Verfollegt de Shan Lan, ech hunn hir Beweeglechkeet gär, wéi e Kaleidoskop, séier ännert, Dir wësst ni wéi vill Iwwerraschung déi nächst Grafik Iech iwwerrascht. D'Landschaft ass wéi eng Tëntmolerei am Shan Lan Cai Pinselwierk, wou déi real an déi richteg zesumme gebuer sinn, a béid déi richteg an d'Illusioun.

Sidd roueg zesummen ech denken un d'Froen déi Dir mir heiansdo iwwer d'Wieder stellt, heiansdo iwwer dat Geheimnis, heiansdo laacht Dir ganz glécklech. Wann d'Léift eng aner Saach ass, akzeptéiert mech w.e.g. anescht, këmmert Iech wann et kal ass, gitt Iech e Mantel a schätzen Är dem Stoe knapper, ech fonnt Dir. déi laang Eiffeltuerm der Zäit an embraces Dir verbannen. d'Bedeitung vun hei gewëssen ass fir Iech ze wait

Unzehuelen datt eis Häerzer net gläichzäiteg kënne gereinegt a gebotzt ginn, a mir fannen nach ëmmer eng Excuse fir eis selwer ze verzeien, ass et wéi eng Tëntfläsch ze schëdden, ee Prozent vun der Tënt den Dag ze schëdden, an ee Prozent vum Waasser derbäi ze maachen. Wéini gëtt d'Tënt propper? Wa mir just e bëssen haut an e bësse muer ännere wëllen, sinn eis Häerzer ëmmer schwaarz wéi eng Tëntfläsch