ཚད་མེད་བཞི་བསྒོམ་སྟངས་ཀྱི་དྲིས་ལན། 如何修持四无量心的答复

རྫོང་སར་མཁན་ཆེན་བསམ་འགྲུབ་རིན་པོ་ཆེ་མཆོག་ནས་གསུང་པའི་བློ་སྦྱོང་གི་གདམས་ངག་ཟབ་མོ།
宗萨大堪布·桑周仁波切修心教言

ཚད་མེད་བཞི་བསྒོམ་སྟངས་ཀྱི་དྲིས་ལན།

如何修持四无量心的答复：

༡.བྱམས་པ་ཚད་མེད།

1.慈无量心

རང་གི་དུས་གསུམ་གྱི་བདེ་བ་དང་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་སྣ་བུག་ནས་རླུང་ཕྱིར་འགྲོ་བ་དང་མཉམ་དུ་འོད་ཟེར་དཀར་པོའི་རྣམ་པས་ཕྱིར་འཕྲོས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་སྐྱིད་དང་ལྡན་པར་གྱུར་སོང་དྲན།

观想：自己三时一切乐善同鼻孔出气，现白光之相，照于一切众生使得具足快乐。

༢.སྙིང་རྗེ་ཚད་མེད།
2.悲无量心

སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྡིག་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཡོད་ཚད་རང་གི་སྣ་བུག་ནས་རླུང་ནང་དུ་བརྔུབ་པ་དང་མཉམ་དུ་འོད་ཟེར་ནག་པོའི་རྣམ་པས་ནང་དུ་འོང་རང་གི་རྒྱུད་ཀྱི་བདག་འཛིན་གྱིས་མཚོན་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ནུས་མེད་དུ་གྱུར་སོང་དྲན།

观想：一切众生的所有罪恶与苦楚同自己鼻孔吸气，现黑光之相而入，遂自相续我执之心为主的一切烦恼已无有作用力。
༣.དགའ་བ་ཚད་མེད།

3.喜无量之心

དེ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་ལས་གྲོལ། བདེ་བ་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་དང་འཕྲད་པ་ལ་སྙིང་རུས་པའི་གཏིང་ནས་དགའ་བས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ཡང་ཡང་བྱ།

如是，所有众生脱离痛苦及其因，遇到快乐及其因，而由内心深处以欢喜心再再随喜。
༤.བཏང་སྙོམ་ཚད་མེད།
4.舍无量心

དེ་ལྟར་དགྲ་གཉེན་བར་མ་རང་གཞན་སྣོད་བཅུད་ཀྱི་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་བདེན་པར་གྲུབ་པ་རྡུལ་ཙམ་ཡང་མེད་པར་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་སྙམ་ནས་དེའི་ངང་དུ་ཅི་གནས་སུ་མཉམ་པར་འཇོག །

如此亲、怨、中庸、自、他、情、器一切显现无有微尘许的实有物而觉为空性，于此境界中善加安住。

སྐབས་སྐབས་ལ་བླ་མ་ལ་གསོལ་བ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་བཏབས་ཏེ་བླ་མའི་ལུས་དང་རང་གི་ལུས་དབྱེར་མེད་དུ་གྱུར། བླ་མའི་སེམས་དང་རང་གི་སེམས་དབྱེར་མེད་དུ། བླ་མའི་གསུང་དང་རང་གི་ངག་དབྱེར་མེད་དུ་གྱུར་སོང་སྙམ། དུས་རྟག་ཏུ་བླ་མ་མ་བརྗེད་པར་གསོལ་བ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་བཏབ་རྗེས་ལ་བསྔོ་བ་དང་སྨོན་ལམ་ཅི་ཤེས་བྱ་དགོས།

时而向根本上师专心祈祷，观想上师的尊身与自己的身体化为无二无别，上师的心与自己的心化为无二无别，上师的语与自己的语化为无二无别。时常勿忘上师并一心一意祈祷，之后结行回向和愿文尽力而为，多多益善。

དེ་ལྟར་ཐ་ན་ཉིན་རེ་ལ་ཚར་ཉེར་གཅིག་ཙམ་ལས་མི་ཉུང་བར་བསྒོམ་ནུས་ན་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ། བླ་མ་ལ་དད་པ། སེམས་ལ་བདེ་སྐྱིད་སོགས་མྱུར་དུ་འབྱུང་བ་ནི་ཐེ་ཚོམ་མི་དགོས་པ་ཞིག་ཡིན་པས་བརྩོན་འགྲུས་དྲག་པོ་གྱིས། འདི་ནས་སྨོན་ལམ་བཟང་པོ་ཅི་ཤེས་བྱེད་འོང་།

如此每天若能观修不少于21遍，那么，对众生的慈悲心，对上师的信心，于自心的幸福，将速速生起且无疑，故望请发起勇猛精进修持！在此我将尽量发起善愿！ https://t.cn/R2Wx1G2

迷失在阿尔贝加缪的荒诞与戏剧性中，也沉浸在他生命的飞扬与极致的大欢喜里，那里呈现着西西弗斯永恒的反抗与自由，在审视自己时决不排除一切神明、政治和人格，从我思故我在到我反抗故我在。但我的认知限制了我的理解，却也感受得到激情洋溢，感受得到二元对立中的人道主义。曾经一度追求意义，殊不知一切毫无意义。

吉学（善用一心）:
[合十][合十][合十]佛陀讲过一句话，一个精进的人 比不上一个有忍辱心的人 就是你一天到晚念阿弥陀佛 很精进用功念佛 比不上一个忍辱的人 就是什么事情 你都要用智慧去观空 什么事情都放得下 碰到好人欢喜 碰到极端的恶人也忍辱 受到委屈也不解释 受到赞叹笑一笑 受到严重攻击伤害毁谤 也不解释 这个是真正修行人 了不起的修行人 ——慧律法师《智慧的重要》 [玫瑰][玫瑰][玫瑰] 要把烦恼缩短到一念之间， 一念就把它处理掉，彻底放下， 你的道就在眼前。 不离一丝、不离一毫，不能用次第， 不能用累积的方式修行。 要用契入空性的观空、 观无生、观缘起无自性、 观无常、直接观无我，这样就入道。 最重要的是放下别人的好坏， 别人再怎么坏都跟我们没有关系， 我们要活在超越时间、 空间的自在喜悦当中。 看到人家的优点赞叹， 看到人家的缺点，不要靠近不要看， 保护这颗清净心，用本性来修行， 所有的是非到我们这里都化作无。 ——慧律法师 [玫瑰][玫瑰][玫瑰]

吉学（善用一心）:
 真正的修行人
以无相见者为殊胜
也就是见一切法非相
见一切法空相
这种知见是殊胜的
反过来说呢
如果一个修行人着相
那就麻烦大了
着相就会起贪嗔痴
三界受生的因就是着相
着相修行百千劫
无相修行刹那间
对不对
若能万法尽舍却
当下就是真如
无相者   妄想当下不生
了解诸法当下就是空
不必寻   不必觅   不必找
统统不必
所以万法活在当下就是真如
——恭录慧律法师《楞伽经》

吉学（善用一心）:
生   回归当下就是无生
不见一法生   不见一法灭
这个就是如来自性
时时刻刻在作用
既不是幡动  也不是风动
是仁者心动
那么我们心如如不动
万法无咎
所以大修行人
不会【境】上计较有无
因为那个是【妄】的东西
对不对
所以大修行人
对自己的心看得非常清楚
又在起妄念了
当下就是空性的无生
所以你是用妄心在生活
还是用真如的心性在生活
但看你自己
恭录慧律法师《楞伽经》

吉学（善用一心）:
当我们通达万法空无自性、无我，我们的生活就不得了了。有了这颗智慧的心，一切都能随因缘，缘生就是无生：生，只是万法因缘而生，所以，只是假相；灭，也只是万法缘灭，也无所谓灭掉。所以，虚空并没有任何的增减，真心也没有任何的增减，因为四大本空，五蕴无我。如果这个世间透视了一切缘起的假相，没有我。那没有我，什么东西随他生？你说你拥有这个东西，就是妄想；你说你失去这个东西，还是妄想，没有“我”，哪来的生？哪来的灭呢？四大本空，五蕴无我。法就安住在空相、空性的法位里面。世间相就变成永恒相。世间相都是如幻，唯有真心显露出来。

——慧律法师[合十][合十][合十]

吉学（善用一心）:
我们的本性跟我们的识心，注意听！识心不动，识性就现前，这个时候讲如来藏性。妄动，我们说现在叫做识心分别，识心分别当体即空，就是如来藏性。如来藏性，如果开悟的人，一转换过来，就可以妙用现前，叫做识性妙用现前。虽然这个时候讲识性，但是就是本来面目、就是本体。

所以，开悟的人有没有识？眼识、耳识、鼻识、舍识、身识，有没有识？有！没有识怎么分别？可是，这个识，开悟的人叫做识性。这个识回归到平等的心性的时候，叫做虽分别不作分别想。虽运用在整天，不着我的知见。虽然整天分别，不作分别想。虽然整天见到一切境界，不起颠倒。因为执着放下、识性、识心放下，如来藏心现前，当下就是空。

——慧律法师[合十][合十][合十]

吉学（善用一心）:
见闻如幻翳，三界若空华。翳病若除，华于空灭；狂心若歇，歇即菩提。知见立知，即无明本；知见无见，斯即涅槃。背觉合尘，故发尘劳，有世间相；灭尘合觉，故发真如，妙觉明性。知见立，也可以这样讲，知见只要建立，你的知即无明本；如果知见无，这样也对，知见没有了，这个见就是涅槃，见斯即涅槃。所以，知见立，那么你所有的知就是无明的本，如果知见没有了，知见无就是观念化掉了，把观念融入清净自性。慧律法师《楞严经》[合十][合十][合十]

吉学（善用一心）:
当你见性的时候，你就见到了大宇宙的性相，你就掌握到禅的宗旨，所以，庄子说：至人用心若镜，不将不迎，应而不藏。这意思就是说：功夫到家的人，心就像镜子，来、去都不着痕迹，来不着、去不留，不将不迎，不将不迎，就是我们来跟去，[迎]就是迎来；[将]就是送去，没有什么来去。应而不藏，随时来随时应随时起妙用；但是它的本体没有什么增减，没有什么增减。所以，我们如果不知道，要追逐这个假，那就丧失了禅的无相无住的宗旨了。

所以，这一句的意思就是说：我们要回归见性根本大法，佛的宗旨、佛性的宗旨；如果你不这么样子，随照失宗，[照]就是根尘相对，一直攀缘，那么，就失去不二、当下解脱的法门。

——慧律法师[合十][合十][合十]