#每日一善[超话]#
以善修心，以善洗心，以善造心，以善治心，人就会快乐和幸福；一切造作皆源乎心，只要我们有善心天地也会待我们不薄。术正而心顺之，则形相虽恶而心术善，无害为君子也;形相虽善而心术恶，无害为小人也。善行一丈，远恶一米，积德一尺。以情恕人，以理律己，以善助人。以德化人，厚德而行，福自至矣。以书育人，以书引善，以书养德。上士忘善，中士行善，下士知善。为善须行，为德贵厚，为道酬勤。真行善者，当不求名，当暗处行。人心之广，何恶不容，何善不容。 ​

消耗了三十多年积攒的信任度，才把自己认清楚！
内心中念念不忘的其实是那颗深陷淤泥中的金钟；
言行间已然放弃的反而是本应身体力行时的执着；
所谓不惑，是猛然惊醒；
所言成熟，是正视自我；
所期之贵，是沉心静气；
所盼之颠，是自信淡然；
所行之路，是不断修心；
所遇之事，是助力养性；
所思所念，所喜所惧，
不因己来，不为己去；
处于绝地也寻风景，
处于福地仍需机警，
春雨润万物亦添烦恼，
冬霜杀万物亦是良药，
夏日养万物亦炙大地，
秋风扫万物亦送清凉！
一日四季，不可；
一年一季，也不可；
春生夏长秋收冬藏，
四季轮回万物更迭。
错要认，罚要受，人要正，心要稳，路要走，事要做，坎要过，诺要守；
不逃，不躲，不偏，不悲，不滞，不废，不惧，不失！
偶有因而不遂心尚可谅，
因偶有而成常态必不饶！
是临时感触还是真正重生期待以后回首！
存活很重要，
诚信也很重要，
两者不是鱼和熊掌，
若长久必尽心尽力兼得！

གཉིས་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་སྒོམ་ཚུལ་ལ། ལུས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ། ཚོར་བ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ། སེམས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ། ཆོས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལའང་ལུས་སྤྱིར་བརྟགས་པ། ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བརྟགས་པ། དེས་ན་ལུས་ལ་ཆགས་པ་སྤོང་དགོས་པར་བསྟན་པ་དང་གསུམ་ལས།

（癸）二：修法无我之理分四：一、修身念住之理；二、修受念住之理；三、修心念住之理；四、修法念住之理（子）一：修身念住之理分三：一、总观身；二、观支分；三、需断除于身贪执

དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ་འདི་ལྟར་ཡན་ལག་ཅན་གྱི་ལུས་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ་སྙམ་པ་ལ་བཤད་པ།

（丑）一：总观身
宣说若思此具支分之身执为我之有境

ལུས་ནི་རྐང་པ་བྱིན་པ་མིན།།
བརླ་དང་རྐེད་པའང་ལུས་མ་ཡིན།།
ལྟོ་དང་རྒྱབ་ཀྱང་ལུས་མིན་ཏེ།།
བྲང་དང་དཔུང་པའང་ལུས་མ་ཡིན།།

此身非足亦非胫，髋髀腰膂亦非身，
身既非腹亦非背，胸肩二者亦非身。

རྩིབ་ལོགས་ལག་པའང་ལུས་མིན་ཏེ།།
མཆན་ཁུང་ཕྲག་པའང་ལུས་མ་ཡིན།།
ནང་ཁྲོལ་རྣམས་ཀྱང་དེ་མིན་ལ།།
མགོ་དང་མགྲིན་པའང་ལུས་མིན་ན།།
འདི་ལ་ལུས་ནི་གང་ཞིག་ཡིན།།

身非胁肋亦非手，肩腋二者亦非身，
身非内脏诸脏腑，头颈二者亦非身，
此中言身是何物？

གལ་ཏེ་ལུས་འདི་ཐམས་ཅད་ལ།།
ཕྱོགས་རེ་ཡིས་ནི་གནས་འགྱུར་ན།།
ཆ་རྣམས་ཆ་ལ་གནས་འགྱུར་མོད།།
དེ་རང་ཉིད་ནི་གང་ན་གནས།།

若言身依一切支，各于其处而安住，
诸分住各支分处，彼分自体住何处？

གལ་ཏེ་བདག་ཉིད་ཀུན་གྱི་ལུས།།
ལག་སོགས་རྣམས་ལ་གནས་ན་ནི།།
ལག་སོགས་དེ་དག་ཇི་སྙེད་པ།།
དེ་སྙེད་ཀྱི་ནི་ལུས་སུ་འགྱུར།།

若我自性一切身，住于手等一切处，
尽其手等诸数量，应有尔许之身体。

ཕྱི་དང་ནང་དུ་ལུས་མེད་ན།།
ཇི་ལྟར་ལག་སོགས་ལ་ལུས་ཡོད།།
ལག་སོགས་རྣམས་ལས་གཞན་མེད་ན།།
དེ་ནི་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་ཡིན།།

倘若内外皆无身，手等之上身何有？
手等之外无彼体，彼等何有应成无。

དེས་ན་ལུས་མེད་ལག་སོགས་ལ།།
རྨོངས་པ་ཡིས་ནི་ལུས་བློར་འགྱུར།།
དབྱིབས་སུ་བཀོད་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས།།
ཐོ་ཡོར་ལ་ནི་མི་བློ་བཞིན།།

是故无身于手等，以愚痴力起身想，
形状安立差别故，如于石垛起人想。

ཇི་སྲིད་རྐྱེན་ཚོགས་དེ་སྲིད་དུ།།
ལུས་ནི་སྐྱེས་བུ་ལྟར་སྣང་བ།།
དེ་བཞིན་ཇི་སྲིད་ལག་སོགས་ལ།།
དེ་ཡོད་དེ་སྲིད་དེར་ལུས་སྣང༌།།

乃至诸缘聚会时，尔时身如士夫现，
如是手等因缘会，尔时彼亦如身现。

…………(中略)…………

དེ་ལྟར་རྣམ་པར་དཔྱད་པ་ན་ཕྱི་དང་ནང་དུ་ལུས་གྲུབ་པ་མེད་ན། ཇི་ལྟར་ཏེ་རྣམ་པ་གང་གིས་ལག་པ་སོགས་ལ་ལུས་དེ་ཡོད་པར་འགྱུར། ལག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལས་གཞན་མེད་ན། ལུས་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་ཡིན། དེས་ན་ལུས་མེད་ཀྱང་ལག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ། རྨོངས་པ་མ་རིག་པ་ཡི་དབང་གིས་ནི་ལུས་ཀྱི་བློར་འགྱུར་རོ། །དཔེར་ན་ལག་པ་དང་རྐང་པ་ལ་སོགས་པའི་དབྱིབས་སུ་བཀོད་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས། ཐོ་ཡོར་ལ་ནི་མི་ཡི་བློ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ལ་ཡང་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །ཇི་སྲིད་དུ་ས་ལ་སོགས་པའི་ཁམས་དྲུག་དང༌། རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་རྟེན་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་ཡིད་ཀྱི་ཉེ་བར་རྒྱུ་བ་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལས་ལ་རག་ལས་པའི་རྐྱེན་ཚོགས་པ་དེ་སྲིད་དུ། ལུས་ནི་དོན་དམ་པར་སྟོང་ཡང་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་རང་བཞིན་གྱི་སྐྱེས་བུ་སྟེ་གང་ཟག་ལྟར་སྣང་བ་དང་ཐ་སྙད་ཀྱང་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཇི་སྲིད་ལག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ། རྐྱེན་ཚོགས་པ་དེ་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་དེར་རྟོག་པའི་དབང་གིས་ལུས་སུ་སྣང་ཡང་དོན་དམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །

如此分析，内外身体既不存在，那么手怎么会存在身体呢？若无与手等异体之身，所谓身怎么成立呢？是故虽然无有身，以愚痴冥昧之故，将手等认为是身。譬如，由于石垛放置的特征像人等形状，而对它生起是人的想法一样。乃至从地等六界、触等所依六处、意之十八近取因之自性中的粗因聚合，身谛实中虽为空性，但遍计所执性的士夫，显现为补特伽罗，于名言中亦如是。同样，乃至手等之因聚合，此期间以对彼分别之增上力故，手亦显现为身体，此非谛实。

摘录自：༈ སྔ་འགྱུར་མཐོ་སློབ་མདོ་སྔགས་རིག་པའི་འབྱུང་གནས་གླིང་གི་སྒྲིག་གཞི་རྩ་ཁྲིམས་ཆེན་པོ་བཞུགས་སོ།། 前译高等学院显密明源洲建制大纲 མདོ་འོག་མ་ལོ་རིམ་དང་པོ། 下部显宗一年级 གཞན་ཕན་སྣང་བ། 贤遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩萨行论》第九品智慧（初稿待润）