གཉིས་པ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་སྒོམ་ཚུལ་ལ། ལུས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ། ཚོར་བ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ། སེམས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ། ཆོས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྒོམ་ཚུལ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ལའང་ལུས་སྤྱིར་བརྟགས་པ། ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བརྟགས་པ། དེས་ན་ལུས་ལ་ཆགས་པ་སྤོང་དགོས་པར་བསྟན་པ་དང་གསུམ་ལས།

（癸）二：修法无我之理分四：一、修身念住之理；二、修受念住之理；三、修心念住之理；四、修法念住之理（子）一：修身念住之理分三：一、总观身；二、观支分；三、需断除于身贪执

དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ་འདི་ལྟར་ཡན་ལག་ཅན་གྱི་ལུས་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ་སྙམ་པ་ལ་བཤད་པ།

（丑）一：总观身
宣说若思此具支分之身执为我之有境

ལུས་ནི་རྐང་པ་བྱིན་པ་མིན།།
བརླ་དང་རྐེད་པའང་ལུས་མ་ཡིན།།
ལྟོ་དང་རྒྱབ་ཀྱང་ལུས་མིན་ཏེ།།
བྲང་དང་དཔུང་པའང་ལུས་མ་ཡིན།།

此身非足亦非胫，髋髀腰膂亦非身，
身既非腹亦非背，胸肩二者亦非身。

རྩིབ་ལོགས་ལག་པའང་ལུས་མིན་ཏེ།།
མཆན་ཁུང་ཕྲག་པའང་ལུས་མ་ཡིན།།
ནང་ཁྲོལ་རྣམས་ཀྱང་དེ་མིན་ལ།།
མགོ་དང་མགྲིན་པའང་ལུས་མིན་ན།།
འདི་ལ་ལུས་ནི་གང་ཞིག་ཡིན།།

身非胁肋亦非手，肩腋二者亦非身，
身非内脏诸脏腑，头颈二者亦非身，
此中言身是何物？

གལ་ཏེ་ལུས་འདི་ཐམས་ཅད་ལ།།
ཕྱོགས་རེ་ཡིས་ནི་གནས་འགྱུར་ན།།
ཆ་རྣམས་ཆ་ལ་གནས་འགྱུར་མོད།།
དེ་རང་ཉིད་ནི་གང་ན་གནས།།

若言身依一切支，各于其处而安住，
诸分住各支分处，彼分自体住何处？

གལ་ཏེ་བདག་ཉིད་ཀུན་གྱི་ལུས།།
ལག་སོགས་རྣམས་ལ་གནས་ན་ནི།།
ལག་སོགས་དེ་དག་ཇི་སྙེད་པ།།
དེ་སྙེད་ཀྱི་ནི་ལུས་སུ་འགྱུར།།

若我自性一切身，住于手等一切处，
尽其手等诸数量，应有尔许之身体。

ཕྱི་དང་ནང་དུ་ལུས་མེད་ན།།
ཇི་ལྟར་ལག་སོགས་ལ་ལུས་ཡོད།།
ལག་སོགས་རྣམས་ལས་གཞན་མེད་ན།།
དེ་ནི་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་ཡིན།།

倘若内外皆无身，手等之上身何有？
手等之外无彼体，彼等何有应成无。

དེས་ན་ལུས་མེད་ལག་སོགས་ལ།།
རྨོངས་པ་ཡིས་ནི་ལུས་བློར་འགྱུར།།
དབྱིབས་སུ་བཀོད་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས།།
ཐོ་ཡོར་ལ་ནི་མི་བློ་བཞིན།།

是故无身于手等，以愚痴力起身想，
形状安立差别故，如于石垛起人想。

ཇི་སྲིད་རྐྱེན་ཚོགས་དེ་སྲིད་དུ།།
ལུས་ནི་སྐྱེས་བུ་ལྟར་སྣང་བ།།
དེ་བཞིན་ཇི་སྲིད་ལག་སོགས་ལ།།
དེ་ཡོད་དེ་སྲིད་དེར་ལུས་སྣང༌།།

乃至诸缘聚会时，尔时身如士夫现，
如是手等因缘会，尔时彼亦如身现。

…………(中略)…………

དེ་ལྟར་རྣམ་པར་དཔྱད་པ་ན་ཕྱི་དང་ནང་དུ་ལུས་གྲུབ་པ་མེད་ན། ཇི་ལྟར་ཏེ་རྣམ་པ་གང་གིས་ལག་པ་སོགས་ལ་ལུས་དེ་ཡོད་པར་འགྱུར། ལག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལས་གཞན་མེད་ན། ལུས་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་ཡིན། དེས་ན་ལུས་མེད་ཀྱང་ལག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ། རྨོངས་པ་མ་རིག་པ་ཡི་དབང་གིས་ནི་ལུས་ཀྱི་བློར་འགྱུར་རོ། །དཔེར་ན་ལག་པ་དང་རྐང་པ་ལ་སོགས་པའི་དབྱིབས་སུ་བཀོད་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས། ཐོ་ཡོར་ལ་ནི་མི་ཡི་བློ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ལ་ཡང་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །ཇི་སྲིད་དུ་ས་ལ་སོགས་པའི་ཁམས་དྲུག་དང༌། རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་རྟེན་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་ཡིད་ཀྱི་ཉེ་བར་རྒྱུ་བ་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལས་ལ་རག་ལས་པའི་རྐྱེན་ཚོགས་པ་དེ་སྲིད་དུ། ལུས་ནི་དོན་དམ་པར་སྟོང་ཡང་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་རང་བཞིན་གྱི་སྐྱེས་བུ་སྟེ་གང་ཟག་ལྟར་སྣང་བ་དང་ཐ་སྙད་ཀྱང་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཇི་སྲིད་ལག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ། རྐྱེན་ཚོགས་པ་དེ་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་དེར་རྟོག་པའི་དབང་གིས་ལུས་སུ་སྣང་ཡང་དོན་དམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །

如此分析，内外身体既不存在，那么手怎么会存在身体呢？若无与手等异体之身，所谓身怎么成立呢？是故虽然无有身，以愚痴冥昧之故，将手等认为是身。譬如，由于石垛放置的特征像人等形状，而对它生起是人的想法一样。乃至从地等六界、触等所依六处、意之十八近取因之自性中的粗因聚合，身谛实中虽为空性，但遍计所执性的士夫，显现为补特伽罗，于名言中亦如是。同样，乃至手等之因聚合，此期间以对彼分别之增上力故，手亦显现为身体，此非谛实。

摘录自：༈ སྔ་འགྱུར་མཐོ་སློབ་མདོ་སྔགས་རིག་པའི་འབྱུང་གནས་གླིང་གི་སྒྲིག་གཞི་རྩ་ཁྲིམས་ཆེན་པོ་བཞུགས་སོ།། 前译高等学院显密明源洲建制大纲 མདོ་འོག་མ་ལོ་རིམ་དང་པོ། 下部显宗一年级 གཞན་ཕན་སྣང་བ། 贤遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩萨行论》第九品智慧（初稿待润）

大乘离文字普光明藏经

　　如是我闻。一时佛在王舍城耆(qi)阇(she)崛山中，与大菩萨无量百千亿那由他数，皆是大智精进善巧，证无言法获妙辩才，是处非处不相违反，善调身心具诸解脱，常游三昧不舍大悲，惭愧为身智慧为首，多所饶益如大宝洲，了知诸法善不善相，不著文字而有言说，于真俗门洞达无碍，深明实际不住其中，善能分别而无所受，虽厌生死常护世间，周遍十方有大名称，于真妙藏寂然宴息，虽现受身永出三界，而行诸有勉济众生，平等教诲志常贤善，平等怜愍心无染著（zhuo），能令自他莫不清净，成就如是无量功德。其名曰胜思惟菩萨、法震音菩萨、妙身菩萨、法辋(wǎng)菩萨、辩积菩萨、持地菩萨、持世菩萨、大名称菩萨、具诸辩菩萨、千容相菩萨、功德山菩萨、莲华眼菩萨、莲华面菩萨、珠髻(jì)菩萨、妙音菩萨，如是等菩萨摩诃萨，皆如童子色相端严，于此众中而为上首。

　　尔时观自在菩萨与恒河沙等绍尊位者诸菩萨俱。殊胜见菩萨与无央数天帝释俱。虚空藏菩萨与无量菩萨及无量四天王众俱。大势至菩萨与无量亿梵天众俱。遍吉祥菩萨与无量婇(cǎi)女俱。普贤菩萨、不空见菩萨、星宿王菩萨、离疑菩萨、息诸盖菩萨、药王菩萨、药上菩萨，各与无量菩萨众俱。其中亦有无量诸佛，自变其身作菩萨像。尊者舍利弗、摩诃目揵(qian)连、摩诃迦叶，如是等大阿罗汉，各与无量声闻众俱。那罗延等无量天众，乃至恒沙国土日月诸天，威光照耀悉来佛所。至佛所已。彼天威光不能复现，犹如聚墨对阎浮金。婆楼那龙王、德叉迦龙王、阿那婆达多龙王、美音乾闼(tà)婆王、无扰浊迦楼罗王、各与无量诸眷属俱，来入此会。十方世界如恒河沙所有菩萨，咸于本土启请如来，与诸四众同时到此，各持种种出过世间殊好供事，奉上于佛诸菩萨已。即于会中坐莲华座。

　　尔时胜思惟菩萨摩诃萨从座而起，偏袒右肩右膝著地，合掌向佛，而作是言：“世尊，我今欲请二字之义，惟愿如来垂哀见许。”

　　佛告胜思惟菩萨言：“善男子，欲有问者随汝意问，如来不为一众生故出现世间。为欲利益无量众生而出现耳。

于是胜思惟菩萨即白佛言：“世尊，何者一法，是诸菩萨所应永离?何者一法，是诸菩萨应常护持?何者一法，是诸如来现所觉了?”佛言：“善哉善哉!善男子，汝以如来威神之力，乃能问我如是深义。谛听谛听!善思念之，当为汝说。

　　“善男子，有一种法菩萨应离，所谓欲贪。善男子，如是一法是诸菩萨所应永离。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓瞋(chēn)怒。如是一法是诸菩萨所应永离。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓愚痴。如是一法是诸菩萨所应永离。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓我取。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓疑惑。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓憍(jiāo)慢。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓懈怠。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓惛(hūn)眠。
善男子，复有一法菩萨应离，所谓爱著。
善男子，如是一法，是诸菩萨所应永离。

　　“善男子，汝复问我，何者一法，是诸菩萨应常护持?善男子，谓诸菩萨非己所安不加于物。若诸菩萨守护此法，即是能持诸佛如来一切禁戒。何以故?自爱身命不应杀生。自重资财不应偷盗。自护妻室不应侵他。如是等行皆名一法。善男子。若有敬顺如来语者，于此一法常当忆念。何以故?无有众生爱乐于苦，凡有所作悉求安乐。乃至菩萨求阿耨多罗三藐三菩提，亦为自他皆得乐故。善男子，以如是义我说此言。非己所安不加于物，如是一法是诸菩萨应常护持。

　　“善男子，如汝所问何者一法是诸如来现所觉了。善男子，无有少法是如来觉。何以故?如来觉者无所觉故。善男子，一切法无生是如来觉。一切法无灭是如来觉。一切法离二边是如来觉。一切法不实是如来觉。善男子，诸业自性是如来觉。一切法从因缘生，是如来觉。因缘之法犹如电光，是如来觉。以因缘故而有诸业，是如来觉。
善男子，一切法性普光明藏，是如来觉。善男子，何故法性名普光明藏?善男子，世出世智依之以生，如母怀子故名为藏。若智生时反照其本，如是法性为般若波罗蜜之所摄藏，是故名为普光明藏。
善男子，一切法如幻如焰，是如来觉。善男子，诸法实性一味解脱，是如来觉。一味解脱是即名为普光明藏。
善男子，一相法是如来觉。云何一相?所谓诸法不来不去、非因非缘、不生不灭、无取无舍、不增不减。
善男子，诸法自性本无所有不可为喻，非是文辞之所辩说。如是一法，是诸如来现所觉了。”
当佛说此庄严王离文字普光明藏法门之时，有十地菩萨所见微尘数众生，悉发阿耨多罗三藐三菩提心。复有如是微尘数众生，皆发声闻辟支佛心。复有如是微尘数众生，在地狱者皆得离苦生人天中。无量菩萨得入初地。无量菩萨得百千三昧。无量众生悉蒙利益无空过者。

　　尔时佛告罗睺(hóu)罗言：“善男子，我此法要汝当受持。”说是语时，会中有九十亿菩萨摩诃萨，承佛威神即皆避座，白佛言：“世尊，我等誓当受持如来所说法要，于此娑(suō)婆国土最后时中，见有其人流通为说。”

　　尔时四天王白佛言：“世尊，若有能持此经典者我当拥护，令其志愿皆得满足。所以者何?能持此经是法器故。”
尔时世尊，普观众会而作是言：“诸仁者，我此所说甚深方广希有法门，非诸众生有少善根而能听受。能听受者即为承事供养于我，亦为荷担无上菩提。是人当得辩才无碍。决定生于清净佛土。是人临终定得亲见阿弥陀佛菩萨大众而现在前。我今在此耆(qi)阇(she)崛山诸菩萨众所共围绕。彼临终时亦如是见。当知是人即为已得无尽法藏。当知是人得宿命智。当知是人不堕恶道。善男子，我今说此一切世间难信之法，设有众生作五逆罪，闻是经已书持读诵为人解说，所有业障咸得消除，终不受于恶趣之苦。斯人即为诸佛菩萨之所护念，在在所生诸根具足，蒙佛灌顶五眼清净。善男子，取要言之，我见是人已成佛道。”

　　佛说此经已，胜思惟等一切菩萨，及诸声闻天龙八部，皆大欢喜信受奉行。

回向：“仅以此功德，一者回向，普光明藏，现量实证; 二者回向，佛果菩提，速疾圆满 ; 三者回向，法界众生，同生净土。”

观世音菩萨《净土圣贤录》
　　观世音，梵语阿那婆娄吉低输，现在西方极乐世界，为补处菩萨。按悲华经，往昔劫中，阿弥陀佛为转轮王时，观世音菩萨为王第一太子，名曰不眴。尔时宝藏如来为轮王授记已。不眴太子前白佛言，世尊，今我以大音声，告诸众生，我之所有一切善根，尽回向阿耨多罗三藐三菩提。愿我行菩萨道时，若有众生，受诸苦恼恐怖等事，退失正法，堕大暗处，忧愁孤穷，无有救护，无依无舍。若能念我，称我名字，若其为我天耳所闻，天眼所见，是众生等，若不得免斯苦恼者，我终不成阿耨多罗三藐三菩提。世尊，我今复当为众生故，发上胜愿。愿令转轮圣王，于安乐世界作佛事已，入无余涅槃，乃至正法住时，我于其中，修菩萨道，是佛正法，于初夜灭，即其后夜，成阿耨多罗三藐三菩提。时宝藏佛，寻为授记曰，汝观天人三恶一切众生，生大悲心，欲断众生诸苦恼故，欲令众生住安乐故，今当字汝为观世音。无量寿佛般涅槃已，第二恒河沙等阿僧祇劫，彼土转名一切珍宝所成就世界，所有种种庄严，无量无边，安乐世界，所不及也。汝于菩提树下，成阿耨多罗三藐三菩提，号遍出一切光明功德山王如来。又观世音菩萨得大势菩萨受记经云。佛言，乃往过去广远无量不可思议阿僧祇劫，有世界名无量德聚安乐示现，佛号金光师子游戏如来。国土清净庄严，说不可尽。其佛法中，有王名曰威德，王千世界。彼威德王，于其园观，入于三昧。其王左右有二莲华，从地涌出，有二童子，化生其中，与威德王俱诣佛所，头面礼足，听佛说法。时二童子即说偈云，诸天龙鬼神，听我师子吼。今于如来前，宏誓发菩提。生死无量劫，本际不可知。为一众生故，尔数劫行道。况此诸劫中，度脱无量众，修行菩提道，而生疲倦心。我若从今始，起于贪欲心，是则为欺诳，十方一切佛。嗔恚愚痴垢，悭嫉亦复然。今我说实语，远离于虚妄。我若于今始，起于声闻心，不乐修菩提，是则欺世尊。亦不求缘觉，自济利己身。当于万亿劫，大悲度众生。如今日佛土，清净妙庄严。令我得道时，超逾亿百千。国无声闻众，亦无缘觉乘。纯有诸菩萨，其数无限量。众生净无垢，悉具上妙乐。出生于正觉，总持诸法藏。此誓若诚实，当动大千界。说如是偈已，应时普震动。百千众伎乐，演发和雅音。光曜微妙服，旋转而来降。诸天于空中，雨散众末香。其香普流熏，悦可众生心。尔时威德王者，岂异人乎，我身是也。时二童子，今观世音，及得大势菩萨摩诃萨是也。是二菩萨，于彼佛所，初发阿耨多罗三藐三菩提心。当来旷远不可计劫，阿弥陀佛当般涅槃。般涅槃后，正法住世，等佛寿命。在世灭后，所度众生，悉皆同等。佛涅槃后，或有众生不见佛者，有诸菩萨得念佛三昧，常见阿弥陀佛。彼佛灭后，一切宝物、浴池莲华，众宝行树，常演法音，与佛无异。正法灭后，过中夜分，明相出时，观世音菩萨，于七宝菩提树下，结跏趺坐，成等正觉，号普光功德山王如来。其佛国土，自然七宝，众妙合成。庄严之事，诸佛世尊，于恒沙劫，说不可尽。国中无有声闻缘觉之名，纯诸菩萨，充满其国。国土号众宝普集庄严。普光功德山王随其寿命。得大势菩萨亲近供养，至于涅槃。般涅槃后，奉持正法，乃至灭尽。法灭尽已，即于其国，成阿耨多罗三藐三菩提，号善住功德宝王如来。如普光功德山王如来，国土光明寿命，诸菩萨众，乃至法住，等无有异。如上二经，载观世音菩萨，本愿功德，取净佛土，与阿弥陀佛本因，了无差别。故其果地庄严，如是如是。他如三十二应，十四施无畏力，四不思议无作妙德，具足神通，广修方便，具如楞严、法华，及诸经所说，今不具录。又大悲经言，佛在补陀落伽山，观世音宫殿，宝庄严道场。观世音菩萨，放光普照十方刹土，自言过去无量亿劫，于千光王静住如来所，受大悲心大陀罗尼，即从初地超第八地，应时具足千手千眼。由持此咒故，所生之处，恒在佛前，莲华化生。故其誓云，若有众生，诵持大悲神咒，不得往生诸佛国者，我誓不成正觉。佛告大众，此观世音菩萨，于过去无量劫中，已作佛竟，号正法明如来。大悲愿力，为欲发起一切菩萨，安乐成熟诸众生故，现作菩萨。汝等大众，常须供养，专称名号，得无量福，灭无量罪，命终往生阿弥陀佛国。据此经文，当知恭敬供养观世音菩萨，及专称名号，回向极乐者，与其一向专念阿弥陀佛，果报略同，福德正等。行者思之。️️️