第一章

人怎么活才能不痛苦

“苦难，到底是财富还是屈辱？当你战胜了

苦难，它就是你的财富，当苦难战胜了你，它就

是你的屆辱。”

伟大和渺小

只有一念隔

（你落说)“尺有斯短，寸有所长。”再伟大的人也有自己的短处，再沙小的人也自己的优点。

所以，不必拿別人的优势，来和白己的短处比。你的长处，或许是他人永远也无法比拟的！

很多人总是贪执自己的目标，达不到时就会去美慕他人，过去叫 “榜样”，今天叫“偶像”，觉得别人比自己完美，总想成为别人。

就像庄子的《秋水篇》 中所说：一只脚的夔，非常羨慕多脚的蚊能够行走，蛇，又羡慕没有脚的蛇跑得很快，蛇，羡慕没有形体的风行得更快，风。羡慕人的目光特别快，，目光，又极为羡慕心的快

速，心一转念就到了。（佛经中也说：

-切当中，心是最快的。” 还有一则寓言，世阐述了这个道理：有只小老鼠，觉得自己太渺小了，特别希求最伟大的东西。有一次，它抬头一看，天空广阔无垠，就说得天是最伟大的，于是对天说：“你是不是什么都不怕？我这么渺小，你能给我勇气吗？” 天告诉它：“我地有怕的，我最害怕乌云，因为乌云能遮天蔽日，它遮住我的面容时，我什么都看不见了。小老觉乌云更了不起，就去找乌云：“你能遮天蔽日，应该是最伟大的。

乌云说：“我也有怕的，我最怕狂风。好不容易把天遮得密密的，大风一吹，就把我吹敢了。

小老鼠又跑去找风。风说：“我也有怕的，我最怕墙。地上有堵墙的话，我根本绕不过去，所以墙比我厉害。”

小老鼠就跑去找墙：“你连风都挡得了，你是不是最伟大的？” 墻说了一句令它非常惊诧的话：

“我最怕的就是老鼠。，因为老鼠会在我的下面钻洞，（总有一天，我会因若干个鼠洞而轰然倒塌。”

这时候，小老鼠恍然大悟：找来找去，整个世界都找遍了，原来，最伟大的就是自己。

这则寓说明了什么？ 每个人都有自己的长处，不能因为看到别人好，就觉得自己一无是处？俗话说：“尺有所短，寸有所长。”

再伟大的人也有自己的短处，再渺小的人也有自己的优点。所以，不必拿别人的优势，来和自己的短处比。你的长处，或许是他人永远也无法比拟的！

ལེའུ་དང་པོ། 

མིའི་འཚོ་བ་ཇི་ལྟར་བྱས་ན་ད་གདོད་སྡུག་བསྔལ་མེད་པར་འགྱུར། 

དཀའ་སྡུག་ཅེས་པ་ཡང་སྙིང་རྒྱུ་ནོར་ཞིག་ཡིན་ནའང་ངོ་ཚ་ཞིག་ཡིན། ཁྱོད་ཉིད་དཀའ་སྡུག་ལས་རྒྱལ་ཚེ། དེ་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་ནོར་དུ་འགྱུར་ལ། དཀའ་སྡུག་ཁྱོད་ཉིད་ལས་རྒྱལ་ཚེ། དེ་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་ངོ་ཚ་ཡིན་ནོ།།

༡ རླབས་ཆེན་དང་ཉམ་ཆུང་ནི་འཛིན་སྟངས་ཤིག་གི་ཁྱད་དོ།། 

ཇི་ཛྐད་དུ། ཕུབ་ལ་ཕུབ་ཀྱི་བཟང་ཆ། མདུང་ལ་མདུང་ལ་གི་རྣོ་སོ། ཞེས་བཤད་པ་ལྟར། ཆེས་རླབས་ཆེན་གྱི་མི་ཡིན་རུང་དེ་ལ་སྐྱོན་ཆ་ཡོད་པ་དང་། ཆེས་ཉམ་ཆུང་གི་མི་ཡིན་རུང་དེ་ལ་རང་ཉིད་ཀྱི་བཟང་ཆ་ལྡན། 

དེའི་ཕྱིར། གཞན་གྱི་བཟང་ཆ་དང་རང་ཉིད་ཀྱི་ཞན་ཆ་གཉིས་སྡུར་མི་རུང་། ཁྱོད་ཀྱི་བཟང་ཆ་དེ་ནི་མི་གཞན་གྱིས་ནམ་ཡང་དོ་ཟླ་མི་ཕེར་ན་ཡང་ཐང་།  མི་ཧ་ཅང་མང་པོས་རང་ཉིད་ཀྱི་ཕུགས་བསམ་ལ་ཞེན་འཛིན་ཆེན་པོ་བྱེད། ཕུགས་བསམ་དེ་ཉིད་མངོན་དུ་མ་གྱུར་ཚེ་གཞམ་ལ་ཡིད་སྨོན་འཆོར། སྔོན་ཆད་དེའི་མིང་ལ་མིག་དཔེ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་ད་ལྟ་ཞེས་རྟེན་ཞེས་འབོད། མི་གཞན་རྣམས་རང་ཉིང་ལས་ཕུལ་དུ་བྱུང་བར་བསམས་ཏེ་ང་རང་མི་དེ་དག་ཡིན་ན་་ཅི་མ་རུང་སྙམ་དུ་སེམས།  འདི་དག་ནི་ཀྲོང་ཙེ་ཡིས་སྟོན་ཁའི་ཆུ་བོའི་རྣམ་བཤད་ལས་བཤད་པ་དང་མཚུངས།  དེ་ཡང་རྐང་གཅིག་ཅན་གྱི་འབྲུག་གིས་རྐང་པ་མང་པོ་ཅན་གྱི་འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱ་འགྲོ་སྟངས་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད། འབུ་རྐང་བརྒྱ་ལག་བརྒྱས་རྐང་བ་མེད་པའི་སྦྲུལ་མགྱོགས་པོར་རྒྱུགས་ཐུབ་པ་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད། སྦྲུལ་གྱིས་གཟུགས་མེད་པའི་རླུང་གི་མྱུར་འགྲོས་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད། རླུང་གིས་མིའི་མིག་དབང་མི་ནུས་པའི་མྱུར་ཚད་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད། མིག་བདང་ཧིས་སེམས་ཀྱི་མགྱོགས་ཚད་ལ་ཡིད་སྨོན་བྱེད། སེམས་ལ་གང་ལ་འདུན་པ་གཏད་ཙམ་གྱིས་དེར་ཐོན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད། མདོ་ལས་ཀྱང་ཀུན་གྱི་ནང་ནས་སེམས་མགྱོགས་པར་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས། ད་དུང་འདི་ལྟའི་གཏམ་རྒྱུད་ཅིག་ཀྱང་ཡོད་དེ་དེས་གོང་གི་གནས་ལུགས་དར་ཉིད་གསལ་བཤད་བྱས་ཡོད། ཙི་གུ་ཞིག་གིས་རང་ཉིད་ནི་ཆེས་ཉམ་ཆུང་བའི་སྲོག་ཆགས་ཞིག་ཡིན་པར་བསམས་ཏེ་ཆེས་རླབས་གྱི་དངོས་པོ་ཤིན་ཏུ་ཐོབ་པར་འདོད།

ཐེངས་ཤིག་ཙི་གུས་མཧོ་བོ་བཏེགས་པས་མཐའ་རྒྱ་ཡངས་པའི་ནམ་མཁའ་་མཐོང་བ་དང་ནམ་མཁའ་ནི་ཆེས་རླབས་གྱི་དངོས་པོ་ཡིན་པར་བསམས། དེ་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་ཁྱོད་ཉིད་གང་ལ་ཡང་འཇིགས་པ་མི་མངའ་བ་ཡིན་ནམ། ང་ནིམའདི་འདྲའི་ཉམ་ཚུང་བའི་སྲོག་ཆགས་ཤིག་ཡིན། ཁྱོད་ཀྱིས་ང་ལ་སྤོབས་པ་སྦྱིན་ནུས་སམ་ཞེས་དྲིས། ནམ་མཁའ་ན་རེ། ང་ལ་ཡང་འཇིགས་སྐྲག་ཡོད། ང་རང་ཆེས་འཇིགས་ས་དེ་ནི་འཛིགས་ས་དེ་ནི་སྤྲིན་ནག་ཡིན། སྤྲིན་ནག་གིས་གན།་འགེབས་ཉི་སྒྲིབ་ནུས་པས་དེས་ངའི་གདོང་བསྒྲིབས་ཚེ་ངས་ཅི་ཡང་མཐོང་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་སྨྲས། ཙི་གུ་ཆུང་ཆུང་དེས་སྤྲིན་ནག་ནི་ཤིན་ཏུ་སྟོབས་ཆེན་དང་ལྡན་པར་བསམས་ཤིང་སྤྲིན་ནག་བཙལ་ཏེ་ན་རེ། ཁྱོད་ཀྱིས་གནམ་འགེབས་ཉི་སྒྲིབ་ནུས་པས་ཆེས་རླབས་ཆེན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲིས། སྤྲིན་ནག་ན་རེ། ང་ལ་ཡང་འཛིགས་སྐྲག་ཡོད། ང་རང་ཆེས་འཇིགས་ས་དེ་ནི་དྲག་རླུང་ཡིན། ངས་དཀའ་བ་དུ་མས་ནམ་མཁའ་དམ་པོར་བཀབ་ཚེ་རླུང་ཆེན་གཡུགས་ཙམ་གྱིསམང་རང་ཕྱོགས་ཕྱོགས་སུ་གཏོར་འགྲོ་ཞེས་བཤད། ཙི་གུ་ཆུང་ཆུང་དེས་དྲག་རླུང་འཚོལ་དུ་སོང་། རླུང་ན་རེ། ང་ལ་ཡང་འཇིགས་སྐྲག་ཡོད། ང་རང་གྱང་ལ་འཇིགས། གལ་སྲིད་ས་ཐོག་གྱང་ཡོད་ཚེ་ང་རང་རྩ་བ་ནས་བརྟོལ་མི་ཐུབ་པས་གྱང་ང་རང་ལས་ལྷག་གོ་ཞེས་སྨྲས། ཙི་གུ་ཆུང་ཆུང་དེས་གྱང་བཙལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱིས་རླུང་ཡང་འགོག་ཐུབ་པས་ཁྱོད་ཉིད་ཆེས་རླབས་ཆེན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲིས། གྱང་གིས་ཁོ་རང་ཧ་སངས་ཧོན་འཐོར་དུའཇུག་པའི་ཚིག་གཅིག་སྨྲས། དེ་ཡང་གྱང་ན་རེ། ང་རང་ཆེས་འཇིགས་ས་དེ་ནི་ཙི་གུ་ཡིན། ཙི་གུས་ངའི་འོག་ཏུ་ཁུང་བུ་དྲིས་ཚེ་ནམ་ཞིག་ང་རང་ཙི་ཁུང་ཁ་ཤས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་གཞིག་འགྲོ་ཞེས་སྨྲས། དེའི་ཚེ། ཙི་གུས་ཆུང་ཆུང་དེས་བདེན་པ་ལམ་གྱིས་མཐོང་སྟེ་འདི་ལྟར་སྙམ། ཡར་འཚོལ་མར་འཚོལ་བྱས་ཏེ་འཇིག་རྟེན་ཡོངས་སུ་ཞིབ་ཏུ་བཙལ་ཀྱང་། དོན་དུ་ཆེས་རླབས་ཆེན་དང་བདེན་པ་ནི་རང་ཉིད་ཡིན་པར་རྟོགས་སོ།། གཏམ་རྒྱུད་དེས་ཅི་ཞིག་གསལ་བཤད་བྱེད་ཅེ་ན། མི་སུ་ཡིན་རུང་རང་ཉིད་ལ་རང་ཉིསད་ཀྱི་བཟང་ཆ་ཡོད། མི་གཞན་གྱི་ལེགས་ཆ་མཐོང་བ་ཙམ་གྱིས་རང་ཉིད་གང་ཡང་མིན་པར་སེམས་མི་རུང་། ཇི་སྐད་དུ། ཕུབ་ལ་ཕུབ་ཀྱི་བཟང་ཆ། མདུང་ལ་མདུང་གི་རྣོ་སོ། ཞེས་པ་ལྟར། རླབས་ཆེས་གྱི་མི་ཡིན་རུང་དེ་ལ་སྐྱོན་ཆ་ཡོད་པ་དང་། ཆེས་ཉམ་ཆུང་གི་མི་ཡིན་རུང་དེ་ལ་རང་ཉིད་ཀྱི་བཟང་ཆ་ལྡན། དེའི་ཕྱིར། གཞན་གྱི་བཟང་ཆ་དང་རང་ཉིད་ཞན་ཆ་གཉིས་སྡུར་མི་རུང་། ཁྱོད་ཀྱི་བཟང་ཆ་དེ་ནི་མི་གཞན་གྱིས་ནམ་ཡང་དོ་ཟླ་མི་ཕེར་ན་ཡང་ཐང་ངོ་།

【忠诚铸魂 铁纪担当】
执行暖冬行·融化二十一年心结
二十一年前，也是在一个早冬季节，故事从一份《拆房补偿协议》开始。
2001年，向某与其伙伴李某为修建房屋挂靠某公司与原达县南外镇某村部分村民签订了旧房拆迁安置协议。作为村民之一的张某，与向某等人达成协议约定“向某等人应给付张某面积不得少于25平方米的门市一间，门市由张某在1、2号门市中选择。”
时至2003年，新房已经建成，但张某迟迟未等到向某等人交付门市，于是一纸诉状告上法院，原达县法院作出判决，向某将位于原达县南外镇某工程处1号门市交付给张某，可谁曾想，一晃11年过去了，因向某拒不交付门市，张某申请强制执行，在执行过程中，因案涉1号门市原实际面积为52平米，涉及门市改造、面积划定、权属认定等诸多问题，加之张某与向某之间矛盾深深，不愿达成和解，该执行案件迟迟未有进展，直至2018年张某去世，1号门市仍未成功交付。
2022年，张某妻子杨某一份诉尽多年恩怨的恢复执行申请书深深的触动了执行局刘法官的心，刘法官下决心一定要将这个二十余年的“硬骨头”啃下来。
于是，通过多次赴1号门市实地调查，走访周围群众，了解事情原委，刘法官终于了解到张某与向某原有远亲关系，现申请人杨某与向某妻子实有妯娌关系，刘法官当即决定以亲情为突破口，避开矛盾深化的向某，改对向某妻子释法明理，做调解工作的同时，强调限高、失信等拒执后果。
最终成功促使两妯娌达成和解，向某妻子也说服向某放下心结，遵守法律，积极履行法院判决义务。
多年心结一朝结，执行法官暖冬行。二十一年后，也是在这么一个早冬季节，夕阳下，在刘法官的主持下，申请人杨某（张某妻子）与向某妻子两妯娌握手言和，顺利交付1号门市，该案顺利执行完毕。

半生已过，学会放过
这些年，我们经历了风风雨雨，留下了许多东西，也有了许多执念。有的人，纠结于过去的回忆，继续痛苦着。而有的人，理智地选择与过往时光握手言和。
我们喜欢回忆过去，是因为已经过去的时光，给我们带来了许多美好，也成为我们如今与老友、家人的谈资。
三五好友相对而坐，一边品茶，一边说着从前过往。又或者一家人齐坐，讲讲小时候生活的艰辛或糗事，享受天伦之乐。
然而，时光带来的，也不都是美好。多少年走下来，我们也做错过一些事情，有愧疚，也有后悔。哪怕是如今成熟了，再回想过去的事，也会有“悔不该当初那样做”的念头。
也许是叛逆时对父母恶劣的态度，也许是对恩师的不尊重，也许是一些难以向人表露的事情。
这些愧疚，深埋在心底，每当夜深人静，总会跳出来，抽动自己的心，拖着自己看向回忆的深渊。一日复一日，扰得我们心神不宁。
我们改变不了已经发生的事情，但我们可以改变自己的心态。
半生已过，学会放过。
记忆是时光的载体，时光是记忆的重量。如果我们感觉到累，也许是那段记忆太沉重了。
对待人生，我们要学会不妥协，坚强地去面对，接纳和承受可能遇到的一切苦难。
当感觉过去的记忆太过沉重，已经影响到我们的日常生活，那我们就得去做些改变，放过那些令你不开心的人和事。
过去时光所留下的执念，能放下的，慢慢就会放下。若不能放下的，不妨换一种方式来对待。
对于那些无法忘记的，就接受它吧。接受过去的不美好，与时光为友，并肩前行。只有这样，我们才能走得更清醒，视野才会更明朗。
当我们学会和过去的时光和解，记忆中一些不美好的感受，会随着时间流逝慢慢变淡，直到完全消失。
如果有些事一直让人难以释怀，不如先把执念放下，那些暂时不能忘却的伤痛，也会被时间温柔地抚平，将这些执念轻轻掩埋在尘土里，悄无声息。
时间，可以冲淡一切。
也许多年后我们还会记得这些事情，但那时已经可以平静地讲出来，仿佛从未发生在自己身上一样。
余生，愿你不轻易妥协，但与执念握手言和；与时光为友、并肩前行，活得更加纯粹、简单、澄明！