《薩迦法王長壽文》

འཆི་མེད་མི་ཤིགས་སྲུང་བའི་གུར་ཁང་ནང་།།
企昧米希松威固康囊
无死不朽护轮幕室中
འཆི་མད་ཚེ་སྦྱིན་ལྷ་མོ་སྤྱན་བདུན་མ།།
企昧蔡仅拉莫间顿玛
无死施寿仙女七眼尊
འཆི་མེད་ཚེ་ལདབང་བའི་ཚོགས་རྣམས་ཀྱི།།
企昧蔡拉旺威措南记
无死寿命自在诸众临
འཆི་མེད་ཚེ་ཡི་དངོས་གྲུབ་སྩལ་དུ་གསོལ།།
企昧蔡宜哦竹扎杜索
赐予无死生命之成就
རིགས་གསུམ་པད་མའི་ཐུགས་བསྐྱེད་ལྷ་ལམ་ནས།།
日颂贝米突皆拉朗内
三怙主莲花之神圣道
མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་མཐུའི་རང་གཟུགས་ཉིན་མོར་བྱེད།།
庆哲奴图让速宁莫杰
智悲力之自性光明照
ས་བསྟན་ལུང་རྟོགས་པད་ཚལ་རྒྱས་མཛད་ནས།།
萨殿隆多贝蔡金哲内
盛开萨迦教理莲花苑
གདུལ་བྱ་གླིང་བཞིའི་མགོན་དུ་རྟག་བརྟན་གསོལ།།
读霞宁息滚读大殿索
教化四洲怙主请长住
ངག་དབང་སྒྱུ་འཕྲུལ་ལྷ་རིགས་འཁོན་གྱི་གདུང་།།
昂旺久触拉日昆记东
语权幻化天界昆氏族
འགྲོ་ཀུན་དགེ་མཛད་ཐེག་ཆེན་མདོ་སྔགས་ལམ།།
卓滚嘎哲贴千多昂栏
众生欢喜大乘显密道
ཕན་བདེ་དཔལ་དུ་འབར་བའི་འཕྲིན་ལས་ཅན།།
遍喋巴读巴威呈列间
涌现吉祥利乐事业者
བསམ་འཕེལ་དབང་གི་རྒྱལ་པོ་ཞབས་བརྟན་གསོལ།།
山佩旺记贾播夏殿索
满愿自在法王长住世
རྣམ་དག་ཁྲིམས་ལྡན་གསེར་གྱི་ས་གཞི་ལ།།
南达彻殿谁记萨息拉
清净戒律黄金地基上
ཐོས་བསམ་སྒོམ་པའི་རིན་ཆེན་རྡུལ་མང་བརྩེགས།།
突三巩毕仁千杜芒在
闻思修之珍宝累数叠
འཆད་རྩོད་རྩོམ་དང་རྗེས་བསྟན་བང་རིམ་རྒྱས།།
切最尊党杰殿旁仁吉
讲辨著与至尊教层盛
སྐྱབས་མཆོག་རི་དབང་ལྷུན་པོར་བརྟན་བཞུགས་སོ།།
夏秋日旺轮播殿秀索
殊胜怙主山王长住世
རྒྱལ་བ་གཉིས་པ་རྗེ་བཙུན་གོང་མ་ལྔས།།
嘉哇尼巴杰尊贡玛内
第二佛主至尊五祖师
རྒྱལ་བརྟན་གཅིག་བསྡུས་སྙན་བརྒྱུད་ཚད་མ་བཞི།།
嘉殿既读年吉切玛息
佛教统一耳传四种量
རྒྱལ་བའི་ལམ་བཟང་ཟབ་མོ་སློབ་བཤད་རྣམས།།
嘉威南桑桑莫洛谢南
佛教深胜道果教学释
རྒྱལ་བ་ཇི་བཞིན་སྟོན་མཛད་ཞབས་བརྟན་གསོལ།།
嘉哇既醒敦这夏殿索
佛陀般的教主长住世
ཕུན་ཚོགས་རྒྱལ་སྲིད་བདུན་གྱི་བཀྲ་ཤིས་དཔལ།།
彭措嘉斯敦记扎西巴
圆满轮王七宝吉祥瑞
དབལ་ལྡན་ས་སྐྱའི་ཆོས་སྲིད་དཔལ་འབར་ནས།།
巴殿萨迦却斯巴巴内
吉祥萨迦法政焕光耀
གནས་མཆོག་འཛམ་གླིང་མཛེས་པའི་རྒྱན་དུ་བྱོན།།
内秋瞻宁这毕坚读卷
传至庄严圣地南瞻洲
བྱོན་བཞིན་གསང་གསུམ་རྡོ་རྗེ་ལྟར་བརྟན་གསོལ།།
卷醒桑顺多杰大殿索
三界金刚一样长住世
བསླུ་མེད་བླ་མ་མཆོག་གསུམ་ཐུགས་རྗེ་དང་།།
卢昧喇嘛秋顺突杰党
真实上师三宝慈悲与
ཡི་དམ་བསྟན་སྲུང་རྒྱ་མཚོའི་མཐུ་སྟོབས་དང་།།
宜党殿松嘉措突多党
本尊护法如海威德力
ཆོས་ཉིད་ཟབ་མོ་འགྱུར་མེད་བདེན་པའི་མཐུས།།
却尼桑莫球昧殿毕推
深胜法性不变真实力
ཇི་ལྟར་གསོལ་བའི་འདོད་དོན་འགྲུབ་གྱུར་ཅིག།།
吉大索威敦敦竹球既
唯愿如所祈请得成就​​​

《165465》闻意 许嘉年
《念念何所望》姜念 陆北炀
《心心入你怀》梁韵意 周甫生
《重生八零：发家致富养反派》黎安 陆霆沉
《每天都在救质子》盛绫华 南宫陆离
《我，恶鬼NPC，不许说我可爱》容穗 裴峥
《我把校霸给堵了 》姜琪 俞漾
《樱花落入掌中娇》苏樱 赵清孑
《执拗男的跨世姻缘》梦三 时故
《穿成国公爷的娇宠继室》安若瑜 宋钰
《一离成名》李金花
《末世重生：权臣辣妻美又野》 商雪霁 君城琰
权芠阅读嘉威gghujk

《 32659562 》徐倌倌 贺宴
权芠阅读嘉威gghujk
三年前，徐家含冤被判满门抄斩，上下一百二十号人口，除了自己无一幸免。那一天，徐府处处都是哀嚎声，父亲被一剑抹了脖子，与母亲死在了一处。就连只七岁的幼弟也没有幸免于难，
他跪坐在父母的尸体旁，无助地哭泣，最后也死在冰冷的剑光下。满目的血如同吞人的恶兽，徐倌倌拼命喊着：“不要！”却什么都改变不了，她只能眼睁睁看着家人们都倒在了血泊之中。
上元佳节，万千灯火。
京城大街小巷处处灯火通明，唯有锦衣卫指挥使贺宴的府上清冷萧瑟。
桌案前，徐倌倌看着面前白纸上的休书二字，捏紧了狼毫笔。
三年前母家遭祸，无一人存活，从那时起，夫君贺宴就成了她唯一的亲人，贺府便是她的家。
只可惜，这只是她一厢情愿的想法。
许久，笔尖的墨滴落了下来，晕花了纸上的字迹。
徐倌倌目光黯了黯，沉默铺好张新的宣纸，一笔一划地重新写下了“休书”这两个字。
写到一半时，丫鬟小蝶从外面跑了进来，语气雀跃：“夫人，外面正在举行元宵灯会，热闹极了，您不出去看看吗？”
话落，恰逢烟火轰鸣，照亮半边天。
徐倌倌抬头看去，眼中露出一丝向往，又很快消失不见。
她收回视线，看着案上已经写了一半的休书：“夫君还未归，等他回来，看他的意思吧。”
小蝶忍不住道：“以往夫人还未出阁时，明明最喜热闹了，但自从嫁进贺府，就跟变了个人似的……”
“小蝶。”徐倌倌蹙眉喝停了她的话，心里却充满了苦涩。
三年了，她故作出一副淡然模样，以为能骗过所有人，结果不曾想，却连个小丫头都没能骗过。
失神间，门外传来了小厮的声音：“大人回来了！”
闻声，徐倌倌立刻放下了手中的笔，跑出去相迎。
远远地就看见夜色中，一身飞鱼服的贺宴正款步而来，身姿挺拔，风光霁月。
“夫君，你回来了。”
贺宴身上带着些寒霜，却连一个多余的眼神都没有给她，径直从她身旁掠过。