༈ སྐབས་དེ་མཚུངས་སུ་དབུས་སྤུ་རྒྱལ་ལ་ལྟོས་ཏེ་སྟོད་དུ་ཡོད་པའི་རྩང་རྒྱལ་ཕྲན་གྱི་རྗེ་བོ་མར་མུན་གྱི་བློན་ཁྱུང་པོ་སྤུང་སད་ཟུ་ཙེས་ཀྱང་། རྗེ་མར་མུན་གྱི་དབུ་བཅད་ནས་རང་ཉིད་བཙན་པོ་གནམ་རིའི་འོག་ཏུ་སླེབས། དེ་ལྟར་དབུས་སྤུ་རྒྱལ་གྱི་ཉེ་འཁོར་དུ་ཡོད་པའི་རྒྱལ་ཕྲན་གསུམ་བཙན་པོའི་དབང་དུ་ལེགས་པར་ཚུད་པ་དེ་ནི་བཙན་པོའི་རྒྱལ་རབས་སྤྱི་ནས་ཨེ་ཤ་ཡའི་ལུང་པའི་སུམ་ཆ་དབང་བསྒྱུར་བྱེད་པའི་རྨང་གཞི་ཞིག་ཏུ་ངང་གིས་གྱུར།

དུས་ཆེན་སྐར་ཆེན་ལ་ཤ་མ་ཟོས་སྲོག་མ་བཅད་ན་དགེ་བའི་ཐེབས་སུ་འགྲོ་བ་མ་ཚད།རང་ལུས་ལ་ཕན་ལ་རང་སེམས་སྐྱིད།ཡིན་ཡང་ཤ་ཟ་མཁན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་བསྟན་པའི་དགྲ་བོ་ལྟར་བརྩིས་ན་ལོ་ངོ་སྟོང་ཕྲག་རིང་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་སྐྱོང་མཁན་གྱི་བོད་པ་ཚོ་བསྟན་པའི་དགྲ་བོ་ཡིན་པ་མ་ཟད།ཕ་མེས་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་རྩལ་ལས་ཐོན་པའི་བོད་བརྒྱུད་ནང་བསྟན་ཡང་རྫུན་མ་མིན་འགྲོ།དེ་ནི་རང་གིས་རང་ལ་འགྲམ་ལྕག་ཚ་ཐག་ཆོད་པ་ཞིག་བཞུས་པ་དང་ཅི་ཁྱད།

ང་ཚོས་ཕན་ཚུན་སྐྱོན་མཚང་འདྲ་མ་འདྲ་རེ་ཡོད་པ་དག་བཏོན་ན་ཆོག་མོད།ད་ཕྱོགས་ལྷུང་གི་གནས་ལུགས་མེད་པའི་ལྟ་བ་དེ་ཚོ་ལ་སུས་ཉན་རེ།མདོར་ན་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་བདག་པོར་གྱུར་པའི་མི་རིགས་འདིས་ཤ་ཟ་མི་ཟ་ཡི་ཐོག་ནས་རྟེན་འབྲེལ་རྟོགས་དགོས་ན་དཀའ་ས་རེད།གནས་བབ་འདི་འདྲ་གནམ་ན་ཡོད་པའི་སྔོན་བྱོན་མཁས་ཆེན་དེ་ཚོས་མཐོང་ནའང་ངུ་མ་དགོད་ཅིག་ཤོར་ལོས་འགྲོ་འདོད།

像我这种人的问题在于灵魂不纯、心灵不净、贪欲太强、信仰不坚定，发心不够。其实良辰吉日里戒肉是件一箭双雕的好事儿，既养身又养心。再少吃一些其它生命的肉岂不是一件好事，这不只是跟信仰有关的问题。

我们在萨嘎达瓦等佛诞祭日里不吃肉不仅仅跟信仰有关，还跟自己的健康和爱护动物，保护生态环境等有关。这就是我们面面俱到，慈悲济世的藏人文化。不过别忘了我们还是最反对那些天天拿嘴里吃什么的标准来衡量藏传佛教徒好坏的那些人。别忘了释迦摩尼是因为从脑海里大彻大悟，心里修出大慈大悲才成的佛，而不是因为讲究胃里吃什么或不吃什么东西而涅槃重生的。是的，如果有人不走形式，能够真心吃素念佛的话我们也会随喜赞叹，毕竟戒肉在佛教中也是一种善举，但它不是成佛的必要前提和重要条件。

如果要说吃肉的人都不是虔诚的佛教徒，那藏族人民就不用说了，出于他们智慧的结晶藏传佛教也就不合格了？难道那些各大教派的教义是谬论？还是邪说？若是这个坚信因缘的民族要吃不吃肉来谈及佛教，拿它来代替佛教的全部，给佛教徒下结论的话那就等于完也。要是那些在天有灵，遍知一切有为法的老祖宗们从云端里看到的话肯定会哭笑不得也。

ཐོས་རྒྱ་ཆུང་། བཤད་འདོད་ཆེ། ཧམ་པ་ཚ། ཐག་གཅོད་སྔ་ན་བན་ཤུལ་དཔལ་མཁར་རྒྱལ་བཞིན་ངོ་ཚ་ཉོ་རེད། རྗེ་བཙུན་གྱི་རྣམ་ཐར་ལས་ཐོས་བསམ་ཇི་ལྟར་མཛད་ཚུལ་སྐོར་གྱི་ཟིན་ཐོ་ཞིག་འདིར་འདུག་པས་བསྐུར་ཡོད་ཡོད། ཧེ་ཧེ་་་