《印光法师文钞》（3⃣️）
《文钞》还论证了由于有阿弥陀佛他力的摄受，故净土法门要远远优于其它法门，如《文钞续编•思归集发刊序》云：
不知佛力自力之大小难易，不可以语言文字形容也。以一切法门，依戒定慧力，修到业尽情空地位，方有了生死分。业尽情空，岂易言哉。断见感如断四十里流，况思惑乎。纵令见地高深，以烦惑未断，仍旧轮回。再一受生，退者万有十千，进者亿少三四。自力之不足恃，敢矜已智，而不随顺如来誓愿摄受之道乎。……以佛力不可思议，法力不可思议，众生心力不可思议。合此佛法二不可思议之力，俾自心之力，得以圆显。（此自力、与不仗佛法力之自力迥别）固与专仗自力者，奚啻恒河沙数之天渊悬殊也。是知此之法门，不可以一切普通法门之道理论。以是特别法门故也。（释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 1348－1349 页。）
《文钞》指出依靠自力出三界就如同读书人当官一样，要经过很多考试选拔才可，而依靠佛力则“如世之王子，一堕地即为一切臣宰所恭敬”（释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 796 页。）。因此，净土法门又可称之为横超法门，比起其他竖出的法门要容易得多：
博地凡夫障深慧浅，善根微薄，寿命短促，欲仗自力竖出三界，譬如沙子一粒，入水即沈。若以数万斤大石装于船中，石虽重大，因有船载，可以不沈。可见自力佛力之难易。念佛法门，全仗佛力。欲了生死，即须念佛。横超三界，接引往生。（释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 644 页。）
文钞》还有理有据地批评了宗教人士藐视净土的错误观点，指出他们的错误在于没有区分开佛力与自力的大小：
净土法门，乃佛法中之特别法门，其利益与普通法门，大不相同。古今多有依普通法门，论净土法门，由兹自误误人，而又自谓宏法利生者，不胜其多。其最初错点，在不察佛力与自力之大小难易。以仗佛力之法门，硬引仗自力之法门，而欲平论，致有此失。使知佛力不可思议，不能以具缚凡夫修持之力，相为平论，则凡一切疑惑不信之心，化为乌有。（ 释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 437 页。）
第二，《印光法师文钞》对净土宗信、愿的内涵有较多新的诠释，如《文钞》很有创见地指出只要具备信愿的力量，就可往生西方，因为信愿所产生的力量，是和阿弥陀佛所发生的宏伟誓愿感应道交的：
念佛之法，重在信愿。信愿真切，虽未能心中清净，亦得往生。何以故？以志心念佛为能感，故致弥陀即能应耳。如江海中水，未能了无动相，但无狂风巨浪，则中天明月，即得了了影现矣，感应道交。（李净通：《印光大师文钞精华录》，上海佛学书局，2000 年，第 44 页。）
如何发起真正的信愿之心呢？《文钞》强调了人生的苦难是发心的关键，如《文钞•初机净业指南序》云：
此世界苦，说不能尽；以三苦、八苦，包括无遗。三苦者：一、苦是苦苦，二、乐是坏苦，三、不苦不乐是行苦。苦苦者，谓此五阴身心，体性逼迫，故名为苦。又加以恒受生老病死等苦，故名苦苦。坏苦者，世间何事，能得久长？日中则昃，月盈则食。天道尚然，何况人事？乐境甫现，苦境即临；当乐境坏灭之时，其苦有不堪言者，故名乐为坏苦也。行苦者，虽不苦不乐，似乎适宜；而其性迁流，何能常住？故名之为行苦也。举此三苦，无苦不摄。八苦之义，书中备述。若知此界之苦，则厌离娑婆之心，自油然而生。（李净通：《印光大师文钞精华录》，第 28 页。）
正因为地球生命的不完满，阿弥陀佛才以大悲愿力建立起了一个没有苦只有乐的世界，这便是极乐世界，据《阿弥陀经》记载，该世界是真实不虚：
《阿弥陀经》云：从是西方，过十万亿佛土，有世界名曰极乐。其土有佛，号阿弥陀，今现在说法。又曰：彼土何故名为极乐？其国众生，无有众苦，但受诸乐，故名极乐。其无有众苦，但受诸乐者，由阿弥陀佛福德智慧，神通道力，所庄严故。（李净通：《印光大师文钞精华录》，第 27 页。）
缘于此岸世界之苦与彼岸世界之乐，则厌离娑婆、欣求极乐的心自然而然会发生出来了。这种心理到达极至，便可转化成深信切愿之力。《文钞》反复强调了生死与信愿念佛的关系，认为欣慕极乐、厌离娑婆的出离心正是离苦得乐的关键：
念佛一事，最要在了生死。既为了生死，则生死之苦，自生厌心；西方之乐，自生欣心。如此则信愿二法，当念圆具。再加以志诚恳切，如子忆母而念，则佛力、法力、自心信愿功德力，三法圆彰。犹如杲日当空，纵有浓霜层冰，不久即化。（李净通：《印光大师文钞精华录》，第 27 页。）
—— 待续 —— #佛教##佛法看世间##修行##佛学大智慧#
《文钞》还论证了由于有阿弥陀佛他力的摄受，故净土法门要远远优于其它法门，如《文钞续编•思归集发刊序》云：
不知佛力自力之大小难易，不可以语言文字形容也。以一切法门，依戒定慧力，修到业尽情空地位，方有了生死分。业尽情空，岂易言哉。断见感如断四十里流，况思惑乎。纵令见地高深，以烦惑未断，仍旧轮回。再一受生，退者万有十千，进者亿少三四。自力之不足恃，敢矜已智，而不随顺如来誓愿摄受之道乎。……以佛力不可思议，法力不可思议，众生心力不可思议。合此佛法二不可思议之力，俾自心之力，得以圆显。（此自力、与不仗佛法力之自力迥别）固与专仗自力者，奚啻恒河沙数之天渊悬殊也。是知此之法门，不可以一切普通法门之道理论。以是特别法门故也。（释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 1348－1349 页。）
《文钞》指出依靠自力出三界就如同读书人当官一样，要经过很多考试选拔才可，而依靠佛力则“如世之王子，一堕地即为一切臣宰所恭敬”（释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 796 页。）。因此，净土法门又可称之为横超法门，比起其他竖出的法门要容易得多：
博地凡夫障深慧浅，善根微薄，寿命短促，欲仗自力竖出三界，譬如沙子一粒，入水即沈。若以数万斤大石装于船中，石虽重大，因有船载，可以不沈。可见自力佛力之难易。念佛法门，全仗佛力。欲了生死，即须念佛。横超三界，接引往生。（释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 644 页。）
文钞》还有理有据地批评了宗教人士藐视净土的错误观点，指出他们的错误在于没有区分开佛力与自力的大小：
净土法门，乃佛法中之特别法门，其利益与普通法门，大不相同。古今多有依普通法门，论净土法门，由兹自误误人，而又自谓宏法利生者，不胜其多。其最初错点，在不察佛力与自力之大小难易。以仗佛力之法门，硬引仗自力之法门，而欲平论，致有此失。使知佛力不可思议，不能以具缚凡夫修持之力，相为平论，则凡一切疑惑不信之心，化为乌有。（ 释印光著述，张育英校注：《印光法师文钞》，第 437 页。）
第二，《印光法师文钞》对净土宗信、愿的内涵有较多新的诠释，如《文钞》很有创见地指出只要具备信愿的力量，就可往生西方，因为信愿所产生的力量，是和阿弥陀佛所发生的宏伟誓愿感应道交的：
念佛之法，重在信愿。信愿真切，虽未能心中清净，亦得往生。何以故？以志心念佛为能感，故致弥陀即能应耳。如江海中水，未能了无动相，但无狂风巨浪，则中天明月，即得了了影现矣，感应道交。（李净通：《印光大师文钞精华录》，上海佛学书局，2000 年，第 44 页。）
如何发起真正的信愿之心呢？《文钞》强调了人生的苦难是发心的关键，如《文钞•初机净业指南序》云：
此世界苦，说不能尽；以三苦、八苦，包括无遗。三苦者：一、苦是苦苦，二、乐是坏苦，三、不苦不乐是行苦。苦苦者，谓此五阴身心，体性逼迫，故名为苦。又加以恒受生老病死等苦，故名苦苦。坏苦者，世间何事，能得久长？日中则昃，月盈则食。天道尚然，何况人事？乐境甫现，苦境即临；当乐境坏灭之时，其苦有不堪言者，故名乐为坏苦也。行苦者，虽不苦不乐，似乎适宜；而其性迁流，何能常住？故名之为行苦也。举此三苦，无苦不摄。八苦之义，书中备述。若知此界之苦，则厌离娑婆之心，自油然而生。（李净通：《印光大师文钞精华录》，第 28 页。）
正因为地球生命的不完满，阿弥陀佛才以大悲愿力建立起了一个没有苦只有乐的世界，这便是极乐世界，据《阿弥陀经》记载，该世界是真实不虚：
《阿弥陀经》云：从是西方，过十万亿佛土，有世界名曰极乐。其土有佛，号阿弥陀，今现在说法。又曰：彼土何故名为极乐？其国众生，无有众苦，但受诸乐，故名极乐。其无有众苦，但受诸乐者，由阿弥陀佛福德智慧，神通道力，所庄严故。（李净通：《印光大师文钞精华录》，第 27 页。）
缘于此岸世界之苦与彼岸世界之乐，则厌离娑婆、欣求极乐的心自然而然会发生出来了。这种心理到达极至，便可转化成深信切愿之力。《文钞》反复强调了生死与信愿念佛的关系，认为欣慕极乐、厌离娑婆的出离心正是离苦得乐的关键：
念佛一事，最要在了生死。既为了生死，则生死之苦，自生厌心；西方之乐，自生欣心。如此则信愿二法，当念圆具。再加以志诚恳切，如子忆母而念，则佛力、法力、自心信愿功德力，三法圆彰。犹如杲日当空，纵有浓霜层冰，不久即化。（李净通：《印光大师文钞精华录》，第 27 页。）
—— 待续 —— #佛教##佛法看世间##修行##佛学大智慧#
.
诚心念一句“南无阿弥陀佛"功德无量
尊敬的朋友们当你打开这篇文章，您就是佛说的善男子善女人，足以证明你前世已修了很多的福德因缘，而且曾在百千诸佛面前种过善根。佛经开篇说：“无上甚深微妙法，百千万劫难遭遇。”因为能有缘遇到阿弥陀佛名号的人就不是一般的人，据《无量寿经》记载：“若不往昔修福慧，于此正法不能闻，人身难得佛难值，信慧闻法难中难。”佛告弥勒菩萨：“就算是三千大千世界充满火焰，也要穿越，将这真法传给后世的人们。”你现在就等于已经有了解脱生死轮回的秘法，若能静心安神的阅读此文章，依教奉行，至诚修持，在不久的将来，我们一定会在莲池海会上相遇，证得不退转阿惟越致菩萨。
《华严经》云：宁受地狱苦 ，也要得闻诸佛名。
一称「南无阿弥陀佛」，十方诸佛自然护念。「护念」即是守护忆念，令其安稳，无诸障难。故知：念阿弥陀佛，即是念十方诸佛；生极乐净土，即是生十方净土；不必改口另外称念十方诸佛名号。
一向专念阿弥陀佛，观音势至自然相随；并有其他大菩萨，共二十五位，不请自来，二六时中，令念佛人，常得安稳，慈悲加佑，令心不乱。故知：但念弥陀，即已通 念诸大菩萨，观音势至，自在其中，不必改口另外称念其他菩萨,佛的名号，即是获得大利，具足无上功德，当然超胜任何咒语；何况一句阿弥陀佛是佛中之王，光中之尊。
龙树菩萨《十住毗婆沙论》：
佛法有无量法门，如世间的道路，有难行道，有易行道。陆路步行则艰苦，水路乘船则快乐。菩萨道也是这样。或有法门勤行精进，时间久远才能获得阿惟越致（不退转位）；或有法门以信心为方便，容易修行并迅速达到阿惟越致。倘若有想速至不退转地的行人，应当以恭敬心执持称念阿弥陀佛名号，蒙佛愿力，往生极乐世界，速证不退转果位。
《佛说阿弥陀佛根本秘密神咒经》：
阿弥陀佛名号，具足无量无边、不可思议、甚深秘密、殊胜微妙、无上功德。所以者何？「阿弥陀」佛三字中，有十方三世一切诸佛，一切诸菩萨、声闻、阿罗汉，一 切诸经、陀罗尼神咒、无量行法 。是故，彼佛名号，即是为无上真实至极大乘之法，即是为无上殊胜清净了义妙行，即是为无上最胜微妙陀罗尼。而说偈曰：
阿字十方三世佛，
弥字一切诸菩萨，
陀字八万诸圣教，
三字之中是具足。
舍利弗！若有众生，闻说阿弥陀佛，不可思议功德，欢喜踊跃、至心称念，深信不懈，于现在身，受无比乐；或转贫贱获得富贵，或得果免宿业所迫病患之苦，或转短命得寿延长，或得子孙繁荣，身心安乐，如意满足。如是功德，不可称计。故知：一句弥陀是佛王、法王、咒王、功德之王。专念「南无阿弥陀佛」一佛，即是总持、 总念诸佛、诸菩萨、诸经咒、诸行门。所谓「八万四千法门，六字全收。」既得临终往生净土，亦获现世身心安乐。
《佛说无量寿经》：
18愿：设我得佛，十方众生，至心信乐，欲生我国，乃至十念，若不生者，不取正觉。唯除五逆，诽谤正法。
《佛说无量寿经》：
佛告弥勒菩萨：“其有众生，得闻彼佛名号，欢喜踊跃，乃至一念，当知此人，为得大利，则是具足无上功德。”
【白话译文】：释迦牟尼佛对弥勒菩萨说：“如果人们听到阿弥陀佛的名号，相信，心喜，一心不疑，执持其名号，那个人就可以得到无可比拟的大利益，这也是一项功德。”
《观念法门》：
若我成佛，十方众生，愿生我国，称我名字，下至十声，乘我愿力，若不生者，不取正觉。
《往生礼赞》：
若我成佛，十方众生，称我名号，下至十声，若不生者，不取正觉：彼佛今现，在世成佛，当知本誓，重愿不虚，众生称念，必得往生。
《往生要集》：
一切善业，各有利益，各得往生，何故唯劝念佛一门？答曰：今劝念佛，非是遮余种种妙行，只是男女贵贱，不简行住坐卧，不论时处诸缘，修之不难；乃至临终，愿求往生，得其便宜，不如念佛。
《大悲经》：一称佛名，以是多善根，入涅槃界，不可穷尽。
《大集經》：「末法亿亿人修行，罕一得道，唯依念佛，得度生死，往生净土，证不退转。」
《观经》：是心是佛，是心作佛。念佛众生，摄取不舍。《观 经》：佛告阿难，及韦提希：下品上生者，或有众生，作众恶业，虽不诽谤方等经典，如此愚人，多造恶法，无有惭愧。命欲终时，遇善知识，为说大乘十二部经首 题名字。以闻如是诸经名故，除却千劫极重恶业。智者复教！ [心]
诚心念一句“南无阿弥陀佛"功德无量
尊敬的朋友们当你打开这篇文章，您就是佛说的善男子善女人，足以证明你前世已修了很多的福德因缘，而且曾在百千诸佛面前种过善根。佛经开篇说：“无上甚深微妙法，百千万劫难遭遇。”因为能有缘遇到阿弥陀佛名号的人就不是一般的人，据《无量寿经》记载：“若不往昔修福慧，于此正法不能闻，人身难得佛难值，信慧闻法难中难。”佛告弥勒菩萨：“就算是三千大千世界充满火焰，也要穿越，将这真法传给后世的人们。”你现在就等于已经有了解脱生死轮回的秘法，若能静心安神的阅读此文章，依教奉行，至诚修持，在不久的将来，我们一定会在莲池海会上相遇，证得不退转阿惟越致菩萨。
《华严经》云：宁受地狱苦 ，也要得闻诸佛名。
一称「南无阿弥陀佛」，十方诸佛自然护念。「护念」即是守护忆念，令其安稳，无诸障难。故知：念阿弥陀佛，即是念十方诸佛；生极乐净土，即是生十方净土；不必改口另外称念十方诸佛名号。
一向专念阿弥陀佛，观音势至自然相随；并有其他大菩萨，共二十五位，不请自来，二六时中，令念佛人，常得安稳，慈悲加佑，令心不乱。故知：但念弥陀，即已通 念诸大菩萨，观音势至，自在其中，不必改口另外称念其他菩萨,佛的名号，即是获得大利，具足无上功德，当然超胜任何咒语；何况一句阿弥陀佛是佛中之王，光中之尊。
龙树菩萨《十住毗婆沙论》：
佛法有无量法门，如世间的道路，有难行道，有易行道。陆路步行则艰苦，水路乘船则快乐。菩萨道也是这样。或有法门勤行精进，时间久远才能获得阿惟越致（不退转位）；或有法门以信心为方便，容易修行并迅速达到阿惟越致。倘若有想速至不退转地的行人，应当以恭敬心执持称念阿弥陀佛名号，蒙佛愿力，往生极乐世界，速证不退转果位。
《佛说阿弥陀佛根本秘密神咒经》：
阿弥陀佛名号，具足无量无边、不可思议、甚深秘密、殊胜微妙、无上功德。所以者何？「阿弥陀」佛三字中，有十方三世一切诸佛，一切诸菩萨、声闻、阿罗汉，一 切诸经、陀罗尼神咒、无量行法 。是故，彼佛名号，即是为无上真实至极大乘之法，即是为无上殊胜清净了义妙行，即是为无上最胜微妙陀罗尼。而说偈曰：
阿字十方三世佛，
弥字一切诸菩萨，
陀字八万诸圣教，
三字之中是具足。
舍利弗！若有众生，闻说阿弥陀佛，不可思议功德，欢喜踊跃、至心称念，深信不懈，于现在身，受无比乐；或转贫贱获得富贵，或得果免宿业所迫病患之苦，或转短命得寿延长，或得子孙繁荣，身心安乐，如意满足。如是功德，不可称计。故知：一句弥陀是佛王、法王、咒王、功德之王。专念「南无阿弥陀佛」一佛，即是总持、 总念诸佛、诸菩萨、诸经咒、诸行门。所谓「八万四千法门，六字全收。」既得临终往生净土，亦获现世身心安乐。
《佛说无量寿经》：
18愿：设我得佛，十方众生，至心信乐，欲生我国，乃至十念，若不生者，不取正觉。唯除五逆，诽谤正法。
《佛说无量寿经》：
佛告弥勒菩萨：“其有众生，得闻彼佛名号，欢喜踊跃，乃至一念，当知此人，为得大利，则是具足无上功德。”
【白话译文】：释迦牟尼佛对弥勒菩萨说：“如果人们听到阿弥陀佛的名号，相信，心喜，一心不疑，执持其名号，那个人就可以得到无可比拟的大利益，这也是一项功德。”
《观念法门》：
若我成佛，十方众生，愿生我国，称我名字，下至十声，乘我愿力，若不生者，不取正觉。
《往生礼赞》：
若我成佛，十方众生，称我名号，下至十声，若不生者，不取正觉：彼佛今现，在世成佛，当知本誓，重愿不虚，众生称念，必得往生。
《往生要集》：
一切善业，各有利益，各得往生，何故唯劝念佛一门？答曰：今劝念佛，非是遮余种种妙行，只是男女贵贱，不简行住坐卧，不论时处诸缘，修之不难；乃至临终，愿求往生，得其便宜，不如念佛。
《大悲经》：一称佛名，以是多善根，入涅槃界，不可穷尽。
《大集經》：「末法亿亿人修行，罕一得道，唯依念佛，得度生死，往生净土，证不退转。」
《观经》：是心是佛，是心作佛。念佛众生，摄取不舍。《观 经》：佛告阿难，及韦提希：下品上生者，或有众生，作众恶业，虽不诽谤方等经典，如此愚人，多造恶法，无有惭愧。命欲终时，遇善知识，为说大乘十二部经首 题名字。以闻如是诸经名故，除却千劫极重恶业。智者复教！ [心]
གཉིས་པ་ངོ་བོ་ལ་དཔྱོད་པ་རྟེན་འབྲེལ་ཆེན་མོའི་གཏན་ཚིགས་ནི། འོ་ན་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་སྟེ་བདེན་པར་རྟོག་སྙམ་ན།
（子）二：于体性分析，大缘起因
若思维：“世间若能证实相？”
རྨོངས་པས་བདེན་པར་གང་བྱས་འདི།།
སྒྱུ་མ་ལས་ནི་ཁྱད་ཅི་ཡོད།།
སྒྱུ་མས་སྤྲུལ་པ་གང་ཡིན་དང༌།།
རྒྱུ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གང་སྤྲུལ་པ།།
愚痴执此为谛实，别与幻化有何异？
一切幻师所幻化，依诸因缘所幻化。
དེ་ནི་གང་ནས་འོངས་གྱུར་ཅིང༌།།
གང་དུ་འགྲོ་བའང་བརྟག་པར་གྱིས།།
གང་ཞིག་གང་ནི་ཉེ་བ་ཡིས།།
མཐོང་འགྱུར་དེ་མེད་ན་མིན་པ།།
观察彼从何处生，最终又去往何处？
果由因缘聚合故，无因缘则不见果。
བཅོས་བུ་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པ།།
དེ་ལ་བདེན་ཉིད་ཇི་ལྟར་ཡོད།།
等同所见之影像，其中有何谛实性？
རྨོངས་པ་སྟེའི་དབང་གིས་བདེན་པར་བརྟགས་ཤིང་ཁས་བླངས་པ་གང་བྱས་པ་འདི། སྒྱུ་མ་ལས་ཏེ་མིག་འཕྲུལ་མཁན་གྱིས་བྱས་པའི་གླང་པོ་ལ་སོགས་པ་དང་ནི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞིག་ཡོད་དེ། སྒྱུ་མ་མཁན་གྱིས་སྤྲུལ་པ་གང་ཡིན་པ་དང༌། རྒྱུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གང་ཞིག་སྤྲུལ་པ། དེ་དག་ཐོག་མར་ནི་གང་ནས་འོངས་པར་གྱུར་ཅིང༌། མཐར་གང་དུ་འགྲོ་བའང་བརྟག་པར་གྱིས་ཤིག འབྲས་བུ་གང་ཞིག་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱི་དངོས་པོ་གང་ནི་ཉེ་བ་ཡིས། མཐོང་བ་སྟེ་དམིགས་པར་འགྱུར་ལ་དེ་མེད་ན་དམིགས་པ་མིན་པ། གཞན་ལ་རག་ལས་པའི་བཅོས་བུ་མེ་ལོང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་མཐོང་བའི་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པ། དེ་ལ་བདེན་པ་ཉིད་ནི་ཇི་ལྟར་ཡོད། དེ་སྐད་དུ། གང་དག་རྒྱུ་ལས་འབྱུང་བ་རྣམས། །དེ་མེད་པར་ནི་ཡོད་མིན་གང༌། །དེ་རྣམས་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པར། །གསལ་བར་ཅི་ཡི་ཕྱིར་མི་བཞེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །
由于愚痴无明执为谛实且承许的这些，与幻化师幻化之相等有何区别呢？幻化师所变的一切幻化，以及业因、烦恼所幻化之物，观察起初从何而来，最后去往何处？任何果均由因、缘聚合可缘，若无因、缘，则不可缘果。依他虚假等同所见圆镜中之影像般，其中有何谛实呢？如云：“从因生者众，无因则无有，彼同影像般，显明何不许？”
གསུམ་པ་འབྲས་བུ་ལ་དཔྱོད་པ་ཡོད་མེད་སྐྱེ་འགོག་ནི།
（子）三：于果上分析，破有无生因
དེ་ལྟར་ན་ཡང་རྒྱུ་ནི་ཡོད་དོ་ཞེ་ན།
若谓：“若如是，亦有因。”
དངོས་པོ་ཡོད་པར་གྱུར་པ་ལ།།
རྒྱུ་ཡིས་དགོས་པ་ཅི་ཞིག་ཡོད།།
འོན་ཏེ་དེ་ནི་མེད་ན་ཡང༌།།
རྒྱུ་ཡིས་དགོས་པ་ཅི་ཞིག་ཡོད།།
若时诸法自性有，何须复待因始生？
若时彼法自性无，彼复何须待因生？
…………(中略)…………
མེད་ཚེ་དངོས་ཡོད་སྲིད་མིན་ན།།
དངོས་པོ་ཡོད་པར་ནམ་ཞིག་འགྱུར།།
དངོས་པོ་སྐྱེས་པར་མ་གྱུར་པར།།
དངོས་མེད་དེ་ནི་འབྲལ་མི་འགྱུར།།
无时不应成实有，云何能生彼法故？
若时彼法未生起，则于无实未能离。
དངོས་མེད་དང་ནི་མ་བྲལ་ན།།
དངོས་པོ་ཡོད་པའི་སྐབས་མི་སྲིད།།
དངོས་པོའང་མེད་པར་འགྱུར་མིན་ཏེ།།
རང་བཞིན་གཉིས་སུ་ཐལ་འགྱུར་ཕྱིར།།
若时未离无实位，则不能成彼法有，
有实亦不能成无，彼自性应成二故。
དེ་ལྟར་འགག་པ་ཡོད་མིན་ཞིང༌།།
དངོས་པོའང་ཡོད་མིན་དེ་ཡི་ཕྱིར།།
འགྲོ་བ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི།།
རྟག་ཏུ་མ་སྐྱེས་མ་འགག་ཉིད།།
如无生理亦无灭，彼法亦非实有故，
是故此一切众生，恒时无生亦无灭。
འགྲོ་བ་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་སྟེ།།
རྣམ་པར་དཔྱད་ན་ཆུ་ཤིང་འདྲ།།
མྱ་ངན་འདས་དང་མ་འདས་པའང༌།།
དེ་ཉིད་དུ་ནི་ཁྱད་པར་མེད།།
众生犹如梦幻境，若加观察如芭蕉，
若涅盘若不涅盘，于此性中无差别。
…………(中略)…………
ཇི་ལྟར་དངོས་པོ་མེད་པ་དངོས་པོར་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་དུ་དངོས་པོའང་དངོས་པོ་མེད་པར་འགྱུར་བ་མིན་ཏེ། དངོས་པོ་ཡོད་པ་གང་གི་ཚེ་དངོས་པོ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དུ་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་དངོས་པོ་གཅིག་ཉིད་རང་བཞིན་གཉིས་སུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །
如同无实不会变为实物般，实物亦不会成为无物。某时，若有实之物成为无实物之自性，彼时于一物之上应成立二自性故。
དེ་ལྟར་འགག་པ་ཡོད་པ་མིན་ཞིང༌། དངོས་པོའང་ཡོད་པ་མིན་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི། དུས་རྟག་ཏུ་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགག་པ་ཉིད་དེ། འགྲོ་བ་ལྔའི་འཁོར་བར་རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་འཁོར་བ་སྟེ། དེ་ལ་རྣམ་པར་དཔྱད་ན་ཆུ་ཤིང་དང་འདྲ་བར་སྙིང་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགགས་པ་དེའི་ཕྱིར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་མ་འདས་པའང༌། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་ནི་ཁྱད་པར་ཅི་ཡང་མེད་དོ། །
如无生理亦无灭，彼法亦非实有故。是故此一切众生，恒时无生亦无灭。五趣轮回如梦般流转，若对其进行审查，犹如芭蕉般，无有坚实。一切法不生、不灭，故涅槃亦或不涅槃，其真实性无有差别。
摘录自：གཞན་ཕན་སྣང་བ། 贤遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩萨行论》第九品智慧（初稿待润）
（子）二：于体性分析，大缘起因
若思维：“世间若能证实相？”
རྨོངས་པས་བདེན་པར་གང་བྱས་འདི།།
སྒྱུ་མ་ལས་ནི་ཁྱད་ཅི་ཡོད།།
སྒྱུ་མས་སྤྲུལ་པ་གང་ཡིན་དང༌།།
རྒྱུ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གང་སྤྲུལ་པ།།
愚痴执此为谛实，别与幻化有何异？
一切幻师所幻化，依诸因缘所幻化。
དེ་ནི་གང་ནས་འོངས་གྱུར་ཅིང༌།།
གང་དུ་འགྲོ་བའང་བརྟག་པར་གྱིས།།
གང་ཞིག་གང་ནི་ཉེ་བ་ཡིས།།
མཐོང་འགྱུར་དེ་མེད་ན་མིན་པ།།
观察彼从何处生，最终又去往何处？
果由因缘聚合故，无因缘则不见果。
བཅོས་བུ་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པ།།
དེ་ལ་བདེན་ཉིད་ཇི་ལྟར་ཡོད།།
等同所见之影像，其中有何谛实性？
རྨོངས་པ་སྟེའི་དབང་གིས་བདེན་པར་བརྟགས་ཤིང་ཁས་བླངས་པ་གང་བྱས་པ་འདི། སྒྱུ་མ་ལས་ཏེ་མིག་འཕྲུལ་མཁན་གྱིས་བྱས་པའི་གླང་པོ་ལ་སོགས་པ་དང་ནི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞིག་ཡོད་དེ། སྒྱུ་མ་མཁན་གྱིས་སྤྲུལ་པ་གང་ཡིན་པ་དང༌། རྒྱུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གང་ཞིག་སྤྲུལ་པ། དེ་དག་ཐོག་མར་ནི་གང་ནས་འོངས་པར་གྱུར་ཅིང༌། མཐར་གང་དུ་འགྲོ་བའང་བརྟག་པར་གྱིས་ཤིག འབྲས་བུ་གང་ཞིག་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱི་དངོས་པོ་གང་ནི་ཉེ་བ་ཡིས། མཐོང་བ་སྟེ་དམིགས་པར་འགྱུར་ལ་དེ་མེད་ན་དམིགས་པ་མིན་པ། གཞན་ལ་རག་ལས་པའི་བཅོས་བུ་མེ་ལོང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་མཐོང་བའི་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པ། དེ་ལ་བདེན་པ་ཉིད་ནི་ཇི་ལྟར་ཡོད། དེ་སྐད་དུ། གང་དག་རྒྱུ་ལས་འབྱུང་བ་རྣམས། །དེ་མེད་པར་ནི་ཡོད་མིན་གང༌། །དེ་རྣམས་གཟུགས་བརྙན་དང་མཚུངས་པར། །གསལ་བར་ཅི་ཡི་ཕྱིར་མི་བཞེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །
由于愚痴无明执为谛实且承许的这些，与幻化师幻化之相等有何区别呢？幻化师所变的一切幻化，以及业因、烦恼所幻化之物，观察起初从何而来，最后去往何处？任何果均由因、缘聚合可缘，若无因、缘，则不可缘果。依他虚假等同所见圆镜中之影像般，其中有何谛实呢？如云：“从因生者众，无因则无有，彼同影像般，显明何不许？”
གསུམ་པ་འབྲས་བུ་ལ་དཔྱོད་པ་ཡོད་མེད་སྐྱེ་འགོག་ནི།
（子）三：于果上分析，破有无生因
དེ་ལྟར་ན་ཡང་རྒྱུ་ནི་ཡོད་དོ་ཞེ་ན།
若谓：“若如是，亦有因。”
དངོས་པོ་ཡོད་པར་གྱུར་པ་ལ།།
རྒྱུ་ཡིས་དགོས་པ་ཅི་ཞིག་ཡོད།།
འོན་ཏེ་དེ་ནི་མེད་ན་ཡང༌།།
རྒྱུ་ཡིས་དགོས་པ་ཅི་ཞིག་ཡོད།།
若时诸法自性有，何须复待因始生？
若时彼法自性无，彼复何须待因生？
…………(中略)…………
མེད་ཚེ་དངོས་ཡོད་སྲིད་མིན་ན།།
དངོས་པོ་ཡོད་པར་ནམ་ཞིག་འགྱུར།།
དངོས་པོ་སྐྱེས་པར་མ་གྱུར་པར།།
དངོས་མེད་དེ་ནི་འབྲལ་མི་འགྱུར།།
无时不应成实有，云何能生彼法故？
若时彼法未生起，则于无实未能离。
དངོས་མེད་དང་ནི་མ་བྲལ་ན།།
དངོས་པོ་ཡོད་པའི་སྐབས་མི་སྲིད།།
དངོས་པོའང་མེད་པར་འགྱུར་མིན་ཏེ།།
རང་བཞིན་གཉིས་སུ་ཐལ་འགྱུར་ཕྱིར།།
若时未离无实位，则不能成彼法有，
有实亦不能成无，彼自性应成二故。
དེ་ལྟར་འགག་པ་ཡོད་མིན་ཞིང༌།།
དངོས་པོའང་ཡོད་མིན་དེ་ཡི་ཕྱིར།།
འགྲོ་བ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི།།
རྟག་ཏུ་མ་སྐྱེས་མ་འགག་ཉིད།།
如无生理亦无灭，彼法亦非实有故，
是故此一切众生，恒时无生亦无灭。
འགྲོ་བ་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་སྟེ།།
རྣམ་པར་དཔྱད་ན་ཆུ་ཤིང་འདྲ།།
མྱ་ངན་འདས་དང་མ་འདས་པའང༌།།
དེ་ཉིད་དུ་ནི་ཁྱད་པར་མེད།།
众生犹如梦幻境，若加观察如芭蕉，
若涅盘若不涅盘，于此性中无差别。
…………(中略)…………
ཇི་ལྟར་དངོས་པོ་མེད་པ་དངོས་པོར་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་དུ་དངོས་པོའང་དངོས་པོ་མེད་པར་འགྱུར་བ་མིན་ཏེ། དངོས་པོ་ཡོད་པ་གང་གི་ཚེ་དངོས་པོ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དུ་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་དངོས་པོ་གཅིག་ཉིད་རང་བཞིན་གཉིས་སུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །
如同无实不会变为实物般，实物亦不会成为无物。某时，若有实之物成为无实物之自性，彼时于一物之上应成立二自性故。
དེ་ལྟར་འགག་པ་ཡོད་པ་མིན་ཞིང༌། དངོས་པོའང་ཡོད་པ་མིན་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི། དུས་རྟག་ཏུ་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགག་པ་ཉིད་དེ། འགྲོ་བ་ལྔའི་འཁོར་བར་རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་འཁོར་བ་སྟེ། དེ་ལ་རྣམ་པར་དཔྱད་ན་ཆུ་ཤིང་དང་འདྲ་བར་སྙིང་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགགས་པ་དེའི་ཕྱིར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་མ་འདས་པའང༌། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་ནི་ཁྱད་པར་ཅི་ཡང་མེད་དོ། །
如无生理亦无灭，彼法亦非实有故。是故此一切众生，恒时无生亦无灭。五趣轮回如梦般流转，若对其进行审查，犹如芭蕉般，无有坚实。一切法不生、不灭，故涅槃亦或不涅槃，其真实性无有差别。
摘录自：གཞན་ཕན་སྣང་བ། 贤遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩萨行论》第九品智慧（初稿待润）
✋热门推荐