རྒན་པདྨ་ཚེ་བརྟན་ལགས་ཀྱིས་མི་ཡུལ་དུ་བཞག་པའི་བརྩམས་ཆོས་ཐ་མ་གློག་བརྙན་༼ གསའ་༽ ལ་བལྟ་འདོད་ཧ་ཅང་ཆེ། གཅིག་ནི་འདས་པོ་ཁོང་གི་བྱས་རྗེས་ལ་རྗེས་དྲན་དང་། གཉིས་ནི་བོད་ཀྱི་གློག་བརྙན་ལ་རྒྱབ་སྐྱོར་གྱི་ཆེད། གློག་བརྙན་༼གསའ༽ལ་འཁྲབ་གཞུང་བཅོས་སྒྲིག་རྩེ་གྲའི་བྱ་དགའ་དང་བརྙན་ལེན་རྩེ་གྲའི་བྱ་དགའ་ཐོབ་པར་རྟེན་འབྲེལ་ཞུ། བོད་ཀྱི་རིག་གནས་དང་གློག་བརྙན་ལ་དགའ་པོ་བྱེད་མཁན་ཚང་མས་གང་ལྟར་དུས་ཚོད་དམ་འཛིན་བྱས་ནས་ལྟ་ཙམ་བྱེད་པར་འགྲོ་རྒྱུའི་རེ་བ་ཡོད། ཁོང་གིས་སྔར་བཞིན་བོད་རིགས་ས་ཁུལ་གྱི་གངས་ལྗོངས་ས་མཐོའི་མཛེས་ལྗོངས་པར་ལེན་བྱས་ནས་ལྟད་མོ་བ་དེ་བས་མང་བས་བོད་རིགས་ས་ཁུལ་གྱི་མི་དམངས་ཀྱི་འཚོ་བ་དང་རིག་གནས་སྲོལ་རྒྱུན་ལ་ཤེས་རྟོགས་དང་དོ་ཁུར་ཐུབ་པ་བྱས་ཡོད།

འཛམ་གླིང་འཕྲོད་བསྟེན་ཉི་མ། 4-7

ཟས་གོས་སྨན་སོགས་འཕྲོད་པ་བསྟེན། །
མི་འཕྲོད་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བྱ། །
 ནད་མེད་ལུས་འདི་མེད་གྱུར་ན། ། 
ཆོས་དང་འཇིག་རྟེན་གཉིས་ཀ་འཆོར། །

ལུས་ནི་ཟས་དང་སྐོམ་ལ་བརྟེན། །
བདེ་ཐང་ཡོང་མིན་དེ་ལ་རག །
ལུས་ལ་འཕྲོད་པའི་ཟས་སྐོམ་དེ། །
དེང་སང་ཉིན་རེ་བཞིན་དུ་དཀོན། །

དེང་རབས་བསླབ་བྱ་ལས། 

ཡང་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས།‍ཚེ་ལ་ལོངས་མེད་ནམ་འཆི་ཆ་ཡང་མེད། །སང་བྱ་གནངས་བྱ་དུས་ལ་འཛད་པ་མེད། །འཆི་བདག་བདུད་ནི་སོ་བྱ་ཉ་སྒུག་འདྲ། །ལེ་ལོ་མ་བྱེད་ད་ལྟ་ཉམས་སུ་ལོངས། །གདམས་ངག་ཟབ་མོ་སྨན་གྱི་བཅུད་དང་འདྲ། །ཉམས་སུ་མ་ལོན་སྨན་གྱི་བཅུད་མ་འཐོན། །ཉམས་སུ་ལོངས་ན་མི་དགེའི་ནད་རྣམས་འཇོམས། །ཐེ་ཚོམ་སོམ་ཉི་མེད་པར་ཉམས་སུ་ལོངས། །བླ་མའི་བྱིན་རླབས་གཡོས་ལེགས་ཟས་དང་འདྲ། །ཆེར་ཟོས་ཆུང་ཟོས་ཐམས་ཅད་ཞིམ་པ་བཞིན། །གསོལ་བ་གང་བཏབ་དེ་ལ་བྱིན་རླབས་འབྱུང་། །མོས་གུས་གཤའ་མར་གྱིས་དང་སྐལ་ལྡན་ཀུན། །ཆོས་ཀྱི་སྤྱན་ལྡན་ངང་པའི་རྒྱལ་པོ་འདྲ། །འོ་མ་ཆུ་དང་འབྱེད་པ་ཇི་བཞིན་དུ། །དྲང་དོན་ངེས་དོན་གཉིས་སུ་ཤེས་བྱས་ལ། །ལྟ་སྤྱོད་ཟུང་དུ་སྒྲོལ་ཅིག་རྣལ་འབྱོར་ཀུན། །ཞེས་གསུངས།
  仁波切又云：
人生短暂死不定，明事后事做不尽，死主犹如食鱼鸟，莫要懒惰勤修行。深甚窍诀如妙药，若不实修药无效，修行能除众恶病，应无疑虑而修持。上师加持如佳肴，大吃小用皆美味，祈祷上师得加持，有缘弟子恭敬师。具备法眼如鹅王，犹如能分水与奶，当知了义不了义，见行双修瑜伽众。
རྗེ་གཙང་པ་རྒྱ་རས་པའི་ཚོགས་ཆོས་མནོ་འཁོར་མ་ལས་བཤུས།