韩鸣

锡崖读月

今晚的月很圆、很亮，我们披着月色相聚在锡崖的山乡。该不是寂寞的嫦娥知道我们的到来，刻意盛装静候，把月宫装点的格外明亮。凝望着天空中那轮皎洁的玉盘，悠柔的心被熠熠月光唤醒。我想问月，能否借你一缕银辉，明媚我心底一隅的牵念；能否和你一道，默许这崖上月光千年的灿烂。

锡崖读月，款款深情，在经年寂寞的时空里，你迷离了夜幕下倚窗幽怨的泪眼，你抛洒了让生命感喟的清愁。温柔缠绵，洁静清润，优雅恬淡——在你清寂的素光里，总有一份感动为你守候。月镜皎洁、月影柔曼、月韵清雅，在这个迷人的夜晚，你凌空高悬，清光万里，把夜的山乡皎洁成一幕静谧的风景。锡崖的夜啊，不知这山沟里有谁在望月牵念，不知山那边有几人感怀着一柔乡愁。

雨后黄昏的崖畔，踏着夕阳的余晖走在南门的路上,南门的路，有一径赏不完的风景。一垄垄熟透的庄稼，一树树玛瑙似的山楂；不知名的小黄花，努力地开在赭色石板的缝隙间，执着却不寂寥、清雅却又烂漫；一蓬蓬枝桠造型美观的树冠，朴实又坚韧地生长在山乡的沟沟岭岭，山里的一切，都让我们喜欢和新鲜。

夜幕降临了，月亮爬上了树梢。避暑游玩的人流踏着月色有说有笑从南门归来。而我们，一群赏月的人，迎着月光走向南门。月光浇洒的山乡，笼罩着神秘的墨绿，但灯火闪烁处依稀浅露出点点嫩黄。夜色静美，山村旖旎，风从远方吹来，呼唤着霜秋草木委婉的鸣唱，柔怜的月光缱绻着不了的情兴，把缕缕银辉浇洒在夜的山峦。

崖上的风，洋溢着金秋的喜悦邂逅在这个浪漫的夜晚，山乡，收获了一天的欣笑香甜酣畅的入梦。只有我们——一群崖上读月的人，月亮不困，我们不眠。站在峻峭的夜的崖畔，做着向前欲揽明月状，向着天宫摆了一个优雅的姿态，在欢声笑语的“喳、喳”声中，镜头把一群年逾花甲的我们定格成一帧望月的剪影。月亮有爱，晚风含情，寂静的崖畔只有我们不老的笑声。也许多年以后，我们没有机会在此望月相聚，但只这凝固的笑影，足以让我们珍存于流年回忆。掬一捧素白的月光，轻轻地捂在胸口——心的洁纯，清澈了崖畔醉心的秋风，明净了锡崖山乡寂色的朦胧。

锡崖读月，读你一垄婉约的诗行，在你洁纯素颜的文字里，不知多少迷离的眼睛泪书着别离的惆怅；读你一阙豪迈的词韵，在你悲壮的坚守中，不知晴朗了多少途中人心的夜空。月影竹窗下那个持箫的女子，枯萎了耳畔乱红的鬓花为谁而芳，那一曲幽怨的铅华澄洗了谁一生的怅望。

凭栏凝思，遥读明月。思忖着形单影只的孤轮与茫茫长夜的浩瀚，亿万年清冷的坚守有几人能理解你碧海青天的寂寞孤单；也许，人们都狭隘了你诚洁的心境，殊不知你宽阔的胸怀抚慰了天地间多少个生命。你寓意着花好月圆人性的唯美，你诗意了月朗风清文人的心灵；你雅致了耕耘种月隐逸者的浪漫，你寄托了明月千里离人思念的遥情。明镜般高悬的明月，你目睹了亿万斯年锡崖的陵谷沧桑，而这一崖淳朴的山乡，沟沟壑壑的胸怀也永远向你袒露着赤诚。

崖上望月，感知着你冰壶秋月心灵的纯净，寂寥时，只想把一怀心事诉与你倾听；崖上读月，读你千万年无怨无悔孤独的坚守，在寂寞的夜晚依然温馨地守望着山乡的梦境；崖上听月，听你阴晴圆缺的坦然，听你周而复始的从容，听你博大的胸怀广若昊天，听你怜爱这个世界的无私与赤诚。我们感仰太阳的光芒，也恩念月亮的柔情，阳光给晴日生命送来温暖，而月色抚慰了黑夜灵魂的伤痛。

游子读月，读记忆中的一怀乡愁；离人读月，读不尽泪眼的思念与企盼；而锡崖读月，读的是少年的快乐、是岁月的坦然、是心中不舍的那份情愫在生命的霜秋又回到从前。身在山乡，心念夜空。不知今晚的嫦娥会不会感动，这群心池清澈的老人心中尚存着对月光这么浓的感情。

怀念山乡深秋的夜，怀念月色笼罩下的锡崖；大瀑布潺潺细流的鸣唱，周家铺神秘山村的幽静，十字岭农家闪烁的灯光，大河口山坳里朦胧的树影。也怀念聚友家温馨的小院：掰玉米，包饺子，同桌进餐、相聚聊天... ...。忘不了每次踏着夜色从南门归来，意犹未尽，我们又围着桌子品茶话聊，说到尽兴处，爽朗的笑声惊扰了宁静的夜，回响在山乡的天空。
锡崖，其实很美，只是韫椟藏珠，养在深闺，人们尚未发现而已。也许，不远的将来，这位“犹抱琵琶半遮面”的她会“千呼万呼始出来”的。我们都期待着。

月光下，崖畔上的山楂树不知还有多少故事要讲；回到那年，总有一些不了的心事让人怅望。锡崖，让我们读月在这个仲秋的夜晚，没有错过，也没有遗憾。今夜，我只想在这崖畔朗月在怀，枕月而眠；今夜，我只想化作一缕澈澄的清辉，在灵魂暗淡的迷途上馈赠你一束暖融的月光。

2018年11月8日草

2019年12月3日 于南阳怡梦斋

【陕西东府人为何称合阳人为“合阳鬼”】来源：合阳融媒号

在陕西关中东府流传着一句话：“澄城老哥合阳鬼”。澄城人很为自己被称为“老哥”而心里感到美滋滋，认为这是对自己性格淳厚、诚实质朴的赞语。外地人说到“合阳鬼”，总带有几分戏谑的成分，合阳人自己听了，心里也不大谄活（方言，舒服的意思）。

农村人常说，不知者不为怪。其实，这是不知道“合阳鬼”的“鬼”并不是我们平常说的“鬼头鬼脑”“鬼鬼崇崇”“捣鬼”一类词语里“鬼”的意思。在合阳民间，关于“合阳鬼”的来历有这样几种传说，大家听一听就明白了。

当年孔夫子周游列国的时候，有一天渡过黄河来到古莘国的一个村头，看见一群小娃围在巷道中间垒城墙玩。赶车的子路喝住马吼道：“赶快让路，马车过来了！”只见一个穿着红兜肚的小孩子从娃娃群中站起来说：“驭车匹夫休得无礼，车上君子下来答话！”孔夫子听了，只得下车来恭恭敬敬地请孩子们给马车让路。不料这孩子指着中间用石头砖块垒成的城墙说：“你看这是什么？”孔夫子仔细一看说：“噢，原来是垒的城墙！”这孩子歪着脑袋问道：“城避车乎，车避城乎？”孔夫子被问住了，他感慨地说：“莘地连小孩都这么鬼，那大人就更了不起，我还传什么道啊！”接着向这小孩深施一礼：“有智不在年高，是吾师也！”说完命子路调转马头，朝原路返回。这就是后来人们说的“孔子西行不到秦”。

古莘之地后来称为“合阳”，人们总爱津津有味地说起当年这件事，慢慢地“合阳鬼”的名字就传开了。

合阳人重视文化，积淀很深。过去每年都要评选出文化水平高的人，称为“合阳魁”，与科举考试的“文魁”“武魁”“五经魁”一样，张榜公布，十分隆重。被评为“合阳魁”的人虽不像中了状元，但也非常荣耀。有一年红榜贴出，大家都围着观看，有个外地不大识字的人挤在人堆里，也不管旁人说道什么，只是自顾自地大着声念出来：“哎呀，这里还有合阳鬼哩！”这一喊惹得众人都扭回头看他，他这才知道自己把字念错了，不由得满脸通红。后来，每次评出“合阳魁”，都少不了有人提到这个外地人的笑话，常用开玩笑的口气说：“哎呀，又有了合阳鬼咧！”久而久之，以讹传讹，“合阳鬼”便被人们挂在口头上了。

合阳人有个风俗，“冬至馄饨腊八面”。每到冬至这天晚上，家家都要吃“连锅馄饨”，说是吃了这冬至馄饨，一冬不冻，碰到有家里人外出的，还要留上一碗让他回来吃。吃之前照例先要给祖先牌位前献四碗，还要在大路十字口放一碗。与合阳相邻的澄城县一些地方也有冬至吃馄饨的风俗。过去合阳不出煤，而澄城的煤窑多，冬天农闲了，合阳人就套上铁轮大车到澄城去拉煤。这年冬至，有个合阳人赶着煤车回家，他翻沟上塬跑了一整天，饥寒交迫，走到一个村头时，天色已黑，可这小山村又没有住店，他只好坐在一家大门外的石门墩上歇息。这时，只见大门底下推出一碗热气腾腾的冬至馄饨，有个女的说：“过冬至，爷爷婆婆都吃上点！”原来这家男人外出，家里剩下小媳妇，因为胆小不敢把冬至馄饨端到十字口，就从大门底下推了出来。小媳妇离开后，这个拉煤的合阳人忙端起碗，狼吞虎咽地把一碗馄饨吃了个干净。过了一会儿，那小媳妇回来取碗，拿起来一看碗空了，急忙喊道：“这是哪个鬼把馄饨吃了？”拉煤的合阳人慢悠悠地说：“合阳鬼！”打这以后，“合阳鬼”的故事就传开了。

还有相类似的一种说法。合阳县有个叫“和阳”的大村子，与县名音同字不同。村里有一样传统的民间工艺——编织柳条簸箕。做簸箕的人多，还有些人逢集赶会卖簸箕。却说有年冬至正巧合阳县城逢集，有个卖簸箕的奔波了一天，回村时走到曹家坡村天已黄昏，坐在一家大门外歇脚，正想抽袋烟，只见大门底下推出一碗馄饨。他这时正想吃一口热饭，便毫不犹豫地端起碗来吃了个一干二净。原来这家是个单身年轻媳妇，胆小不敢出门，等来取碗时发现碗空了，不由诧异，难道这世上真的有鬼？她自言自语地说了一句：“不知是哪儿的鬼？”这个和阳村里卖簸箕的是个风趣人，随口接了一句：“和阳鬼！”卖簸箕的回到村里给人一学说，这事便传开了。

由以上这几种传说来看，“合阳鬼”的“鬼”字与“诗鬼李贺”“鬼才贾平凹”“巴山鬼才魏明伦”中的“鬼”字含意相同，显示了合阳人的机灵、聪颖、智慧、幽默、知书达理、具有较高的文化素养。
.

【 聞慧-新譯文摘錄分享 】敦珠吉札耶謝多傑 第 15 函 忿怒蓮師多傑卓洛法類 ༄༅།།བདུད་འདུལ་དབང་དྲག་རྡོ་རྗེ་གྲོ་ལོད་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་སྲེག་པ་ཧོམ་གྱི་ལས་རིམ་བསྐལ་མེའི་འཕྲུལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 伏魔懷誅多傑卓洛事業 · 護摩事業次第 · 劫火幻輪

#非遺保存##学术研究##民族融合#

༄༅༅།།ན་མོ་མཧཱ་གུ་རུ་བཛྲ་ཀྲོ་ངྷ་ལོ་ཀོཏྟ་རཱ་ཡེ།།

敬禮大師金剛忿怒出世間！

མངོན་སྤྱོད་དྲག་པོའི་མན་ངག་བསད་པའི་མཐའ་སྡུད་སྲེག་པ་ཧོམ་གྱི་ལས་རིམ་ལ་འཇུག་པར་འདོད་པས་དུར་ཁྲོད་སོགས་དྲག་པོའི་ལས་ལ་བསྔགས་པའི་ས་གཞི་གནག་ལ་རྩུབ་པ། དུས་ཐ་ཆུང་བཞིའི་དམར་ཕྱོགས་ཉེར་དགུ་དང་གནམ་སྟོང་ལ་སོགས་པའི་སྲོད་དང་ནམ་ཕྱེད་ཀྱི་ཆར། གདུག་པའི་ས་སྣ་གསུམ་གྱི་སྟེགས་བུ་རྒྱར་མདའ་གང་དཔངས་སུ་ཇི་ལྟར་འཚམས་པའི་ཁར་ཐལ་ཚོན་གྱིས་ཐབ་ཁུང་གྲུ་གསུམ་ཁ་ཁྱེར་གསུམ་རིམ་གྱི་རྣམ་པའི་ཕྱི་མར་མེ་རི་འབར་བ་དང་ལྟེ་བར་རཾ་གྱིས་མཚན་པ་བྲི།…………………………………………………………………………. སོ་རྩི་སོགས་ཉེ་བར་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་ཚང་བར་འདུ་བྱས་ལ། སློབ་དཔོན་བདག་གི་རྣལ་འབྱོར་ལ་གནས་པས་རྒྱུ་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་སྙིང་རྗེ་བྱང་སེམས་ཀྱིས་དྲངས་པའི་ཞིང་བཅུ་སྒྲོལ་བའི་ཞེ་སྡང་གི་དཔའ་ངར་དང་ལྡན་པས་དྲག་པོའི་ཆས་གོས་ཀྱིས་བརྒྱན་ཏེ་མགར་བའི་འདུག་སྟངས་ཀྱིས་ཁ་ལྷོར་ཕྱོགས་པས་འཁོད་ལ། མཆོད་རྫས་རྣམས་བསང་ཆུ་དང་རྟ་སྔགས་ཀྱིས་བསང་། སྭ་བྷཱ་ཝས་སྦྱང་།

欲趣入威猛誅法竅訣誅殺之攝總《護摩事業次第》者，應於屍林等誅法事業中所讚之兇險地，於四季最末月之下弦二十九和天盡等日之黃昏和夜半時分，以三種凶土建一個寬一矢、高度適宜的小檯，檯面上以彩粉繪製一個有三層邊緣的三角形灶孔，外層是熾燃的火山，中心有..................................................................................................................................................勺與漏勺，以及黑穀製成的花。此外，還要齊備戳刺物，將溶脂與黑酥混合而成的融酥、芥子物、風扇、衣物和護齒牙木等必需資具。之後，阿闍黎安住於自生瑜伽，帶上由因時等起、悲心及菩提心所引，誅滅十惡之嗔恚鬥氣，著以威猛裝束，以鐵匠之姿面朝南方而住，誦馬頭咒，以淨水淨化供物，誦「索巴瓦」淨化。

…………(中略)…………

ན་མོ་རིག་པའི་རྒྱལ་པོ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལས་ཐམས་ཅད་བྱེད་པས་བསྲེག་རྫས་ལྷའི་ཞལ་དུ་འབུལ་བ་དང་། མེ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་གྱི་བདེ་སྐྱིད་ལ་གནོད་ཅིང་འཚེ་བར་བྱེད་པའི་གཟུགས་ཅན་གྱི་དགྲ། གཟུགས་མེད་ཀྱི་བགེགས། ལོག་འདྲེན་འབྱུང་པོ། དམ་སྲི་སྒབ་འདྲེ། རྒྱ་འདྲེ་འགོང་པོ། མཐའ་བཞིའི་དམག་དཔུང་། བྱད་མ་ལྷ་སྲུང་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཚར་གཅོད་པར་མཛད་དུ་གསོལ། ཁྱད་པར་རྣལ་འབྱོར་པ་བདག་ཅག་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལ་གནོད་ཅིང་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་བསྒྲལ་བའི་ཞིང་དུ་གྱུར་པའི་དགྲ་བགེགས་ཆེ་གེ་མོ་གཟུགས་ལིངྒ་ལ་བྲིས་ཤིང་མིང་བྱང་དམར་གྱི་དཀྱུས་སུ་བཀོད་པ་འདི་ཉིད་ལོ་དང་ཟླ་བར་མ་བཞག་ཞག་དང་ཟ་མར་མ་འགྱངས་པར་མྱུར་བ་ཉིད་དུ་སོད་ལ་མིང་ཙམ་བརྡ་ཙམ་ཡང་མ་ལུས་པ་ཐལ་བའི་རྡུལ་དུ་བརླག་པའི་ཕྲིན་ལས་མཛོད་ཅིག །སརྦ་ཤ་ཏྲུཾ་མཱ་ར་ཡ་ཕཊ༔ ཅེས་འདོད་དོན་གསོལ། ཨོཾ་ཨགྣ་ཡེ་ཛྭ་ལ་ཛྭ་ལ་གཙྪ་མུཿས། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མེ་ལྷ་ཐབ་ཀྱི་ཤར་ལྷོར་གཤེགས་ནས་དཔང་པོ་མཛད་པར་བསམ་མོ། །

南無！明王！您作一切事業故，請將護摩物獻入本尊口中，並將此火加持為智火，而後，請將妨害佛教與有情福樂之有形敵、無形魔、邪導部多、怨鬼隱魅、邪魔鬼魅、四邊軍隊以及惡神護神，悉皆消滅。尤其對於傷害、障礙我等瑜伽士，形象被描繪於俑像，名字被書寫於紅色正文之中的某些應誅十惡敵魔， 勿要年月擱置，勿要推延一晝夜、一食頃，速疾將其誅殺！行持將彼等連名言亦無餘粉碎毀滅之事業！薩爾瓦夏忠瑪惹雅呸！啟白所欲。誦 嗡阿格拿耶雜拉雜拉格刹穆 觀想：智慧火神去往火灶之東南方作見證。

…………(中略)…………

ཞེས་པ་གཏེར་ཆེན་མཐུ་སྟོབས་གླིང་པའི་རྣམ་འཕྲུལ་ཨོ་རྒྱན་ཆེ་མཆོག་འདུས་པ་རྩལ་གྱི་བཞེད་སྐོང་དུ། རྩ་བའི་གཞུང་དོན་མན་ངག་གིས་ཕྱེས་ཏེ་དུས་མཐའི་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་འཇིགས་བྲལ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེས་ས་ཁམས་ཁྱུ་མཆོག་གི་ལོ་དབྱར་ཉི་ལྡོག་པ་དགྲ་བོ་འཆི་བའི་སྦྱོར་བ་དང་ལྡན་པའི་དུས་ཀྱི་ཉིན་ཀོང་ཡུལ་བདུད་རི་རྔམས་སྒྲ་སྒྲོགས་ཀྱི་མགུལ་དུ་སྦྱར་བའི་ཡི་གེ་པ་ནི་སྐྱུ་རུའི་སྔགས་འཆང་པདྨ་དབང་ཆེན་གྱིས་བགྱིས་པའོ།། སརྦ་མངྒ་ལཾ།། །།

此是為滿圖多林巴之化身 - 鄔金·且秋堆巴雜之願，將根本教文以竅訣闡發，末劫之金剛持吉扎耶謝多傑於土牛年夏至之敵死會合日，於工布都日昂紮卓之山頸處所撰，執筆者為久如之咒士貝瑪旺欽。薩爾瓦芒嘎朗！

圖：鄔金·且秋堆巴雜（殊勝攝力）

-------------------------------------------

༄༅། །ཡང་དག་ཚད་མ་གསུམ་གྱི་ང་རོ་ཡིས། །ལྟ་དམན་རི་དྭགས་ཚོགས་རྣམས་སྐྲག་མཛད་པ། །ཐེག་མཆོག་སེངྒེའི་སྒྲ་དབྱངས་ས་གསུམ་ཁྱབ། །མཚོ་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག །མི་ཕམ་འཇམ་དབྱངས་རྣམ་རྒྱལ་རྒྱ་མཚོ།

三種真實正量吼聲震，一切劣見獸眾皆驚恐，
勝乘獅子吼音遍三地，蓮師大寶教法願興盛！

- 彌龐蔣揚南傑嘉措（不敗妙音尊勝海）

寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།།