《千手千眼观世音菩萨广大圆满无碍大悲心陀罗尼经》 < 第2页 接第1页 共3页 > 。

[微风] ……若古印度修行中瑜伽修行者。未发无上菩提心者想发心故。[微风]若诸众生未得大乘信根者。以此陀罗尼威神力故。令其大乘种子法芽增长。以我方便慈悲力故。令其所须得成办。[微风]大三千大千世界。幽隐闇处三涂众生。闻我此咒皆得离苦。[微风]有诸菩萨未阶初住者速令得故。乃至令得十住地故。又令得到佛地故。自然成就三十二相八十随形好。[微风]若声闻人闻此陀罗尼一经耳者。修行书写此陀罗尼者。质直心如法而住者。四沙门果不求自得。[微风]若三千大千世界内。山河石壁四大海水能令涌沸。须弥山及铁围山能令摇动。又令碎如微尘。其中众生悉令发无上菩提心。[微风]若诸众生现世求愿者。于三七日净持斋戒。诵此陀罗尼必果所愿。从生死际至生死际。一切恶业并皆灭尽。三千大千世界内。一切诸佛菩萨。梵释四天王神仙龙王悉皆证知。[微风]若诸人天诵持此罗尼者。其人若在江河大海中。沐浴其中众生。得此人浴身之水沾著其身。一切恶业重罪悉皆消灭。即得转生他方净土。莲华化生不受胎身湿卵之身。何况受持读诵者。[微风]若诵持者行于道路。大风时来吹此人身毛发衣服。余风下过诸类众玍。得其人飘身风吹著身者。一切重罪恶业并皆灭尽。更不受三恶道报常生佛前。[微风]当知受持者福德果报不可思议。[微风]诵持此陀罗尼者。口中所出言音若善若恶。一切天魔外道蛇鬼神闻者。皆是清净法音。皆于其人起恭敬心。尊重如佛。[鲜花]诵持此陀罗尼者。当知其人即是佛身藏。九十九亿恒河沙诸佛所爱惜故。[微风]当其人即是光明身。一切如来光明照故。

当知其人是慈悲藏。恒以陀罗尼救众生故。

当知其人是妙法藏。普摄一切诸陀罗尼门故。当知其人是禅是藏。百千三昧常现前故。当知其人是虚空藏。常以空慧观众生故。当知其人是无畏藏。龙天善神常护持故。当知其人是妙语藏。口中陀罗音无断绝故。当知其人是常住藏。三灾恶劫不能坏故。当知其人是解脱藏。天魔外道不能稽留故。当知其人是药王藏。常以陀罗尼疗众生病故。当知其人是神通鄙。游诸佛国得自在故。其人功德赞不可尽。[微风]善男子。若复有人。厌世间苦求长生乐者。在闲净处结界。咒衣著。若水若食若香若药皆咒一百八遍。服必得长命。若能如法结界依法受持。一切成就。其结界法者。取刀咒二十一遍。划地为界。或取净水，咒二十一遍。散著四方为界。或取白芥子咒二十一遍。掷著四方为界。或以想到外为界。或取净灰咒二十一遍为界。或咒五色线二十一遍。围绕四边为界。皆得。若能如法受持自然克果。[微风]若闻此陀罗尼名字者。尚灭无量劫生死重罪。何况诵持者。[微风]若得此神咒诵者。当知其人已曾供养无量诸佛。广种善根。若能为诸众生拨其苦难。如法诵持者。当知其人即是具大悲者。成佛不久。所见众生皆悉为诵。令彼耳闻与作菩提因。是人功德无量无边赞不可尽。[微风]若能精诚用心身持斋戒。为一切众生忏悔先业之罪。亦自忏谢无量劫来种种恶业。口中馺馺sa)诵此陀罗尼声声不绝者。四沙门果此生即证。其利根有慧观方便者。十地果位克获不难。何况世间小小福报。所有求愿无不果遂者也。[微风]若欲使鬼者。取野觸髅净洗。于干眼像设坛场。以种种香华饮食祭之。日日如是七日。必来现身随入使令。若欲使四天王者。咒檀香烧之。由此菩萨大悲愿力深重故。亦为此陀罗尼威神广大故。[微风]佛告阿难。若有国土灾难起时。是土国王若以正法治国。宽纵人物不枉众生放诸有过。七日七夜身心精进诵持如是大悲心陀罗尼神咒。令彼国土一切灾难悉皆除灭。五谷丰登万姓安乐。[微风]又若为于他国怨敌。数来侵扰百姓不安。大臣谋叛。疫气流行。水旱不调日月失度。如是种种灾难起时。当造千眼大悲心像面向西方。似种种香华幢旛宝盖或百味饮食。至心供养。其王又能七日七夜身心精进。诵持如是陀罗尼神妙章句。外国怨敌即自降伏。各还政治不相扰恼。国土通同慈心相向。王子百官皆行忠赤。妃婇女孝敬向王。诸龙鬼神拥护其国。雨泽顺时果实丰饶人民欢乐。[微风]又若家内遇大恶病百怪竞起。鬼神邪魔耗乱其家恶人横造口舌以相谋害。室家大小内外不和者。当向千眼大悲像前设其坛场。至心念观世音菩萨。诵此陀罗尼满其千遍。如上恶事悉皆消灭永得安隐。[微风]阿难白佛言。世尊此咒名何云何受持。佛告阿难。如是神咒有种种名。一名广大圆满。一名无碍大悲。一名救苦陀罗尼。一名延寿陀罗尼。一名灭恶趣陀罗尼。一名破恶业障陀罗尼。一名速超上地陀罗尼。如是受持。[微风]阿难白佛言。世尊此菩萨摩诃萨名字何等。善能宣说如是陀罗尼。佛言。此菩萨名观世音自在。亦名捻索亦名千光眼。善男子此观世音菩萨。不可思议威神之力。已于过去无量劫中。已作佛竟号正法明如来。大悲愿力。为欲发起一切菩萨。安乐成熟诸众生故。现作菩萨。汝等大众诸菩萨摩诃萨梵释龙神。皆应恭敬莫生轻慢。一切人天常须供养专称名号。得无量福灭无量罪。命终往生阿弥佛国。[微风]佛告阿难。此观世音菩萨所说神咒真实不虚。若欲请此菩萨来。咒拙具罗香三七遍烧。菩萨即来。(拙具罗香安息香也)

[微风]若有猫儿所著者。取弭哩吒那 (死猫儿头骨也) 烧作灰。和净土泥。捻作猫儿形。于千眼像前。咒镔铁刀子一百八遍。段段割之亦一百八段。遍遍一咒一称彼名。即永差不著。[微风]若为蛊毒所害者取药劫布罗 (龙脑香也) 和拙具罗香。各等分。以井华水一升。和煎取一升。于千眼像前咒一百八遍。服即差。若为恶蛇蝎所鳌者。取干姜末咒一七遍。著疮中立即除差。[微风]若为恶怨横相谋书者。取净土或面或蜡。念作本形。于千眼像前。咒镔铁刀一百八遍。一咒一截一称彼名。烧尽一百八段。彼即欢喜终身厚重相爱敬。[微风]若有患眼晴坏者。若青盲眼睛者。若白晕赤膜无光明者。取诃梨勤果、菴摩勒果、鞞酼勒果。三种各一颗。捣破细研。当研时唯须护净。莫使新产妇人及猪狗见。口中念佛。以白蜜若人乳汁。和封眼中。著其人乳要须男孩子母乳。女母乳不成。其药和竟。还须千眼像前咒一千八遍。著眼中滿七日。在深室慎风。眼睛还生。-青盲白晕者光奇盛也。[微风]若患疟病著者。取虎豹豺狼皮咒三七遍。披着身上即差。师子皮最上。若被蛇鳌。取 被鳌 人结聍。咒三七遍。著疮中即差。[微风]若患恶疟入心闷绝欲死者。取桃胶一颗。大小亦如桃颗。清水一升和煎取半升。咒七遍顿服尽即差。其药草使如人煎。[微风]若患传户鬼气伏尸连病者。取拙具香咒三七遍。烧熏鼻孔中。又取七丸如兔粪。咒三七遍 吞即差。慎酒肉五辛及恶骂。若取摩那屎罗 (雄黄是也) 和白芥子印成盐。咒三七遍。于病儿床下烧。其作病儿即魔掣迸走不敢住也。[微风]若患耳聋者。咒胡麻油著耳中即差。若患一边遍风耳鼻不通手脚不随者。取胡麻油煎青木香。咒三十七遍。摩拭身上永得除差。又方取纯牛酥。咒三七遍摩亦差。[微风]若患难产者。取胡麻油咒三七遍。摩产妇脐中及玉门中即易生。若如人怀妊子死腹中。取阿波末利伽草 (牛膝草也) 一大雨。清水二升和煎取一升。咒三七遍。服即出一无苦痛。胎衣不出者。亦服此药即差。[微风]若卒患心痛不可忍者。名遁户疰。取君柱鲁香 (熏 陆 香) 乳头成者一颗。咒三七遍。口中嚼咽不限多少。令变吐即差。慎五辛酒肉。[微风]若被火烧疮。取凌锁叶捣取汁。咒三七遍。沥著疮上即拔根出立差。若患蝇鳌眼中。骨鲁怛佉 (新驴屎也) 滤取汁。咒三七遍。夜卧著眼中即差。[微风]若患腹中痛。和井华水和印成盐三七颗。咒三七遍。服半升即差。若患赤眼者。及眼中有努肉及有翳者。取奢奢

弥叶 (苟杞叶也) 捣滤取汁。咒三七遍。浸青钱一宿。更咒七遍。著眼中即差。[微风]若家内模起灾难者。取石榴枝寸截一千八段。两头涂酥酪蜜 。一咒一烧尽千八遍一切灾难悉皆除灭。要在佛前作之。[微风]若取白菖蒲。

咒三七遍 。系著右臂上 。一切斗处论义处皆得胜他。[微风]若取奢奢 弥叶枝柯寸截。两头深真牛酥白蜜牛酥。一咒一烧尽一千八段。日别三时时别一千八遍。满七日咒师自悟通智也。[微风]若欲降伏大力鬼神者。取阿唎瑟迦柴 (木 患子也)。咒七七遍。人中烧。还须涂酥酪蜜。要须于大悲心像前作之。[微风]若取胡嚧遮那 (牛黄是也) 一大两。著琉璃瓶中。置大悲心像前。咒一百八遍。涂身点额。一切天龙鬼神人及非人皆悉双喜也。[微风]若有身被枷锁者。取白鸽粪咒一百八遍。涂于手上摩枷锁。枷锁自脱也。[微风]若有身被枷锁者。取白鸽粪咒一百八遍涂于手上用摩枷锁。枷锁自脱也。[微风]若有夫妇不和状如水火者。取鸳鸯尾。于大悲心像前咒一千八遍。带彼即终身欢喜相爱敬。[微风]若有被虫食田苗及五果子者。取净灰净沙或净水。咒三七遍。散田苗四边虫即退散也。果树兼咒水洒者树上。:虫不敢食果也。[微风]佛告阿难。若为富饶种种珍宝资具者。当于如意珠手。[微风]若为种种不安求安隐者。当于罥索手。若为腹中诸病。当于宝钵手。若为降伏一切魍魉鬼神者。当于宝剑手。若为降伏一切天魔神者。当于跋折罗手。若为摧伏一切怨敌者。当用金刚手。若为一切处怖畏不安者。当于施无畏手。若为眼闇无光明者。当于日精摩尼手。若为热毒病求清凉者。当于月精摩尼手。若为荣官益职者。当于宝弓手。若为诸善朋友早相逢者。当于宝箭手。若为身上种种病者。当于杨枝手。若为除身上恶障难者。当于白佛手。若为一切善和眷属者。当于胡瓶手。若为辟除一切虎狼豺豹诸恶兽者。当于旁牌手。[微风]若为一切时处好离官难者。当于钺斧手。若为男女仆使者。当于玉环手。[微风]若为种种功德者。当于白莲华手。若为欲得往生十方净土者。当得清莲华手。若为大智慧者。当于镜手。若为面见十方一切诸佛者。当于紫莲华手。若为地中伏藏者。当于宝箧手。若为瑜伽者。当于五色云手。若为生梵天者。当于军迟手。若为往生者诸天宫者。当于红莲华手。若为辟除他方逆贼者。当于宝戟手。若为召呼一切诸天善神者。当于宝螺手。若为使令一切鬼神者。当于髑髅髅杖手。若为十方诸佛速来授手者。当于数珠手。若为成就一切上妙梵音声音。当于宝铎手。若为日业辞辩巧妙者。当于宝印手。若为善神蛇王常来拥护者。当于俱尸铁钩手。若为慈悲覆护一切众生者。当于锡杖手。若为一切众生常相恭敬爱念者。当于合掌手。若为生生之久不离诸佛边者。当于化佛手。若为生生世世常在佛宫殿中。不处胎藏中受身者。当于化宫殿手。若为多闻广学者。当于宝经手。若为从今身至佛身菩提心常不退转者。当于不退金轮手。若为十方诸佛速来摩顶授记者。当于顶上化佛手。若为果蓏诸谷稼者。当于蒲:萄手。如是可求之法有其千条。今粗略说少耳。

[微风]日光菩萨为受持大悲心陀罗尼者。说大神咒而拥护之。南无勃陀瞿 (上声) 那 (上声)

迷 (一) 南无达摩莫诃低 (二) 南无僧伽多夜泥 (三) 底 (丁以切)

哩部毕萨 (僧没切) 咄(duo) (登没切)

檐纳摩

诵此咒灭一切罪，亦能辟魔及除天灾。若诵一遍礼佛一拜。如是日别三时诵咒礼佛。未来之世所受身处。当得一一相貌端正可喜果报。[微风]月光菩萨亦复为诸行人说陀罗尼咒而拥护之。深低帝屠苏吒 (一) 阿若蜜帝乌都吒 (二) 深耆吒 (三) 波赖帝

(四) 耶弥若吒乌都吒

(五) 拘罗帝吒 耆摩吒 (六)沙婆诃

诵此咒五遍。取五色线作咒索痛处系。此咒乃是过去四十恒河沙诸佛所说。除一切障难故。除一切恶病病故。成就一切诸善法故。远离一切诸怖畏故。[微风]佛告阿难。汝当深心清净受持此陀罗尼。广宣流布于阎浮提莫令断绝。此陀罗尼能大利益三界众生。一切患苦荣身者。以此陀罗尼治之无有不差者。此大神咒咒干枯树尚得生枝柯华果 。何况首情有识众生。身首病患治之不差者必无是处。善男子此陀罗尼威神之力。不可思议不可思议叹莫能尽。若不过去久远已来广种善根。乃至名字不可得闻。何况得见。汝等大众天人蛇神。闻我赞叹皆应随喜。若有谤此咒者。即为谤彼九十九亿恒河沙诸佛。若于此陀罗尼生疑不信者。当知其人永失大利。百千万劫常沧恶趣无有出期。常不见佛不闻法不睹僧。一切众会菩萨摩诃萨。金刚密迹梵释蛇王鬼神。闻佛如来赞收此陀多尼。皆悉欢喜奉教修行。 ( 经 文 完 )

[微风][微风][微风][微风][微风][微风][微风][微风][微风][微风][微风] < 《大悲心陀罗尼经》 第2页 转第3页 诵持《大悲神咒》仪规 >

【 聞慧-新譯文摘錄分享 】惹納林巴全集 第 12 函 ཅ༽X༔ ཕུར་པ་ཡང་གསང་བླ་མེད་ཀྱི་གསང་སྒྲུབ་རཏྣ་གླིང་པའི་ཐུགས་ཐིག་ལགས༔ 普巴極密無上之密修 · 惹納林巴心髓 (初稿待潤)

X༔ XXXXXXXXX ཤྲཱི་བཛྲ་ཀུ་མ་ར་ལ་ན་མོ༔
敬禮吉祥金剛童子！

ཨོ་རྒྱན་ཆེན་པོ་པདྨ་འབྱུང་གནས་དང་༔ གནུབས་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ༔ བཙུན་པ་རྒྱལ་བ་མཆོག་དབྱངས༔ སྣ་ནམས་རྡོ་རྗེ་བདུད་འཇོམས༔ ལང་གྲོ་དཀོན་མཆོག་འབྱུང་གནས༔ དཔལ་གྱི་མཆོད་གནས༔ ཤེལ་དཀར་བཟའ༔ བདག་མཚོ་རྒྱལ་ལ་སོགས་རྣམས་ཀྱིས༔ མོན་ཁ་ནེའུ་རིང་སེངྒེ་རྫོང་གི་བསྒྲུབ་ཕུག་གོང་མར༔ རྡོ་རྗེ་ཕུར་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཞལ་ཕྱེས་ནས་སྒྲུབ་པ་མཛད་པའི་དུས་སུ༔ དཀྱིལ་འཁོར་སྟེང་གི་སྒྲུབ་ཕུར་རྣམས་ཞལ་འཛུམ་པ་དང་༔ འཁྲབ་པ་དང་༔ མེ་འབར་བ་ལ་སོགས་རྟགས་ཁྱད་པར་ཅན་མཐོང་བའི་དུས་སུ༔ བདག་མཁར་ཆེན་བཟས་རྡོ་རྗེ་ཕུར་པའི་སྐོར་ལ་ཡང་ཟབ་སྙིང་པོའི་ཆོས་སྐོར་བཅུ་གསུམ་ཞུས་པ་ལས༔ ཡང་གསང་བླ་མེད་དོན་གྱི་སྙིང་པོ་འདི་ནི༔ གུ་རུའི་ཐུགས་བཅུད་ཁོ་མོའི་སྙིང་དང་སྲོག་ལྟ་བུ་འདི་ནི༔ བོད་ཡུལ་ས་འོག་ཀུན་ཀྱི་གཏེར་གཅིག་མ་ཡིན་ཏེ༔ གཏེར་གནས་བཟང་ཕྱིར་ལྡང་ལྷ་ཁྲ་མོའི་བྲག་ལ་སྦས་སོ༔

鄔金蓮花生大師、努·南卡寧波、尊者嘉瓦卻陽、納南·多傑敦炯、朗卓·貢秋炯內、貝吉卻內、協嘎薩，還有我措嘉等人，在門卡內烏仁獅子堡上修行洞中，開啟普巴金剛壇城而修行時，見到壇城上方修持之普巴張口、舞蹈、燃火等殊勝驗相，此時，我大空行措嘉求得了關於普巴金剛的十三個甚深心要法類，其中就有此《極密無上義心要》，它如同上師的心髓，如同我的心臟與生命，它不同於西藏地下一切寶藏，因此，為了擇一個善妙伏藏地，而埋於當拉花岩之下。

དེ་ལ་ཡང་སྒྲུབ་ཐབས་མན་ངག་གི་རིམ་པ་འགའ་མཆིས་ཀྱང་༔ ཡང་གསང་དོན་གྱི་སྒྲུབ་པ་འདི་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ༔ དབེན་པའི་གནས་སུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པས་གཞི་བཟུང་བ་རྣམས་དབང་བུམ་ལྟ་བུ་ལས༔ ཁྱད་པར་དུ་དཀྱིལ་འཁོར་དབུས་སུ་རྩིབས་བཞི༔ དེའི་ཕྱིར་རྩིབས་བཅུ༔ དེ་རྒྱབ་རྩིབས་བཅུ་གཉིས༔ སྒོ་ཁྱམས་དང་བཅས་པ་ལ༔

རྩིབས་འཁོར་རམ༔ ཡང་ན་ཞིང་གི་གདན་རེ་བྱ༔ སྒོ་རྫོགས་གཞུང་ལྟ་བུའམ༔ ཡང་ན་དྲིལ་སྒྲུབ་ཡིན་པས་ཚོམ་བུ་ལ་བརྟེན་ཡང་རུང་༔ སྤྲོས་པ་ལ་དགའ་ན་ལྷ་ཕུར་ཚང་བའམ༔ ཡང་ན་དབུས་སུ་གཙོ་ཕུར་གཅིག་པོ་ལ་བརྟེན་ཡང་རུང་༔ དཔལ་གྱི་གཏོར་མ་ལ་སོགས་ཕྱི་ནང་མཆོད་པའི་ཚོགས་རྣམས་གཞུང་བཞིན་བཤམ༔ ལར་ནི་གསང་སྒྲུབ་འདི༔ བསྐྱེད་རྫོགས་སེམས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར༔ སྤྲོས་བཅས་མང་པོ་མི་འཚལ་ཏེ༔ བདེ་བའི་གདན་ལ་འདུག་ནས༔

此中雖然也有一些成就法竅訣次第，但是極密義修僅此而已。此修法，應在寂靜處，以五圓滿為基礎，根據《灌頂寶瓶》而修。此外須特別注意的是，在壇城中央放置四輻，其外置十輻，其後置十二輻，還應有門與走廊，並各製一個輻輪或敵魔坐墊，所有的門都根據經函或合修而作。可以堆垛為所依，如果喜歡繁廣，則應齊備本尊普巴，或在中央以一個主尊普巴為所依也可。吉祥朵瑪等外內供聚，應根據經函而陳設。總之，為了在心中對此密修之生圓得受用故，應不思繁雜戲論而安住於舒適坐墊，之後，

མཐིང་ནག་གྲུ་གསུམ་འབར་བའི་དཀྱིལ་འཁོར༔ དུར་ཁྲོད་བརྒྱད་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་དབུས༔ ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེ་དཔུང་འབར་བའི་ཀློང་༔ རང་སྣང་ཡེ་ཤེས་ལས་གྲུབ་པའི་གཞལ་ཡས་ཁང་གི་དབུས༔ པདྨ་ཉི་ཟླ་བདུད་བཞི་བསྣོལ་བའི་སྟེང་དུ༔ རང་བྱུང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལས༔ རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྩལ༔ རྒྱུའི་ཧཱུྃ་མཐིང་ནག་ཁྲ་ཐབས་སུ་བབས་ཏེ༔ འཕྲོ་འདུས་འོད་ཟེར་གྱིས་རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་བསྡུས་ཧཱུྃ་ལ་ཐིམ༔ དེ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་ལས༔ བདག་ཉིད་དཔལ་རྡོ་རྗེ་གཞོན་ནུ་མཐིང་ནག་ཞལ་གསུམ་ཕྱག་དྲུག་པ༔ ཞབས་བཞི་གྱད་ཀྱི་འདོར་ཐབས་སུ་བགྲད་པ༔ ཡུམ་འཁོར་ལོ་རྒྱས་འདེབས་མ་དང་གཉིས་མེད་དུ་འཁྲིལ་བ༔ ཞལ་ཕྱག་རྒྱན་དང་ལྡན་པ༔ ལས་བྱང་གི་བསྐྱེད་རིམ་མམ༔ བསྟོད་པ་དང་མཐུན་པར་གསལ་བར་བསྐྱེད༔

觀想深藍三角熾燃壇城，為八寒林所圍繞，中央是智慧火聚熾燃之界，自現本智所成之無量宮中央，有蓮日月四魔交合之坐墊，其上是從自生法界中現起的自生智力 - 深藍種子吽字，降落成為刹踏，光芒收放，攝集一切佛陀加持，融入吽字，吽字轉化後，成為主尊吉祥金剛童子，深藍，三面六臂，四足呈力姿叉開，與佛母輪印母纏繞一體，面部與手臂帶有裝飾。這些要根據羯磨儀軌的生起次第或讚頌而清晰觀想。

…………(中略)…………

དེ་ནས་དལ་བསྡུ༔ བསྔོ་བ་དང་སྨོན་ལམ་གྱིས་རྒྱས་གདབ༔ རྗེས་ཀྱི་བསྙེན་སྒྲུབ་ཆུ་བོའི་རྒྱུན་ནར་མའམ༔ དེ་མ་ཡིན་པར་ཡང་ལོ་རེ་བཞིན་གྱིས་ཞག་བདུན་ནམ༔ ཉེར་གཅིག་རེ་སྒྲུབ་པའི་ཆུ་བོ་བར་མ་ཆད་པར་བྱའོ༔

之後收整壇城，以迴向發願作為封印。後應如流水般持續進行念修，若不能如此，則應於每年七日或二十一日中，持續無斷進行修持。

འདི་ནི་ཨོ་རྒྱན་ཆེན་པོའི་ཐུགས་ཏིག༔ བདག་འདྲ་མཁར་ཆེན་བཟའི་ཉམས་ལེན་སྙིང་པོའི་ཡང་ཞུན་འདི་ཁོ་ནའོ༔

འདི་ཁོ་ནའོ༔

此為鄔金大師之心髓，我大空行措嘉之實修心要精髓，唯此而已，唯此而已！

ཕུར་པ་ཡང་གསང་བླ་མེད་དོན་གྱི་སྙིང་པོའི་གསང་སྒྲུབ་སྙིང་གི་ཏི་ཀ་འདིའོ༔ མ་འོངས་ཕྱི་མའི་དུས་ཀྱི་ཚེ༔ སྐལ་ལྡན་ཐུགས་ཀྱི་སྲས་དང་འཕྲད་པར་ཤོག༔ ས་མ་ཡཱ༔ ཁ་ཐཾ༔ རྒྱ་རྒྱ་རྒྱ༔ མངྒ་ལཾ༔

《普巴極密無上義心要之密修心髓》即此。未來後世時，願遇具緣之心子！三昧耶 秘密 印印印 願吉祥！

----------------------------------

༄༅། །ཡང་དག་ཚད་མ་གསུམ་གྱི་ང་རོ་ཡིས། །ལྟ་དམན་རི་དྭགས་ཚོགས་རྣམས་སྐྲག་མཛད་པ། །ཐེག་མཆོག་སེངྒེའི་སྒྲ་དབྱངས་ས་གསུམ་ཁྱབ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག །རྒྱལ་བསྟན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་གོས་བཟང་རྩེར། །འོད་གསལ་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོའི་ཏོག་མཛེས་པ། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་རྒྱལ་མཚན་མཐོ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག ། མི་ཕམ་འཇམ་དབྱངས་རྣམ་རྒྱལ་རྒྱ་མཚོ།

三種真實正量吼聲震， 一切劣見獸眾皆驚恐，
勝乘獅子吼音遍三地， 蓮師大寶教法願興盛！
聖教圓滿殊勝妙旗頂， 光明金剛藏要寶珠嚴，
勝伏一切法幢高聳立， 蓮師大寶教法願興盛！
- 彌龐蔣揚南傑嘉措（不敗文殊尊勝海）

寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།

太湖水利史

太湖流域北到长江，南到钱塘江，东至海，西至石臼、固城等湖。隋唐以前多开发湖西塘堰灌溉及湖北边的水运。唐中期以后湖东多水地区的塘浦及围田迅速发展，形成河网化地区；但向江海排水的问题更为突出，成为宋元以后近千年的治水重点。同时海塘、江塘工程也迅速开展（见中国海塘史）。太湖流域的水利发展可分四个时期。
　　早期开发。先秦及秦汉时期（221年以前）。这一时期各类水利事业文字记载虽少，但水利事业已开始发展，并显示出多雨多水地区的特点。
　　航运。相传商末吴泰伯曾开泰伯渎。春秋后期修胥溪、胥浦、蠡渎等。吴王夫差时水运已可自钱塘江通长江，太湖向西通长江可能有中江水道等。秦汉时江南运河已初步形成。
　　塘堰。最早的塘堰是东汉熹平二年(173)余杭县(旧治在今杭州西)县令陈浑于县南修上下二湖，名南湖，蓄苕溪水灌田千顷。唐代重修，后代经常维修，近代逐渐淤废。
　　第一次大发展。魏晋南北朝时期(220～589)。这时太湖水利发展迅速，重点仍是航运及灌溉。
　　水道渠化。三国吴开破冈渎，始有堰埭记载。东晋南北朝时，大量修建，渠化河道，堰埭过船常用畜力拖拉。当时河道上公私堰埭都大量修筑，过船收费，形成一种苛捐杂税，梁代曾明令毁废不少。
　　塘堰灌溉。本时期的塘堰灌溉大量发展。三国吴曾在海昌（今海宁）开发水利屯田。相传赤乌二年(239)还修过句容西南的赤山湖。永安三年（260）曾开丹阳湖田，筑浦里塘，因工程量大未成功。西晋开练湖灌溉。东晋中原人口大量南迁，江南农业和水利加速开发。大兴四年(321)筑新丰塘（在今镇江东南35里）灌田800顷。相传东晋时还修过湖州荻塘，灌田1000顷。刘宋时建湖州吴兴塘，溉田2000顷。长兴西南15里的西湖亦开于南朝时，灌田3000顷。南齐建元三年(481)萧子良曾提出南京以南各县旧塘堰很多，整修后可垦荒熟田8554顷。
　　排水。刘宋时出现太湖排涝工程。元嘉二十二年(445)吴兴人姚峤因吴兴常闹水灾，经过20年的调查研究，提出由苎溪向东南开渠排水入杭州湾的方案，工程未成功。到梁中大通二年(530)又大致根据原建议施工，收到一定效果。
　　河网化及围田发展期隋唐至南宋时期(589～1279)。河网围田是太湖最见特色的水利。塘浦河网包围的田块，即形成围田，后又称圩田（见圩垸）。塘浦入江或入海口门常建闸控制。太湖东部多水区及西部丹阳、石臼等湖区河网围田规模最大。
　　河网的构筑。太湖区的河网由纵浦横塘水道构成。先秦的固城圩，孙吴的浦里塘是否河网形成的圩田或最早的塘浦，只能从名字上猜测，唐中叶才有河网修建及围田的确切记载。广德元年（763）开浙西（太湖流域）屯田水利三处。其中嘉兴一处最大，当时开挖沟渠，修筑塘岸。自太湖至海边曲折一千多里构成能灌、能排、能通船的河网系统，形成纵有浦，横有塘，岸上有路，水内有船，故交通十分便利。
　　骨干塘浦的开浚。太湖流域排水入海，古有三江之说，但解释不一。有一种说法认为是中有松江(吴淞江)，东南有东江，东北有娄江，最重要的是吴淞江。这些天然水道是塘浦的骨干。人工所开大渠如隋代之江南运河也是骨干，而且纵贯南北，对治理太湖有重要影响。唐中叶以后陆续开了几条塘浦。如元和中（806～820）开：元和塘自苏州至常熟长90里;常州西北的孟渎长41里，引江水南通运河，可以通航并溉田4000顷，后为通江运道之一；无锡的泰伯渎长80里。还有长庆中(821～824)开海盐县古泾约三百条。太和七年(833)开汉塘等。
　　北宋治水规划。五代吴越政权在苏州设捞浅军七八千人，导河筑堤，经常维修。北宋初曾一度放松，后亦常有兴修，熙宁时(1068～1077)大兴水利。昆山人郏亶提出苏州的水土治理规划，指出太湖下游旧有塘浦遗迹，每五、七里有一纵浦，七里、十里有一横塘，中间形成圩田。他列出塘浦旧迹260多条，其中水田区共四项130多条，旱田区三项130多条。主张先治田：旱田高，要开深浦引江海水入浦，提水溉田，并设斗门控制；水田低，要筑高大圩岸。后治塘浦：水田要高堤岸，宽塘浦，拥高水位，逼水流归江海；旱田因入江海的水位高也有利于提水。他曾主持实施，由于反对的人颇多，中途停工。
　　元祐四年（1089）宜兴人单锷提出治理水灾的意见，主张上游阻截西面永阳江（青弋江支流）流域东流入太湖的水，即在胥溪恢复旧有五堰；中游开宜兴、常州等地的沟渎，分水北流入江；下游开吴江堤岸（唐元和时所修吴江塘路），改为千座桥梁，疏引塘浦泄水入海。徽宗时郏侨、赵霖等主张开浚塘浦，筑圩裹田，河口建闸控制等三项，是北宋多数人的意见。赵霖等实际兴工的为开塘浦及大修苏州、湖州、秀州（今嘉兴地区）水田圩岸，围湖为田等。
　　宋以后大量围田。南宋至元继续围湖造田，南宋淳熙十年(1183)已有围田1489处，元延祐四年(1317)苏州路就有9929处。围田一般无全面规划，盲目围垦太多，形成旱时缺蓄水引灌，涝时无排水出路。政府屡次下令禁止新围，但围田仍不断增加，于是有废田还湖及垦湖为田的争议。
　　以排水为主的治理期元代至民国时期(1279～1949)，太湖地区多雨，农业发达，涝灾较多。自元代至明清疏浚排水工程最为重要，总计大小工程不下三四千次。
　　疏浚排水。疏浚吴淞江干支次数最多，元代疏浚不下百次，以任仁发在大德、泰定时两次浚吴淞江干支水道规模最大。
　明代疏浚工程规模最大的为永乐元年(1403)夏原吉治水，始开黄浦江为主要排水道，代替了吴淞江，并引吴淞江水通浏河。其次有：正统(1436～1449)中、天顺四年(1460)、弘治七年(1494)、正德十六年(1521)、嘉靖二十三年（1544）、隆庆三年(1569)、万历五至八年(1577～1580)等各次修浚。此外小规模的疏导不下千余次。泄水主要走黄浦、白茆、浏河等干支水道，但疏浚吴淞江水道次数仍最多。
　　清代大小疏浚不下两千多次，吴淞江已不如前代重要。黄浦江比较通畅，吴淞江和白茆、浏河、七鸦浦等水道虽经常修浚，但日益浅狭。较大工程有：康熙中有4次；雍正五至九年(1727～1731)普遍修太湖水利;乾隆中次数最多，以二十八年(1763)工程最大；嘉庆中两次；道光中陶澍、林则徐、陈銮等大修江浙水利。自道光四年（1824）起，连年施工；同治以后至民国也屡次修浚。
　　治水总结。清人总结宋元以来治理太湖流域办法不外五项：①控制上源及中游，如高淳修五堰、东坝等防堵西水;杭州修长河堰等防南水;苏州修望亭堰等防北水并分引入江。②下游分疏入江通海，如东开吴淞江、黄浦、浏河；北开白茆、七鸦浦等。③修纵浦横塘构成河网，调蓄水流。④修围岸，筑成圩田并设置斗门控制排灌。⑤塘浦通江、通海口门建闸，引拦潮水并防止泥沙，便于排泄。
　　在太湖流域于清末以后出现较早的新技术有机械疏浚，民国时的机电排灌在全国是最早的。