དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་སྐུ་ཚེའི་ར

首页发布

࿐ ལས་རྒྱུ་འབྲས། 因果
༈ དཀར་ནག་གི་ལས་རྣམས་ཡུན་རིང་ནས་རྙིང་པར་འགྱུར་བ་དང་།   ཆུང་ནས་མེད་པར་འགྱུར་བ་སོགས་གང་ཡང་མེད་པར།  ཆུང་ཞིང་ཡུན་རིང་བ་ཡང་ནམ་ཞིག་འབྲས་བུ་སྨིན་པར་འགྱུར་ཏེ།    འཕགས་པ་སྒུར་ཆུང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་ཀྱང་བསོད་སྙོམས་མ་རྙེད་ཅིང་།  རྙེད་པ་རྣམས་རྐྱེན་གྱིས་མེད་པར་གྱུར་ནས་གཤེགས་ཁར་ཐལ་སྐྱོ་བཞེས་ཏེ་སྐུ་འདས་པའི་ལོ་རྒྱུས་དང་།
我们所做的善恶业不会随着时间的变迁而变旧，也不会逐渐变小而消失。微小而久远的业终有一天也会成熟。例如，圣者"裹琼"虽已证阿罗汉果，但却乞化不到食物，偶然得到的食物，也因为种种原因而失去，最后在临终时食灰糊而去世

ཁྱིམ་བདག་དཔལ་སྐྱེས་རྒྱུད་ཀྱི་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་དགེ་རྩ་དགྲ་བཅོམ་པས་མཐོང་མི་ནུས་པ་ལྟ་བུ། ལས་ཤིན་ཏུ་ཆུང་ངུས་ཀྱང་འབྲས་བུ་འབྱིན་པ་སྔོན་ཁྱིམ་བདག་དཔལ་སྐྱེས་སྦྲང་བུའི་སྐྱེ་བ་བླངས་སྐབས་དུད་འགྲོའི་ལྕི་སྦང་སྐམ་པོ་ཞིག་གི་དྲི་ལ་འཁོར་ནས་ བསྡད་པས་ལྕི་སྦང་ཆུས་ཁྱེར་ནས་དེའི་ཞོར་དུ་མཆོད་རྟེན་ཞིག་ལ་སྐོར་བ་ཐེབས་པ་ཙམ་ལས་བྱུང་བ་དང་།  ཡང་། ཕག་ཅིག་ཁྱིས་དེད་དེ་མཆོད་རྟེན་ལ་སྐོར་བ་འཁོར་བས་ཤི་ནས་ལྷར་སྐྱེས་པ་དང་།

施主"吉祥生"相续中的顺解脱分善根极其微小，连阿罗汉们都观察不到，仍然能生果。他以前受生为苍蝇的时候，为一堆动物干粪的气味所吸引，盘旋在粪堆上，随着水的流动，偶然地绕塔转了一圈，从而积下这一善根。另如一头猪被狗追逐而绕塔一圈，死后生于天上。
བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱང་སྐུ་རྒྱབ་བསྙུང་པའི་ཚུལ་བསྟན། དེའང་སྔོན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉ་པའི་ཕྲུ་གུར་སྐུ་སྐྱེ་བཞེས་སྐབས་ཉ་པ་མང་པོས་ཉ་ཆེན་པོ་གཉིས་གསོན་ཟ་བྱས་སྐབས་ཉ་པའི་ཕྲུ་གུས་ཡིད་རང་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞིང་།   འཕགས་སྐྱེས་པོ་ཆུའི་དཀྱིལ་དུ་བསྡད་ཀྱང་མེས་ཚིག་པའི་ལོ་རྒྱུས་དང་།
佛祖本人成佛后也示现背痛之相。这是因为佛过去受生为渔夫的儿子时，见众渔夫生吃两大尾活鱼而心生随喜之报。圣生王后来死于火灾，尽管当时他正处身在湖的中央。
སངས་རྒྱས་ཀྱིས་མུ་སྟེགས་གཅེར་བུ་བ་སྡུག་བསྔལ་འགྱུར་མ་ཞུ་བའི་ནད་ཀྱིས་ཟིན་ཏེ་འཆི་བར་ལུང་བསྟན་པ་ན། ཁོས་ཟས་བཅད་ཀྱང་ཆུ་དང་བུ་རམ་མ་འཇུ་བར་ཤི་བ་དང་།
佛陀曾为一个名叫"受苦"的裸体外道授记说，他将身患饮食不消化的病症去世。那个裸体外道虽然预先做了断食，仍然因为无法消化糖、水而死去。
དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་སྐུ་ཚེའི་རིག་འཛིན་བརྙེས་ཀྱང་སྐུ་ཚེ་སྔ་མ་ཞིག་ཏུ་རྩྭ་གཅོད་པའི་ཞལ་ལ་འབུ་གྲོག་མ་གཅིག་སྐེ་ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་དབུ་སློང་བ་བྱུང་སྟེ་སྐུ་འདས་པ་དང་།
龙树菩萨虽然得到"长寿持明"的成就，但因为宿世割草时，不小心将一只蚂蚁连腰斩断，于是此生因为他人前来乞讨头颅而去世。
ཉན་ཐོས་མཽངྒལ་བུ་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་གྱི་མཆོག་ཡིན་ཀྱང་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་དབྱུག་ཐོགས་སྤྱི་ཕུད་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་དབྱུག་པས་བརྡུང་སྟེ། ཤ་རྫོག་རུས་རྫོག་འདམ་བུ་ལྟར་བཅོམ་པ་ཞེས་སྐུ་ལུས་ཚང་མ་འདམ་རྩྭ་བརྡུང་བ་ལྟར་བྱས་པའི་ཚེ་ཤཱ་རིའི་བུས་མཽངྒལ་བུ་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་མི་སྟོན་པ་ཅི་ཡིན་ཞེས་དྲིས་པར།   དེ་སྐབས་ལས་ཀྱིས་ནོན་པས་བརྫུ་བ་ཙམ་ཡང་མ་དྲན་ན་འཕྲུལ་བ་ལྟ་ཅི་གསུངས།  དེ་ཡང་སྐུ་སྐྱེ་སྔ་མ་ཞིག་ལ་རང་གི་ཨ་མ་ལ་ཚིག་ངན་སྨྲས་པ་ཆུད་མ་ཟོས་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན།
目犍连虽然在佛的声闻弟子中为"神通第一"，却遭到那些手持棍棒、头挽发髻的顺世外道乱棒痛击，全身骨肉被打得像烂泥一样。事后舍利弗问他为何不显神通，目犍连回答说，因为受到业力的障蔽，  当时对自己的神通连想都没想到，更不要说运用神通了。这是因为他宿世曾对母亲出口恶言业不唐捐，故而感受此报。
དེས་ན་ལས་ངན་པའི་འབྲས་བུ་སྟོབས་བཞིའི་བཤགས་སྡོམ་བྱས་ཏེ་དག་ཐུབ་པ་ཞིག་མ་བྱུང་ན། སྲིད་པ་ཐ་མ་བར་གྱུར་ནའང་ལས་ཀྱིས་མི་གཏོང་བ་ཡིན་པས། ལས་དགེ་སྡིག་གཉིས་བསགས་ཟིན་ནས་འབྲས་བུ་ཆུད་ཟོས་ཏེ་མེད་པར་འགྱུར་བ་མི་སྲིད་པས་བླང་དོར་ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་བ་ནས་བྱེད་དགོས་གསུངས།
所以，如果不能以"四力"忏悔、防护来清净恶业果，直到"最后有"时，恶业还是紧咬不放。善、恶二业一旦造集，不会不感果而自动消失，因此我们的取舍工作务必做得微细而又微细。

《从前有座镇妖关》作者徐二家的猫：坚持下去，人人都有机会成功！

　大家好，我是番茄小说的签约作者，徐二家的猫，《从前有座镇妖关》和《请叫我鬼差大人》的作者。

　　感谢橙瓜邀请，来分享一下自己的创作经验。

　　我大概是二零一四年开始入行写小说的，刚入行那会儿什么都不懂，也没有人教，就一头杀进来了。

　　现在回想，第一本书写的...不堪入目。

　　在17K勉强过了签约，为了融入圈子，还加了好多好多的作者群，每天在群里转发自己的小说链接，求点击，求阅读。

　　当然，写了几十万字之后才知道，这么做完全没有用。

　　只是看别人在群里这么发，我也就跟着发了。

　　幸运的是在群里结识了一群志同道合的作者朋友们，虽然大家都是扑街，但总体的氛围还是积极向上，互相鼓励的。

　　因为网站一般都是200块钱才会发一次稿费，那时候差不多要两个月才会发一次，运气差三个月才能凑够200，最悲催的是，我还直接头铁的选择了全职。

　　（所以在这里插一句题外话，在稿费收入稳定之前，尽量还是兼职要来的好一点，我当时大体是属于眼高手低的。）

　　再后来，那本书的稿费实在难以维持生计，再加上我觉得自己的文笔的确有了进步，就选择了匆匆完本，又开了一本当时正大热的题材，英雄联盟竞技文，换了一个网站，投稿保底。

　　万幸的是，过稿了。

　　只是稿费很低，如果没记错的话，是千字12，但无论怎么说，也算是有了稳定的经济来源，至少饿不死了。

　　每个月的稿费不算多，但勤快点的话，也有3000块左右。

　　但随着字数不断增加，就又发现了一个更加严峻的问题。

　　写到80万字的时候，剧情有点崩了。

　　节奏太快，后继无力。

　　当时的我还没有写过字数多的长篇，本身也只是一个新人，对于剧情把控能力不足，甚至每天坐在电脑前几个小时，都写不出字来。

　　网站很好，没有砍文，而是让我继续写下来，说最起码也凑够百万字再完本。

　　最后那20万字写的，挺煎熬的。

　　甚至我感觉自己写的就是一团浆糊，原本想法里十分不错的收尾，却只是草草了事，唯一的收获，或许就是积累了些经验。

　　但当时我膨胀啊！

　　新人第一本签约，第二本保底，在新人群里，算是还不错的战绩了。

　　尤其是还积累了一点读者，沾沾自喜。

　　总觉得我天生就适合吃这碗饭，我就是独一无二的那个。

　　起点证道，就在眼前。

　　于是，我带着自己的新书，以一往无前的气势，去起点了。

　　发书，一万多字就收到了站短，提示签约。

　　这种种信息，愈发让我感觉自己就是天命之子，因为按照一些老作者的说法，三万字内签约，都是优质书。

　　还记得当时自己每天都是骄傲的，甚至已经幻想自己成为大神之后的样子，如何厉害。（现在看起来，就像二百五。）

　　六频，都市分强，三江，首页强推，APP推荐。

　　在上架前，该拿的推荐拿满了。

　　收藏几万。（具体的数字忘记了，三万多吧，好像是。时间太久远了。）

　　起点五个盟主打赏，创世一个。

　　这还是上架前的数据。

　　我当时的心态也膨胀到了一个极点，总觉得自己就是传说中天赋异禀那位，有大帝之姿。

　　然后...上架。

　　首日订阅，400多。

　　和我预想中的首日精品，一个月万订，天地之差。

　　心态直接崩了。

　　也算是让现实狠狠的给了我一个当头棒喝。

　　但当时的我是骄傲的，我不服啊，总觉得这不是我的问题，是平台！

　　创世那边，作为渠道，没有任何推荐，均订似乎也有500左右。（因为粉丝榜只显示500人，已经满了。）

　　我就在想如果我是在创世首发的话，会不会就成神了，这本书要更适合创世一点。

　　反正想的挺多。

　　一直跌跌撞撞的写到完本，这本书也没有更好的起色。

　　但我感觉，这段旅程，才是最珍贵的。

　　甚至我有时都会庆幸，庆幸自己当时是扑街的，不然真的出了成绩，我都无法想象，以当时的心态，我会变成什么样的人。

　　随着写的时间长了，心态也逐渐被打磨的光滑了些。

　　懂的不再去抱怨，写书要把心踏实下来，一步一个脚印，与其浪费时间去炫耀，去做梦，不如把更多的时间放在琢磨剧情上。

　　接下来的几年里，跌跌撞撞，混迹于各网站。

　　拿着不低不高的保底，尝试着各种不一样的文风，题材。

　　成绩不愠不火，但好处是，对剧情的节奏掌控，矛盾冲突这些，也算是更加熟练了。

　　至少不会写着写着，文突然就崩了。

　　对自己的水平也算是有了更清晰的认知。

　　直到21年初，想着一直混保底，总不是个事儿，而且感觉自己也到了一个瓶颈，剧情上总是差了那么一点意思，就惦记再去莽一回分成，老家伙重燃一次创业梦。

　　最终我选择了番茄。

　　十万字首秀，首日日收好像是...50多？

　　但相比于当年，在网文圈洗刷了这么多年，唯一还算能拿出来吹的，就是心态还不错了。

　　总不能更扑了吧。

　　再加上我的编辑大江一直给我猛灌鸡汤，说信他的，写下去，干就完了。

　　就这么一直坚持着。

　　后来的成绩也还算不错，收入也越来越满意。

　　（事后才知道，我编辑是毒奶，我是唯一一个经过他毒奶之后，还顽强生长起来的幼苗，现在想想，一身冷汗。）

　　到今年年初，鬼差200多万字完本，又开了新书。

　　继续享受着大江的一口口毒奶，在石缝里勉强的挣扎着，与玄学抗衡，茁壮生长。

　　其实回顾我的整个创作生涯，算是幸运的。

　　见证过很多，也经历过很多。

　　也庆幸自己这一直以来，面对无数次的惨淡成绩，最终还是咬着牙挺了下来。

　　毕竟这是我一直热爱的东西。

　　能用自己的热爱来糊口养家，就已经是很幸福的事情了。

　　当然也少不了一直支持我的爱人~

　　不得不说，分成这东西，的确锻炼人，每天都会更拼命的琢磨剧情，每一章都要仔细斟酌。（当然，在没有一定把握之前，还是要写保底维持稳定收入。）

　　如果说用我这些年的扑街经验，来做出一个总结的话。

　　大概就是...

　　先稳住心态，才能稳住剧情，最后才能稳住稿费。

　　而不能追求先稳住稿费，再去稳住心态，剧情。

　　写小说，没有什么捷径可言。

　　经常也会有人问我，写小说要如何如何...

　　其实只有一句话。

　　多看，多写，多研究。

　　虽然这话听起来有点敷衍，甚至带着点烂大街的意思，但却是网文圈...最真实的答案了。

　　最后再来一句Sao话吧。

　　愿世间网文作者，人人可不憾此生。

　　愿天下网文读者，人人可不虚此行。

想了解更多关于作者故事和写作技巧，可以关注橙瓜公众号：橙瓜网文。或下载橙瓜app，与作者编辑粉丝实时互动。

#小说推荐#