མི་འགའ་ཞིག་གིས་བཟོད་པ་ཉམས་སུ་ལེན་སྐབས་དུས་ཡུན་རིང་མོ་མི་དགོས་པར་བོགས་ཐོན་པར་སྙམ་ནས་རྟོགས་པ་གང་ཞིག་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པ་ལྟར་རང་དགའ་རང་བསྟོད་བྱེད། དོན་དངོས་སུ་དེ་ཡང་དགའ་སྔ་སྟེ་སྐབས་འགར་འདི་འདྲའི་བཟོད་པ་ནི་བརྟག་མི་བཟོད་པ་ཞིག་ཡིན་སྲིད།
有些人在修安忍时,过了一段时间,感觉修行不错,好像到了一定的境界,就开始沾沾自喜起来。其实,你没必要高兴过早,有时候,这种境界不一定经得起考验。
སྔོན་མི་རྒན་ཞིག་ཡོད་ཅིང་གཤིས་ཀ་རྩུབ་མོ་ཅན་ཞིག་ཡིན། ཞེ་སྡང་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རམ་རང་ཉིད་ལ་དྲན་བསྐུལ་བྱེད་ཆེད་ཚོམས་ཆེན་དུ་བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་ཡིག་གཟུགས་ཆེན་པོ་བཞི་བྲིས་ཏེ་བཀལ། ཡུན་རིང་མ་འགོར་བར་བཟོད་པ་ལ་བོགས་ཐོན་ཡོད་སྙམ་སྟེ་བློ་ཡིད་ཚིམས་ཤིང་གང་སར་ངོམ།
以前有一位老人,他脾气不太好,为了让自己不生嗔,就在客厅写下“百忍堂”三个大字,以此来提醒自己要安忍。过了不久,他自认为安忍修得不错,对此相当满意,逢人便开始夸耀。
ཉིན་ཞིག། སྤྲང་པོ་ཞིག་ཉམས་སད་པར་ཡོང་། ཆེད་དུ་ཚོམས་ཆེན་དུ་སོང་ནས་མི་ཤེས་ཁུལ་དུ་བརྫུས་ཏེ་ཡི་གེ་བཞི་པོ་འདི་ཇི་ལྟར་འདོན་དགོས་ཞེས་དྲིས། ཁོ་དགོད་བཞིན་བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་སྨྲས། སྤྲང་པོས་བསྐྱར་དུ། ཨོ། བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་བཏོན་ནས་ཕྱི་རུ་སོང་། ཅུང་མ་འགོར་བར་སྤྲང་པོ་ཡང་བསྐྱར་སླེབས་ནས་ན་རེ། དངོས་གནས་དགོངས་དག་ཞུ། ངས་འདོན་སྟངས་བརྗེད་སོང་། ཁྱེད་ཀྱིས་ཡང་བསྐྱར་ལན་གཅིག་བསླབས་ན་ཆོག་གམ་ཞེས་སྨྲས། རྒད་པོ་ཅུང་སུན་ཞིང་མ་དགའ་བར་གྱུར་ནས་བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་སྨྲས། སྤྲང་པོས། འོ་ཡ། བཀའ་དྲིན་ཆེ་ཞེས་ཞུས་ཏེ་སོང་།
一天,有个乞丐为了试探他,故意来到客厅里,装作不知道地问:“这三个字怎么读?”他微笑着回答:“百忍堂。” “噢,百忍堂。”乞丐重复念了一遍,然后就出去了。过了一会儿,乞丐又回来问:“实在抱歉,我忘了它叫什么,您可不可以再说一遍?” 老人有点不耐烦,没好气地说:“百忍堂。” “好好好,谢谢你。”
ཅུང་ཙམ་འགོར་རྗེས་སླར་ཡང་ཕྱིན་ནས་གོང་དང་མཚུངས་པའི་དྲི་བ་དྲིས། རྒད་པོ་ཤིན་ཏུ་ཁྲོས་ནས་ཡིག་འབྲུ་བཞི་ཙམ་ཡང་བློ་རུ་མི་ཟིན་ནམ། བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་སྐད་ཆེན་པོས་བོས། སྤྲང་པོས་དགོད་བཞིན་ན་རེ། ཨོ། བཟོད་མེད་ལྡིང་ཁང་ཡིན་པ་འདྲ་ཟེར་ནས་བུད།
过一会儿,他又回来,再次问同样的问题。老人特别生气,吼道:“难道三个字都记不住吗?是百忍堂!” 乞丐听了,笑笑说:"噢——原来是不忍堂!”
དེའི་ཕྱིར། བཟོད་པ་ནི་ཆེས་ཉམས་སུ་ལེན་དཀའ་བ་ཞིག་ཡིན། གཞན་གྱི་བག་མེད་པའི་སྨྲ་བརྗོད་དམ་སྤྱོད་པས་རང་ཉིད་ཀྱི་ཞེ་སྡང་སློང་བར་བྱེད།
可见,安忍是最难修的,别人稍不中意的语言或行为,就能让自己的嗔心一触即发。
有些人在修安忍时,过了一段时间,感觉修行不错,好像到了一定的境界,就开始沾沾自喜起来。其实,你没必要高兴过早,有时候,这种境界不一定经得起考验。
སྔོན་མི་རྒན་ཞིག་ཡོད་ཅིང་གཤིས་ཀ་རྩུབ་མོ་ཅན་ཞིག་ཡིན། ཞེ་སྡང་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རམ་རང་ཉིད་ལ་དྲན་བསྐུལ་བྱེད་ཆེད་ཚོམས་ཆེན་དུ་བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་ཡིག་གཟུགས་ཆེན་པོ་བཞི་བྲིས་ཏེ་བཀལ། ཡུན་རིང་མ་འགོར་བར་བཟོད་པ་ལ་བོགས་ཐོན་ཡོད་སྙམ་སྟེ་བློ་ཡིད་ཚིམས་ཤིང་གང་སར་ངོམ།
以前有一位老人,他脾气不太好,为了让自己不生嗔,就在客厅写下“百忍堂”三个大字,以此来提醒自己要安忍。过了不久,他自认为安忍修得不错,对此相当满意,逢人便开始夸耀。
ཉིན་ཞིག། སྤྲང་པོ་ཞིག་ཉམས་སད་པར་ཡོང་། ཆེད་དུ་ཚོམས་ཆེན་དུ་སོང་ནས་མི་ཤེས་ཁུལ་དུ་བརྫུས་ཏེ་ཡི་གེ་བཞི་པོ་འདི་ཇི་ལྟར་འདོན་དགོས་ཞེས་དྲིས། ཁོ་དགོད་བཞིན་བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་སྨྲས། སྤྲང་པོས་བསྐྱར་དུ། ཨོ། བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་བཏོན་ནས་ཕྱི་རུ་སོང་། ཅུང་མ་འགོར་བར་སྤྲང་པོ་ཡང་བསྐྱར་སླེབས་ནས་ན་རེ། དངོས་གནས་དགོངས་དག་ཞུ། ངས་འདོན་སྟངས་བརྗེད་སོང་། ཁྱེད་ཀྱིས་ཡང་བསྐྱར་ལན་གཅིག་བསླབས་ན་ཆོག་གམ་ཞེས་སྨྲས། རྒད་པོ་ཅུང་སུན་ཞིང་མ་དགའ་བར་གྱུར་ནས་བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་སྨྲས། སྤྲང་པོས། འོ་ཡ། བཀའ་དྲིན་ཆེ་ཞེས་ཞུས་ཏེ་སོང་།
一天,有个乞丐为了试探他,故意来到客厅里,装作不知道地问:“这三个字怎么读?”他微笑着回答:“百忍堂。” “噢,百忍堂。”乞丐重复念了一遍,然后就出去了。过了一会儿,乞丐又回来问:“实在抱歉,我忘了它叫什么,您可不可以再说一遍?” 老人有点不耐烦,没好气地说:“百忍堂。” “好好好,谢谢你。”
ཅུང་ཙམ་འགོར་རྗེས་སླར་ཡང་ཕྱིན་ནས་གོང་དང་མཚུངས་པའི་དྲི་བ་དྲིས། རྒད་པོ་ཤིན་ཏུ་ཁྲོས་ནས་ཡིག་འབྲུ་བཞི་ཙམ་ཡང་བློ་རུ་མི་ཟིན་ནམ། བཟོད་པའི་ལྡིང་ཁང་ཞེས་སྐད་ཆེན་པོས་བོས། སྤྲང་པོས་དགོད་བཞིན་ན་རེ། ཨོ། བཟོད་མེད་ལྡིང་ཁང་ཡིན་པ་འདྲ་ཟེར་ནས་བུད།
过一会儿,他又回来,再次问同样的问题。老人特别生气,吼道:“难道三个字都记不住吗?是百忍堂!” 乞丐听了,笑笑说:"噢——原来是不忍堂!”
དེའི་ཕྱིར། བཟོད་པ་ནི་ཆེས་ཉམས་སུ་ལེན་དཀའ་བ་ཞིག་ཡིན། གཞན་གྱི་བག་མེད་པའི་སྨྲ་བརྗོད་དམ་སྤྱོད་པས་རང་ཉིད་ཀྱི་ཞེ་སྡང་སློང་བར་བྱེད།
可见,安忍是最难修的,别人稍不中意的语言或行为,就能让自己的嗔心一触即发。
明明都是同一个牌子怎么差距就这么大[费解]之前朋友介绍买了qcy的t8用着挺不错的,后来出问题了声音一边大一边小就打算再买个同款,结果t8没法买了,行我买个新的同一家这个还更贵性能肯定更好吧,吗的每次充完电用不到两个小时就提醒我没电,我充了那么长时间电都充到哪里去了,原来那个真不这样,音质也没差,真是服了,永远怀念t8
自从记事开始,无论是家里还是学校的卫生间,都一直是暗卫,从来没有见过光亮。直到大四宿舍改造,不得不去朋友七楼宿舍蹭洗澡才知道,原来洗澡的时候,是可以晒到太阳和看到蓝天的。很喜欢这种,光束打到阴暗房间里,把原本幽暗空间照亮的场景,一种无法描述的、看到就会微起嘴角的喜欢。很开心在家里的狭小卫生间里,能抓住这日落前的光,让人感觉,仿佛抓住了流走的时间一样。
✋热门推荐