གལ་ཏེ་མེད་པ་འགའ་ཡང་ནི།།
སྐྱེ་མིན་མེད་ཕྱིར་ཞེས་འདོད་ན།།
གསལ་བ་མེད་པར་སྐྱེ་བར་ནི།།
ཁྱོད་མི་འདོད་ཀྱང་གནས་པ་ཉིད།།

若計因時所無法，果悉不生本無故。
顯明本無今始生，雖非汝許性安住。

གལ་ཏེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་གནས་ན།།
ཟན་ཟ་མི་གཙང་ཟ་བར་འགྱུར།།
རས་ཀྱི་རིན་གྱིས་རས་བལ་གྱི།།
ས་བོན་ཉོས་ལ་བགོ་བར་གྱིས།།

若於因位果不住，飲食應成食不淨。
亦復當以棉衣價，棉花種子覆其身。

འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པས་མ་མཐོང་ན།།
དེ་ཉིད་ཤེས་ཀྱིས་བཞག་དེ་ཉིད།།
ཤེས་དེ་འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་ནི།།
ཡོད་པ་ཅི་སྟེ་མཐོང་མ་ཡིན།།

若世愚夫不達此，汝師見因果同時。
彼所安立汝亦知，云何世人不見此？

འཇིག་རྟེན་ཚད་མ་ཉིད་མིན་ན།།
གསལ་བ་མཐོང་བའང་བདེན་མ་ཡིན།།
གལ་ཏེ་ཚད་མ་ཚད་མིན་ན།།
དེས་གཞལ་བརྫུན་པར་མི་འགྱུར་རམ།།

若世所見非正量，世見顯現亦非實。
若彼量非勝義量，彼所量豈非虛妄？

དེ་ཉིད་དུ་ན་སྟོང་པ་ཉིད།།
སྒོམ་པ་དེ་ཕྱིར་མི་འཐད་འགྱུར།།
བརྟགས་པའི་དངོས་ལ་མ་རེག་པར།།
དེ་ཡི་དངོས་མེད་འཛིན་མ་ཡིན།།

以是為因汝所修，空性亦妄量妄故。
於彼實相不能觸，空法無實非所取。

དེ་ཕྱིར་བརྫུན་པའི་དངོས་གང་ཡིན།།
དེ་ཡི་དངོས་མེད་གསལ་བར་བརྫུན།།
དེས་ན་རྨི་ལམ་བུ་ཤི་ལ།།
དེ་མེད་སྙམ་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི།།

是故任何虛妄法，顯彼非實亦虛妄。
如於夢中見子死，了知夢中無有子。

དེ་ཡོད་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡི།།
གེགས་ཡིན་དེ་ཡང་བརྫུན་པ་ཡིན།།

彼能遮蔽有子想，能遮亦是虛妄性。

…………(中略)…………

ཇི་ལྟར་གསལ་བ་སྔར་མེད་པ་སྐྱེས་པ་དེ་བཞིན་དུ་དངོས་པོ་གཞན་ཡང་ཡིན་པ་དེའི་ཚེ་འགལ་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་གནོད་པ་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། གལ་ཏེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པར་ལྟ་ན། ཟན་ཟ་བའི་ཚེ་མི་གཙང་བ་ཟ་བར་འགྱུར་ཞིང༌། རས་ཀྱི་རིན་གྱིས་རས་བལ་གྱི། ས་བོན་ཉོས་ལ་དེ་ཉིད་ལུས་ལ་བགོ་བར་གྱིས་ཤིག །གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པ་སྟེ་མི་ཤེས་པས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་མ་མཐོང་ངོ་སྙམ་ན། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཤེས་ཤིང་མ་རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་པ་རྨོངས་པར་བཞག་པ་དེ་ཉིད་རང་ལའང་གནས་པ་ཉིད་དེ་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་མཐོང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །

先前無有顯明產生，同樣其它物彼時亦不存在少許相違。於此另有損害，倘若在因位時果已存在，那麼吃食物就成了吃不淨糞，以買布的錢來購買棉花的種子來穿。若謂：“世間人由於愚昧，故在因位時不見果。”，了知真相且不愚昧者安立彼理，世間人以愚昧故，不能見到因位中有果。

འགྱུར་ལ་ལར། དེ་ཉིད་ཤེས་ལའང་དེ་གནས་ཉིད། །ཅེས་སྣང་སྟེ་དོན་ལ་གྲངས་ཅན་པ་དག་ཀྱང་ཟན་ཟ་བ་དང༌། རས་བལ་ཉིད་ཉོ་བ་ལ་འཇུག་གི གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ལ་རྟོག་པའི་ཤེས་པ་དེ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ནི། ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུ་གནས་པ་དེ་ཅི་སྟེ་མཐོང་བ་མ་ཡིན། གལ་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པ་ཚད་མ་ཉིད་མིན་པས་མི་མཐོང་ངོ་ཞེ་ན། འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པས་སྒྲ་ལ་སོགས་པ་གསལ་བར་མཐོང་བའང་བདེན་པ་མ་ཡིན་པས་མེད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་པས་འདི་ཁོ་བོ་ཅག་གི་འདོད་པ་སྟེ་ཐ་སྙད་པའི་ཚད་མ་ཐམས་ཅད་དོན་དམ་པར་ཚད་མ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །

“了知彼理且認為真實”，則數論派應食不淨，買棉花來穿。世間者亦有了知因和果之識，為何不見因時有果呢？若謂：“世人所見非量，故未可見。”，那麼，以世人之識所見聲等顯明，亦應非真實，因世人之見非量故。是故，不能安立物之空性，因我等之所欲即一切詞義者之量非正量故。

དེ་ལ་རྒོལ་བས་སྨྲས་པ། གལ་ཏེ་ཚད་མ་ཡང་དོན་དམ་པར་ཚད་མ་མིན་ན། ཚད་མ་དེས་གཞལ་བ་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པར་མི་འགྱུར་རམ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དེ་དོན་དམ་དུ་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། སྒོམ་པ་ཡང་ཚད་མས་ངེས་པ་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་མི་འཐད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་ལན་བསྟན་པ་བརྟགས་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོ་ལ་མ་རེག་པར། དེ་ཡི་དངོས་པོ་མེད་པའང་འཛིན་པ་མ་ཡིན་ལ། དེ་ཡི་ཕྱིར་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པས་བརྫུན་པའི་དངོས་པོ་གང་ཡིན་པ། དེ་ཡི་དངོས་པོ་མེད་པ་དེ་ཡང་གསལ་བར་ཏེ་ངེས་པར་བརྫུན་པ་ཡིན་ནོ། །

諍辯者說：“倘若量非正量，由彼量所量之一切不是成為虛假嗎？若空性為勝義，以量修行一切法無有自性之空性定為虛假，故不應理。”，回答說：“以分別心未觸及法之物，無實亦不執取，故不成立諦實，任何虛假之物不存在，無實亦顯然是虛假。”

དེས་ན་གཉིད་ཀྱིས་ནོན་པའི་རྨི་ལམ་ན་བུ་སྐྱེས་ཏེ་ཤི་བ་རྨིས་པ་ལ། བུ་དེ་མེད་དོ་སྙམ་པའི་རྣམ་རྟོག་ནི། ཐོག་མར་བུ་དེ་ཡོད་པར་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་ཡི། གེགས་ཡིན་མོད་ཀྱི་དེ་ཡང་བརྫུན་པ་ཡིན་ཏེ། རྨི་ལམ་གྱི་བུ་ནི་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་རྟོགས་པས་བརྟག་པར་བལྟ་བར་བྱའོ། །

是故於夢中夢見兒子死去，認為“無子”的分別心雖是認為“有子”分別心的障礙，然彼亦是虛假，夢中之子不生且不滅故。如是應觀察了知一切法的生滅。

བཞི་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི།

（丑）四：由因攝義

དེ་བས་དེ་ལྟར་རྣམ་དཔྱད་པས།།
འགའ་ཡང་རྒྱུ་མེད་ཡོད་མ་ཡིན།།
སོ་སོ་བ་འམ་འདུས་པ་ཡི།།
རྐྱེན་རྣམས་ལ་ཡང་གནས་མ་ཡིན།།

是故以理作觀察，絕無無因而有者。
若別別住若總集，諸緣悉非彼依處。

གཞན་ནས་འོངས་པའང་མ་ཡིན་ལ།།
གནས་པ་མ་ཡིན་འགྲོ་མ་ཡིན།།

彼既不從餘處來，於此不住不他往。

དེ་བས་ན་བརྗོད་མ་ཐག་པར་དེ་ལྟར་རྣམ་པར་དཔྱད་པས། དངོས་པོ་འགའ་ཡང་རྒྱུ་མེད་པ་དང་སྐྱེས་བུ་དང་དུས་ལ་སོགས་པས་བྱས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཞིང༌། རྒྱུ་སོ་སོ་རེ་རེ་བའམ་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ཡི། རྐྱེན་རྣམས་ལ་ཡང་སྐྱེ་བའི་ངོ་བོར་གནས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཏེ་འདས་པའི་ས་ནས་འོངས་པའང་མ་ཡིན་ལ། ད་ལྟ་བར་གནས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་དེ་ཉིད་མ་འོངས་པའི་སར་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །

是故，如前所說，如是觀察，任何實法並非以無因、神我、時間等而存在，亦非安住於個別的因緣或集聚的眾緣中，亦非從他處重新而來，亦非住於現在趨向未來地。

摘錄自：གཞན་ཕན་སྣང་བ། 賢遍囊瓦 - བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དགུ་པའོ།། །།《入菩薩行論》第九品智慧（初稿待潤）

《茶花女》：对任何人期待太高，是一场灾难

被误解，是表达者的宿命。

1848年，小仲马将自己过往的一段恋情，写成小说《茶花女》。

小说一经发表，就轰动了整个法国文学界。

小说的女主玛格丽特因贫困而坠入风尘，内心却始终期待被人理解，被人读懂。

直到遇见阿尔芒，在对方热烈的追求下献出真心，以为终于可以收获理想中的幸福。

殊不知，这恰恰是她悲剧命运的开始。

为了证明自己，守护爱情，玛格丽特付出了生命的代价。

玛格丽特生平酷爱茶花，因此被称做“茶花女”，而茶花的花语是：理想的爱。

正如没有一朵茶花不会枯萎，茶花女颓然逝去的悲剧也暗示了一个扎心的真相：

其实这世间并没有所谓理想的爱情，也没有真正的感同身受。

对任何人，任何事期待越高，往往失望就会越多。

自己的人生，终究只能靠你自己去走好。

被误解，是人生常态。
故事伊始，玛格丽特是巴黎上流社会中备受瞩目的交际花。

但在她看似风光无限的生活背后，深藏着不得已沦落风尘的满腔无奈。

玛格丽特出身偏远的穷苦农村，父母早早双亡，姐姐是她唯一在世的亲人。

来到巴黎后，独自飘零在异乡，她只能靠卖笑来谋生。

虽然身处人来人往、繁华奢靡的交际圈，但玛格丽特一直是清醒的，也是倔强的。

她不愿意成为一个俗不可耐的风尘女子，更不愿因此而被人轻视，所以总是努力地想用一些方式证明自己。

她从不结交同一圈子的女伴，常常是形单影只，独来独往；

私下里，她会刻意打扮得简单而朴素，避免惹人注目；

她爱好阅读，卧室书柜中摆满了书籍，十分注重对自身文化层次和审美品味的提升。

玛格丽特渴望做一朵不失本心的清莲，即使身陷泥潭，也要保持出淤泥而不染的姿态。

可遗憾的是，无论她怎么做，都改变不了外界对她固有的评价。

哪怕她再有心证明自己，也根本没有人相信，一个妓女能有多高尚的灵魂，更不用谈花心思去了解她，给予她关心和同情。

正如小仲马在书中借杜瓦尔之口说出的那句话：

“只有完全贞洁的女人，才有完全纯洁的感情。”

歧视来自于偏见，而所有的偏见都是立于他人心中的一座大山，任你再费力，也无法搬动它。

玛格丽特风华正盛时，围绕在她身边的人众多，可到临终之前，整整两个月卧病在床，却无一个人来看望过她。

在那些王公贵族们看来，像她这样的女人，注定只是一个随时可以丢弃的玩物。

甚至直到死后，人们还在用有色眼光看待她，提出要把她归类，葬在专门的墓区。

何其可悲。

但人生的无奈之处往往就在于此，你被人所看到的，往往不是自己最真实的那一面。

有时候，你说得越多，做得越多，反而越容易被误解。

因为别人只愿意相信自己想相信的部分。

被理解是表达者的诉求，可到头来，我们都不得不承认，被误解才是表达者的宿命。

没有谁，能够真正懂你。
和阿尔芒的相识之初，正是玛格丽特最负盛名之时。

彼时的她，身边不乏追求者。

而阿尔芒之所以能打动玛格丽特的芳心，并不因为他多有钱有势，而在于，他让她感受到了难得的真诚。

其实一开始，玛格丽特对阿尔芒也并不信任，但自从得知对方曾在自己生病期间每天坚持探问病情后，她就改变了对他的冷漠态度。

在后来的一次聚会上，玛格丽特因肺病发作，急忙找借口离席。

在场其他人对此都毫不在意，只有阿尔芒看出她的慌张与无助，为她的病情流下了担忧的泪水。

他借机向她表白，告诉她，自己愿意在任何时候都守在她身边。

“我敢对你发誓言，谁也不像我这样爱你。”

都说人生最难得的是有人懂，在这一刻，内心本就孤独脆弱的玛格丽特终于感受到了被读懂的欢喜。

于是，明知阻碍重重，玛格丽特还是决定接受这份感情。

她在做一个赌注，赌阿尔芒就是那个自己期待己久的人。

恋爱之初，他确实为她带来了幸福。

他纵容她的小任性，会跟她说甜蜜无比的情话。

在乡下，远离巴黎的喧嚣，玛格丽特得以实现心中期许己久的梦，和阿尔芒一起，渡过了一段宁静自在的生活。

可短暂的浪漫过后，现实的考验很快扑面而来。

在此之前，他们奢华的生活都是来自于公爵对玛格丽特的经济支持，得知她恋爱之后，公爵就拒绝再提供帮助。

失去了经济来源，阿尔芒又没有工作收入，他们的生活越来越拮据。

到后来，为了顾及阿尔芒的自尊心，不给他带来压力，玛格丽特只能想方设法变卖物品，以维持生存。

直到阿尔芒的父亲出现，坚决要求他们必须断绝来往，才彻底打碎了玛格丽特的爱情梦。

这段感情，起于两情相悦，终于世俗之见。

但真正打败他们的，其实是彼此之间的不了解。

玛格丽特以为阿尔芒是真的爱自己，但她不知道，他对她，更多缘于男人对女人的同情心和征服欲。

阿尔芒自诩一片深情，其实从未真正信任过玛格丽特，不相信她能一心一意和自己在一起。

没有谁对谁错，只能说，人与人之间注定是无法完全理解的。

人生而孤独。

我们总希望能找到一个懂自己的爱人，并期待对方给予自己想要的幸福。

但真相却是，人类的悲欢并不相通。

大多数时候，发生在自己身上的故事，个中滋味只有自己才能切身体会。

就算再爱你的人，也未必能一直陪伴你左右，他们随时会转身会离开。

对他人期望越高，失望只会越深。

不求感同身受，只愿冷暖自知。
在答应了阿尔芒父亲的请求之后，为了成全心爱之人，玛格丽特选择独自咽下所有委屈。

她给阿尔芒写了封绝交信，然后不辞而别。

回到巴黎后，玛格丽特过起了比以前更疯狂的社交生活，想以此来麻痹自己。

可即使已经走到这一步，内心深处对爱的渴望，依然让她无时不刻不思念着阿尔芒。

可惜，日复一日的等待，换来的却不是奇迹，而报复。

阿尔芒认定了是玛格丽特是因为爱慕虚荣，抵御不了奢华生活的欲望才背叛自己。

他找到了玛格丽特，处处给她难堪，还指使别人到处去散播关于玛格丽特的丑事。

面对这些羞辱，玛格丽特心如刀绞，却还是无怨无尤地承担了下来。

世间最苦，莫过于有苦难言。

终于，在身心的双重折磨下，玛格彻底病倒了。

在病中，她还在每天期盼着阿尔芒的出现，直到临终前，还在叫着他的名字。

她给他写了无数封信，把每寸相思都写在纸上，却一封都不敢寄出。

她在信中写道：“除了你的侮辱是你始终爱我的证据外，我似乎觉得你越是折磨我，等到你知道真相的那一天，我在你眼中也就会显得越崇高。”

多么卑微的感情，让人既心疼又难过。

故事的最后，阿尔芒终于得知了真相，也为此深感懊悔。

但那又如何呢，生活还在继续，总有一天，他会挥别往事拥抱开始。

而玛格丽特为此付出的，却是生命的代价。

她的人生，因为一段短暂无望的爱情，从此定格在了23岁。

其实追求爱情本身没有错，但没有一种爱，值得我们奋不顾身。

无论何时，爱别人都不该超过爱自己，更不要对把期待寄托在别人身上。

因为到最后，可能真正伤害你的并不是他人的绝情，而是你不切实际的幻想。

要想保持平常心，就要学会慢慢减少依赖，降低期待，看淡得失。

你唯一能够期待的人，只有自己。

好好照顾自己，善待自己，才是对余生应有的成全。

很喜欢书中的一句话：
“让我们从此忘记过去吧，你忘掉一个毫不相干的名字，我也忘掉望尘莫及的幸福。”

说到底，人生本就难有圆满，该忘的要忘，该放的要放。

遇到歧视和误解时，不必太在意；爱而不得时，也不必太强求。

有人懂固然很幸运，没人懂亦是生活常态。

生命中所有的遇见，都只是过客一程，最终的人生路，还是要靠自己慢慢走。

点个在看，愿我们都能收回对他人的期待，做好自己。

哪怕无人能懂，心中也自有力量。

1.此人生于197X年，非进攻球员，球风极为彪悍。
2.此人职业生涯主要发生在某豪门，身披X号球衣，获两次五大联赛冠军。
3.此人唯一的国家队进球发生在1比0击败英格兰的友谊赛中。
4.此人曾与英格兰某极具天赋但同时极具争议的天才球星做过队友。
5.此人曾在某年7月份进行的重要决赛中打满120分钟。
6.此人在国家队中：有近三成的比赛吃到过黄牌，但从未吃到红牌。
7.此人曾三次在奇数年的5月进行的重要决赛中，总计出场超290分钟。

〔昨日谜底:舍甫琴科。作为“生于1976”最出色的球员之一，乌克兰前锋Andriy Mykolayovych Shevchenko还是史上第三位获金球奖的乌克兰人，更是首位获此殊荣的“乌克兰国”公民（此前两位是前苏联的布洛欣和别拉诺夫）。青年时代，那还是上世纪末，舍甫琴科从乌克兰第一豪门——基辅迪纳摩出道，师从东欧第一名帅洛巴诺夫斯基。自1994~1995赛季开始，10号舍甫琴科率队连续五次获乌克兰足球顶级联赛冠军，他和雷布罗夫的组合名扬欧洲，其中1997~1998赛季的欧冠小组赛，基辅迪纳摩曾在诺坎普4比0重创巴塞罗那，上演帽子戏法的舍甫琴科被五大联赛球探一下就盯上了。1999~2000赛季，乌克兰前锋加盟AC米兰，身披7号球衣，开启了传奇的五大联赛之旅。首赛季虽然意甲冠军归拉齐奥，但舍甫琴科以24球荣膺意甲金靴！球迷开始称他为“乌克兰核弹头”，昵称“舍瓦”。2002~2003赛季，舍瓦虽因伤在意甲中亮相不多，但在欧冠比赛中尽职尽责：决赛点球决胜时刻，他顶住压力，罚入最后一球，成为史上首位高举欧冠奖杯的乌克兰人。接下来的2003~2004赛季，他达到个人足球生涯的顶峰：获得个人唯一一次五大联赛冠军，且以当年优异的表现，获2004年度金球奖。要知道，2003年度金球奖得主内德维德也来自东欧，这在史上还是首次。遗憾的是，恩师已去世，舍瓦特意带着金球来到老帅雕像前凭吊。1975年金球奖得主布洛欣、1986年金球奖得主别拉诺夫，都曾在老帅执教时效力于基辅迪纳摩。能达到这一成就的，此前只有荷兰名教头米歇尔斯，他拥有克鲁伊夫、范·巴斯滕和古利特三位金球弟子。不过，2003~2004赛季对舍瓦来说，有个重大遗憾——那就是欧冠淘汰赛遇到西甲拉科鲁尼亚队时的“大意”。本来在圣西罗球场已然4比1领先了，怎么到“恐怖的里亚索”就能输0比4呢？估计舍瓦也想不通……当然，欧冠跟他开的更大的“玩笑”发生在随后的2004~2005赛季，他们在伊斯坦布尔迎战利物浦队。上半时依靠马尔蒂尼和克雷斯波的三粒进球，舍瓦仿佛感觉第二座欧冠奖杯近在咫尺。然而，下半时风云突变，杰拉德率领红军连扳三球，舍瓦突然急了！他面对对方门将无论怎么头顶、脚踢，都无法叩开同为东欧人的杜德克的十指关。比赛终究还是来到了点球决胜时刻。700多天前，舍瓦曾点杀尤文，这一次他能骗过利物浦门将吗？答案是否定的，他打向中路的射门绵软无力，被杜德克挡出！这一次，舍瓦伤心了。2005~2006赛季过后，舍瓦离开米兰，远赴英伦，加盟切尔西俱乐部，继续身穿7号球衣。2006~2007赛季，他为蓝军拿下足总杯冠军，而老东家AC米兰的头号前锋因扎吉这次成了欧冠决赛的主角，梅开二度的意大利人成为最大功臣，然而这已经跟舍瓦没啥关系了。事实上在英超，多个赛季累计，舍瓦也只进了一共不到10个球，他甚至在2008~2009赛季被租借回米兰一阵子，身披76号球衣已然疲态尽显，没有了往日的犀利。离开米兰回到切尔西时，舍瓦在红黑军团8个赛季的总进球数达到175个，仅次于历史传奇射手诺达尔（1995年去世），成为“仍健在”的米兰第一射手。2009年夏天，在伦敦并不开心的舍瓦与切尔西解约，回到乌克兰的母队之中。不过，当时乌克兰霸主已然是顿涅茨克矿工了，舍瓦职业生涯最后三个赛季都是联赛亚军。国家队方面，他身穿黄蓝队服出战111次，打入48球，不过直到2006年德国世界杯时，他才随乌克兰队首次出征大赛。第一场他们惨败给西班牙，不过小组赛第二、第三轮，舍瓦都取得了进球。淘汰赛首轮面对瑞士，120分钟0比0后竟然是罕见的3:0（很不像点球决胜的比分…）？！但八进四的比赛，他们遇到意大利后终究停止了前进的步伐。2012年欧洲杯时，年近36岁的舍瓦首次出战该项赛事的决赛圈。小组赛首轮他梅开二度，击败了由伊布打入一球的瑞典队，但随后接连输给法国和英格兰，乌克兰遭到淘汰，舍瓦的国家队最后一场比赛结束后，留下了与曾经的切尔西队友特里的惺惺相惜瞬间，随后不久他宣布挂靴。回首“核弹头”的足球生涯，你会发现他速度不慢、力量十足、技术细腻、射术精湛，在优秀前锋才人辈出的时代，他在任何榜单都不落下风，是非常经典的东欧射手。如今，东欧代表人物几乎只剩莱万多夫斯基了！每每回味20年前的意甲，老球迷们都能对那时候的各俱乐部巨星如数家珍、津津乐道、废寝忘食……时光不等人，它一直在向前奔流，世界何时还我们一个众星璀璨的足坛？〕#每日猜球星#