欲火燃烧，三苦八苦，充满世间；不测之灾，随时可至，夺人性命，毁其财物，十分恐怖，令人生畏。世事无常、生死无常，尽在瞬息之间。更有病痛，生不如死，死亦生悲，忧患不绝，像这些焚烧众生之无明火，众生不知，却越烧越猛，无有止息。
世尊说：如来已经远离了三界火宅，早已了断生死，灭尽了所有的烦恼，生活在常寂光净土里，清净自在，所居闲适，常安处于林泉野外，独享怡人景色，并且非常富有，现在这三界里的一切，都是我所拥有，三界内的众生，都是我的儿子，他们在三界里，正遭受着许许多多的悲苦患难，只有我一人，才有能力救护他们。
世尊说：为了救护众生，我反复教化诏示，为他们说大乘法的道理，但他们不相信、不接受，因为他们受“财、色、名、食、睡”这诸多之欲的染污太重，在虚幻的尘境里陷得太深。鉴于众生，染污太重，只好用方便权巧的办法，说三乘法，即声闻乘、缘觉乘、菩萨乘。再给众生讲这虚空宇宙的成、住、坏、空，三灾八难等，让众生知道三界之内，处处皆苦，使他们有了清醒的认识，愿意离这三界之苦，然后我才开示出世间的大乘菩萨道。
世尊说：觉醒了的诸多众生，如果已下了出离生死的大决心，决心修出世法，就能具足得到“三明”及“六神通”。“三明”“六通”指的是三种智慧和六种神通。三种智慧是：能知道过去、现在、未来的三种智慧，即：
一、宿命明：知自身、他身宿世之生死相。二、天眼明：知自身、他身未来世之生死相。三、漏尽明：四谛成就、断一切见思烦恼。此三明又名：一、宿住智证明；二、死生智证明；三、漏尽智证明。六神通则指的是六种超天地造化而自由无碍之力，即：
1、神境通：又作身通、身如意通、神足通。具有自由无碍，随心所欲，可变天地万物并具有变化无穷之能力。
2、天眼通：能见六道众生生死苦乐之相，及见世间一切种种形色，无有障碍。
3、天耳通：能听闻六道众生苦乐忧喜之语言，及世间种种之音声。
4、他心通：能知六道众生心中所思之事，对别人的心理活动，一览无余。
5、宿命通：又作宿住通，能知自身及六道众生之百千万世宿命及所作之事。
6、漏尽通：已断尽三界内一切见思惑，不受三界生死，而得漏尽神通之力。
在“三明六通”的基础上，修十二因缘法，可证得“缘觉”果位。《华严经行愿品疏钞》卷四，举出缘觉有三种：一、缘觉之缘觉：此与因果俱相同。二、声闻之缘觉：其中“因”指声闻、“果”成缘觉。三、菩萨之缘觉：其中“因”指菩萨、“果”成缘觉。
《大乘义章》卷十七对声闻、缘觉有四种分别，即：一、是声闻而非缘觉：即声闻人。二、是缘觉而非声闻：即麟角喻人。麟角比喻独觉，与缘觉同义。三、是声闻也是缘觉：即为部行。四、是缘觉也是声闻：即因缘觉。
声闻、缘觉相比较，则有五同六异之说，五同即：一、见理同：同见生空之理。二、断障同：同断四住之烦恼。三、修行同：同修三十七道品法。四、得果同：同得尽智、无生智果。五、证灭同：同证有余、无余涅槃。
六异指：一、根异：声闻为钝根、缘觉为利根。二、所依异：声闻依师、缘觉不依师。三、藉缘异：声闻藉教法为缘而得悟道、缘觉藉事相之现缘而悟道。四、所观异：声闻观察四真谛法、缘觉观察十二因缘法。五、向果异：声闻人中四向四果。四向是：须陀洹向、斯陀含向、阿那含向、阿罗汉向。四果是须陀洹果、斯陀含果、阿那含果、阿罗汉果。向的意思是：向须陀洹得须陀洹果、向斯陀含得斯陀含果、向阿那含得阿那含果、向阿罗汉得阿罗汉果。如此所得名四双八士。
所谓“四双八士”指的是声闻修行者从入圣道到证入阿罗汉的八个阶段，就是修四向四果的阶段。而缘觉人则是一向一果。一向是缘觉：一果是辟支佛果。是缘觉人修十二因缘法的一个修证阶段。六、通用异：声闻之人二千国土为通境界、缘觉之人三千国土为通境界。在声闻缘觉的基础上，如果转修四摄六度法，可证得“不退菩萨”位。不退菩萨有三个含义，即：
一、位不退：指修得之位不退失。二、行不退：指所修之行法不退失。三、念不退：指正念不退转。此三不退配以菩萨行位，诸宗说法不一。法相宗依万劫修因入十住之位，成就唯识观，无复退堕恶业流转生死之位，称“位不退”；既入初地，成就真唯识观，对利他之行不退失，称为“行不退”；八地以上，得无功用之智，念念入真如海，即在定散中亦恒常自在，称为“念不退”。
天台宗则以别教之初住至第七住为“位不退”、在此间断灭见思惑而永超三界生死；以第八住至十回向之终为“行不退”，在此间破除尘沙惑而不退失利他之心；又以初地以上为“念不退”，此时已断多品无明惑，永不退失中道之正念。如配以圆教，则初信至第七信为“位不退”；第八信至第十信之终为“行不退”；初住以上为“念不退”。
以上不论是用哪一宗证此三不退，除了定位名称不同以外，意义都是一样的，都已安住于大乘菩提道，得不退菩萨位。得此不退菩萨位，就意味着决定能成佛了。