老头——情绪~~
夫吏岂能无义赃一疋者乎？非於陵仲子之徒，大贤以下，未有免焉者也。人皆游于羿之彀中，则将诡遁于法，而上下相蒙以幸免。其不免者，则无交于权贵者也，有忤于上官者也，绳奸胥之过、拂猾民之欲者也。狎奸胥，纵奸民，媚上官，事权贵，则枉法千疋而免矣。反是，不患其无义赃一疋之可搜摘者也。于是乎日杀人而贪弥甚。不知治道，而刻覈以任法，其弊必若此而不爽。故拓拔令群臣自审不胜贪心者辞位，而慕容契曰：“小人之心无常，帝王之法有常。以无常之心，奉有常之法，非所克堪，乞从退黜。”盖以言乎常法之设，徒使人人自危，而人人可以兔脱，其意深矣！宏不悟焉，死者积而贪不惩。岂但下之流风不可止哉？以杀之者导之也。 ——明·王夫之《读通鉴论卷十六》
赏：看得出来对洪武爷意见很大
醉歌行
[ 唐·杜甫 ]
陆机二十作文赋，汝更小年能缀文。
总角草书又神速，世上儿子徒纷纷。
骅骝作驹已汗血，鸷鸟举翮连青云。
词源倒流三峡水，笔阵独扫千人军。
只今年才十六七，射策君门期第一。
旧穿杨叶真自知，暂蹶霜蹄未为失。
偶然擢秀非难取，会是排风有毛质。
汝身已见唾成珠，汝伯何由发如漆。
春光澹沱秦东亭，渚蒲牙白水荇青。
风吹客衣日杲杲，树搅离思花冥冥。
酒尽沙头双玉瓶，众宾皆醉我独醒。
乃知贫贱别更苦，吞声踯躅涕泪零。
修身齐家治国平天下
曾参〔先秦〕
古之欲明明德于天下者，先治其国；欲治其国者，先齐其家；欲齐其家者，先修其身；欲修其身者，先正其心；欲正其心者，先诚其意；欲诚其意者，先致其知，致知在格物。
物格而后知至，知至而后意诚，意诚而后心正，心正而后身修，身修而后家齐，家齐而后国治，国治而后天下平。自天子以至于庶人，壹是皆以修身为本。
夫吏岂能无义赃一疋者乎？非於陵仲子之徒，大贤以下，未有免焉者也。人皆游于羿之彀中，则将诡遁于法，而上下相蒙以幸免。其不免者，则无交于权贵者也，有忤于上官者也，绳奸胥之过、拂猾民之欲者也。狎奸胥，纵奸民，媚上官，事权贵，则枉法千疋而免矣。反是，不患其无义赃一疋之可搜摘者也。于是乎日杀人而贪弥甚。不知治道，而刻覈以任法，其弊必若此而不爽。故拓拔令群臣自审不胜贪心者辞位，而慕容契曰：“小人之心无常，帝王之法有常。以无常之心，奉有常之法，非所克堪，乞从退黜。”盖以言乎常法之设，徒使人人自危，而人人可以兔脱，其意深矣！宏不悟焉，死者积而贪不惩。岂但下之流风不可止哉？以杀之者导之也。 ——明·王夫之《读通鉴论卷十六》
赏：看得出来对洪武爷意见很大
醉歌行
[ 唐·杜甫 ]
陆机二十作文赋，汝更小年能缀文。
总角草书又神速，世上儿子徒纷纷。
骅骝作驹已汗血，鸷鸟举翮连青云。
词源倒流三峡水，笔阵独扫千人军。
只今年才十六七，射策君门期第一。
旧穿杨叶真自知，暂蹶霜蹄未为失。
偶然擢秀非难取，会是排风有毛质。
汝身已见唾成珠，汝伯何由发如漆。
春光澹沱秦东亭，渚蒲牙白水荇青。
风吹客衣日杲杲，树搅离思花冥冥。
酒尽沙头双玉瓶，众宾皆醉我独醒。
乃知贫贱别更苦，吞声踯躅涕泪零。
修身齐家治国平天下
曾参〔先秦〕
古之欲明明德于天下者，先治其国；欲治其国者，先齐其家；欲齐其家者，先修其身；欲修其身者，先正其心；欲正其心者，先诚其意；欲诚其意者，先致其知，致知在格物。
物格而后知至，知至而后意诚，意诚而后心正，心正而后身修，身修而后家齐，家齐而后国治，国治而后天下平。自天子以至于庶人，壹是皆以修身为本。
脉诀阐微 清·陈士铎
第一篇
脉理甚微，原非一言可尽，人病多变，又岂一脉能包。论其阴阳，别其生死，察其脏腑，观其症候，既上中下之宜分，必寸关尺之自定。左寸心，左关肝，火木宁无至性；右寸肺，右关脾，土金本有深情。唯两尺为肾，水火实难分配，中间是命，左右还可同观。三焦别上中下以相诊，余经合寸关尺而共视。盖部位乌容倒置，辨贵分明，而表里何必细分，不宜拘执。虽按指以三部为法，数息便悟断经，顾看脉以五脏为主，知脏即通治腑。察四时之节气，春夏异于秋冬；审一日之晷时，寅卯殊于申酉。大约逢克则凶，逢生可救，我生则缓，我克难医。因五行而推断，举一隅而可知。弦似乎紧，涩似乎微，浮与芤相反，沉与伏宁殊。洪同实状，弱带濡形，辨之既清，病将安遁。故急则为痛，弦则为风，紧则为邪，缓则为虚，微则为冷，数则为热，滑则痰多，涩则郁塞，洪为火旺，大为血干，沉为阴寒，迟为困乏，小者气衰，细者血涸，浮者气升，伏者脉结，芤多失血，实多壅气，弱者阴亏，濡是湿犯，长是正气之和，短是邪气之克，代为正气之衰，革为正气之脱，结为邪气之搏，促为正气之耗，动有变动之机，静有安宁之喜。毛主火之将旺，石乃水之极沉，耎是力薄，坚乃邪深，钩为气血之和，躁为气血之燥，搏击指而有太过之虞，散去指而无可留之状。脉嫌其绝脉，脉贵其平。既知各脉之异同，可断诸症之常变。然而诊脉必须得时，要在日之平旦。按指原无异法，贵取气之甚清，自然虚实易明，盛衰易辨矣。
陈士铎曰：脉理之不明也，久矣。以致看病不真，用药寡效，是脉之精微不可不讲也。然而精微出于浅近，过求乎窈杳，反致失之。此鬼真君脉诀之妙，妙在浅近，使人人易知而深入也。
又曰：脉有阴阳之不同，王叔和分七表八里，似乎切脉之分明，不知无一脉无阴阳，非浮为阳而沉为阴，迟为阴而数为阳也。阴中有阳，阳中有阴，于中消息，全在临症明察之，心可意会，非笔墨能绘画耳。
又曰：十二经各有脉，分十二经看之，自然玄妙入神。然而过求其精，反失其约。盖五脏之
1/25
脉，能统摄七腑，腑病治脏，脏安而腑自安。故脉诀止消言脏，而不必言腑也。
又曰：切脉以呼吸为准。一呼脉二动，一吸脉二动，为平人无病之脉，有余不足皆病也。世人切脉，多以三指齐按于寸关尺以候各脉，焉得备观其阴阳虚实邪正之分哉。必须先以一指观其左寸，后及左关，又及左尺，然后又及右寸，又及右关，又及右尺，逐步分别，再以三指准之，则何异何同，始了然于胸中。见浮言其风，见沉言其积，见迟言其痛，见数言其热，自能阴阳莫逃，邪正有别，虚实不淆矣。
又曰：春夏秋冬长夏各有定脉，《内经》已详言之。春主弦，夏主钩(钩即微洪之意)，秋主毛，冬主石，长夏主软弱，太过不及均是病征，尤不可见者，克我之脉。如春宜弦而见毛，夏宜钩而见石，及至秋冬未有不病者，余可类推。
又曰：脉随血而行，而血随时而运。病脉行至克我之脉，则病必重，行至生我之脉，则病必轻。盖金脉逢金时必旺，木脉逢金时必衰，故木病值寅卯则当其令，逢申酉则失其时。观寅卯申酉之旺衰，即知金木病情症候矣。即一木而可通之火土水金，即寅卯申酉而可通之子午亥辰戌丑未也。
又曰：脏腑之病虽各不同，要不外五行之生克，逢生则病易愈也，逢克则病难痊也，我生则泻我之气，我克则劳我之神，脏腑为战争之地，胸腹为角斗之场，敌虽扫除，而斩杀甚多，伤损必过，调停于生克之间，和解于败亡之内，仍于金木水火土而善用也。
又曰：脉有相似而实不相同者，尤宜分辨。盖脉似相同而病实各异，一经错认，死生反掌，可不慎欤。
又曰：脉之秘诀，大约三十八字尽之。而每字实有秘要，非一言可尽也，既非一言可尽，而鬼真君何以每一字皆用一言以诏示天下，岂脉诀贵少而不贵多乎？不知诀不必太多，而论诀正不可太少也。
又曰：急则为痛，言见急脉即为痛病也。急似乎数而未至于数也，急似乎紧而未至于紧也，有不可缓之状，乃气与火相斗，邪与正相争也。
又曰：弦则为风，弦乃春天之正脉，春天见弦脉，正风木之得令，非病也，苟见于夏秋冬季，则弦为风矣。
又曰：紧则为邪，邪者，亦风之类，但风邪感之甚骤，则脉必现紧耳。
又曰：缓则为虚，虚者，重按之不能鼓指也，鼓指亦非太劲之谓，言其不能微微鼓指耳，最宜活看。
又曰：微则为冷，冷者寒也，不论何部，见微多是寒症。
又曰：数则为热，热乃火病，火性炎上，其性最速，故数脉作热论也。但数不同，有阴数阳数之异，有初数久数之分，然而热则一也。
又曰：滑则痰多，天下至滑者，无过于水，痰亦水也，水多则痰，生痰多则滑宜见也。然而水病不一，滑脉不常，何故单以痰多属滑也？不知水未结痰，其体静，水既结痰，其体动也，动极则滑极，脉见滑矣，非痰多而何。
又曰：涩则郁塞，涩脉乃往来不甚舒畅也。此阴阳不合，气血不达，外感于风寒，内阻于忧郁，抑塞而不通也，郁而未发之状，六部见此象，具能成病，尤于肝经不宜。一见涩脉，即以解郁通塞之药急治之，随手奏功也。
又曰：洪为火旺，洪者来大而去数也。洪与大有分，按指若大久之而不见其大，止见其数，重按之不见其数，而仍见大者为洪也。夏见此脉为宜，否则皆火旺之极也。
又曰：大为血干，大者重按而仍洪也。火之有余，乃血之不足，血不能制火，乃见大脉。在
2/25
夏天则犹非大忌，然见大脉即宜补血滋阴，以水伏火之为得耳。
又曰：沉为阴寒，沉者至深之象。深则未有不阴，阴则未有不寒者也，入石洞而阴寒逼人者，正以其深沉耳。
又曰：迟为困乏，迟者言俟之而不能深进也，行百里者半九十，非迟之谓乎。是其力乏神困，欲进而不能，非可进而不肯进也。
又曰：小者气衰，小脉言气之小而不能大也，气之不充故耳。
又曰：细脉言脉之细而不能粗也，江河细流，正水之缩也，人身之血少，自然脉细矣。
又曰：浮脉按指即得，气举而升之也。
又曰：伏脉按指始终不可得，或隐隐约约，或有或无者也。是邪气搏结正气而不能出也，用药出之者生，然出之骤，亦非佳兆。
又曰：芤脉中空如无也，血失则内无血养，安得不中空乎。
又曰：实脉不独按指有力，且有不可止抑之状，非正气之有余，乃邪气之有余也，邪气有余，自然壅塞正气矣。
又曰：弱脉不能强旺之状，阴虚而不敢与阳气相争也。
又曰：濡脉言其濡滞也，湿则沾濡，非欤。
又曰：长脉之现正气之和也，有胃气则脉自修长，有从容和缓之象。
又曰：短脉者，欲长而不能，欲速而不达，因邪气之克犯正气，正负邪胜也。
又曰：代脉之现，正气之衰，不得不止以息其气也，有痰气壅膈不散，亦现代脉者，然正气不衰，痰安能作祟，使脉中止而不还乎。
又曰：革脉，脉来浑浑而浊乱击指者是，盖正气之欲脱也。
又曰：结脉其来则缓，而时有现止，是力不能不止也。明是正气甚衰，不敢与邪相斗，邪气搏结于一身耳。
又曰：促脉急遽之状，气耗而势难宽舒也。
又曰：动脉有不能安静之势，动极生变也。
又曰：静脉与动脉相反，不动则不变，自有宁静之福矣。
又曰：毛脉言如羽毛之拂体，乃有余之象，火将浮而又息之状。夏秋间之正脉也，在夏则生气之旺也，在秋则旺气之衰也，在他时则热气之盛也，宜于活看。
又曰：石脉乃沉脉之至，藏之极也，冬时正脉，余时见之为寒冷矣。
又曰：耎脉不能刚健之状，明是力之不胜耳。
又曰：坚脉至硬之状，邪气深入，劳不可破也。
又曰：钩脉洪而不大之象，如钩之有留也，乃胃脉和平，火不盛而司其令，夏日见之尤为平脉也。
又曰：躁脉似动而非动，似数而非数，似促而非促，似急而非急，若有干枯烦扰之状。
又曰：搏脉者，击指之谓也，各脉皆能击指，皆属太过。
又曰：散脉者，即解索之兆，乃欲留而不能留，欲存而不能存也。
又曰：绝脉者，言脉之将断而未断，可续而不续也，死亡之时，必现此脉。
又曰：平脉者，言各脉得其平也，如浮不甚浮，沉不甚沉，迟不甚迟，数不甚数耳，人现平脉，多系胃气之全也，胃气无伤，又宁有疾病哉，此脉之所以贵得其平耳。
又曰：鬼真君脉诀，止得三十八字，然而人之疾病，已尽括于其内，要在辨其异中之同，与同中之异，则因常可以通变，遇变可以用常，随时随地随症随人无不可以起死回生矣，又何
3/25
必拘拘于日之平旦，乘人之清气诊病哉。
又曰：五脏七腑各有脉，俱在寸关尺观之，内经分三部之内外前后上下以细察其部位，何其详也。而鬼真君独重五脏，将七腑略而不言，止将三焦命门以示世，又皆不专属之肾，何其略也？不知脏可以包腑，而腑不可以包脏，论府太详，必至反遗夫脏矣。不若专言五脏，治脏而治府在其中矣，三焦乃府之一，何独举而言之？因世错认三焦在于肾中，故特指明也。命门为十二经之主，世人不知，而以右尺观之，恐失命门之义，故鬼真君辨明之也。
又曰：或曰王叔和脉诀，因遗落心包，遂至传疑千载，今鬼真君之诀，将七府全然不讲，不更滋甚乎？然而切脉止可切五脏也。七腑部位，内经虽分，似乎有一定之理，而究难别脏府之异。不若单切五脏，论其五行之生克，病情反无可遁也。此鬼真君不言七腑，真是至捷之法，亦是至玄之机，幸勿作王叔和遗落心包一例而并讥之也。
又曰：脉贵知微，然而得其微又甚难，暗中摸索而欲使脏府之疾病了然于手指之间，易乎，不易乎？虽然切脉必须问症，症是府病，即以脏之脉合之，脏之脉不病，即是府病也，治府而病可愈。症是脏病亦以脏之脉合之，脏之脉病，是非府病也，治脏而病亦愈矣。苟知此法，又何微之不可得哉。
又曰：凡人之脉，多不相同，不可以此人之脉，概论诸彼人也。看人之脉，当取其左右两手之脉一一而消息之，辨其何部独异，乃断何经之病，庶几得之。
又曰：看脉须看有神无神，实是秘诀。而有神无神何以别之，无论浮沉迟数滑涩大小之各脉，按指下若有条理，先后秩序不乱者，此有神之至也。若按指充然有力者，有神之次也。其余按指而微微鼓动者，亦谓有神。倘按指而散乱者，或有或无者，或来有力而去无力者，或轻按有力，重按绝无者，或时而续时而断者，或欲续而不能，或欲接而不得，或沉细之中倏有依稀之状，或洪大之内忽有飘渺之形，皆是无神之脉。脉至无神，即为可畏，当用大补之剂救之，倘因循等待，必变为死脉，而后救之晚矣。
又曰：人有天生细微之脉，不可动曰虚弱，当统六部同观之。倘一脉独旺，一脉独急，余脉皆现细微，此非虚弱之脉也，旺乃火盛，而急乃邪侵也，以此消息，断然不差。
又曰：切脉贵先调息，吾息调而后可以察病人之息。盖病人之息，呼吸不到，未有能调者也。倘医者之息不平，又何以知病人之息哉。盖学医者平日学导引之法，则呼吸之间无太过不及，自然下指之时，息数可以分别，可以察病人之脉也。
又曰：看脉必须看症，盖症所以印证夫脉也。夫人之脉不同，有天生阴脉，不现于皮毛之内，又将何处看脉。故必观其症候之若何，而症候正难辨也。或看其起居之静躁，静为阴而躁为阳也；看其饮食之寒热，喜寒为热喜热为寒也；问其大小便之燥湿短长，燥短而实，而湿长为虚也；辨其口舌之黄白峭滑，黄峭为邪盛，而白滑为正衰也。是观症所以济切脉之穷，而切脉所以辅观症之妙耳。
第一篇
脉理甚微，原非一言可尽，人病多变，又岂一脉能包。论其阴阳，别其生死，察其脏腑，观其症候，既上中下之宜分，必寸关尺之自定。左寸心，左关肝，火木宁无至性；右寸肺，右关脾，土金本有深情。唯两尺为肾，水火实难分配，中间是命，左右还可同观。三焦别上中下以相诊，余经合寸关尺而共视。盖部位乌容倒置，辨贵分明，而表里何必细分，不宜拘执。虽按指以三部为法，数息便悟断经，顾看脉以五脏为主，知脏即通治腑。察四时之节气，春夏异于秋冬；审一日之晷时，寅卯殊于申酉。大约逢克则凶，逢生可救，我生则缓，我克难医。因五行而推断，举一隅而可知。弦似乎紧，涩似乎微，浮与芤相反，沉与伏宁殊。洪同实状，弱带濡形，辨之既清，病将安遁。故急则为痛，弦则为风，紧则为邪，缓则为虚，微则为冷，数则为热，滑则痰多，涩则郁塞，洪为火旺，大为血干，沉为阴寒，迟为困乏，小者气衰，细者血涸，浮者气升，伏者脉结，芤多失血，实多壅气，弱者阴亏，濡是湿犯，长是正气之和，短是邪气之克，代为正气之衰，革为正气之脱，结为邪气之搏，促为正气之耗，动有变动之机，静有安宁之喜。毛主火之将旺，石乃水之极沉，耎是力薄，坚乃邪深，钩为气血之和，躁为气血之燥，搏击指而有太过之虞，散去指而无可留之状。脉嫌其绝脉，脉贵其平。既知各脉之异同，可断诸症之常变。然而诊脉必须得时，要在日之平旦。按指原无异法，贵取气之甚清，自然虚实易明，盛衰易辨矣。
陈士铎曰：脉理之不明也，久矣。以致看病不真，用药寡效，是脉之精微不可不讲也。然而精微出于浅近，过求乎窈杳，反致失之。此鬼真君脉诀之妙，妙在浅近，使人人易知而深入也。
又曰：脉有阴阳之不同，王叔和分七表八里，似乎切脉之分明，不知无一脉无阴阳，非浮为阳而沉为阴，迟为阴而数为阳也。阴中有阳，阳中有阴，于中消息，全在临症明察之，心可意会，非笔墨能绘画耳。
又曰：十二经各有脉，分十二经看之，自然玄妙入神。然而过求其精，反失其约。盖五脏之
1/25
脉，能统摄七腑，腑病治脏，脏安而腑自安。故脉诀止消言脏，而不必言腑也。
又曰：切脉以呼吸为准。一呼脉二动，一吸脉二动，为平人无病之脉，有余不足皆病也。世人切脉，多以三指齐按于寸关尺以候各脉，焉得备观其阴阳虚实邪正之分哉。必须先以一指观其左寸，后及左关，又及左尺，然后又及右寸，又及右关，又及右尺，逐步分别，再以三指准之，则何异何同，始了然于胸中。见浮言其风，见沉言其积，见迟言其痛，见数言其热，自能阴阳莫逃，邪正有别，虚实不淆矣。
又曰：春夏秋冬长夏各有定脉，《内经》已详言之。春主弦，夏主钩(钩即微洪之意)，秋主毛，冬主石，长夏主软弱，太过不及均是病征，尤不可见者，克我之脉。如春宜弦而见毛，夏宜钩而见石，及至秋冬未有不病者，余可类推。
又曰：脉随血而行，而血随时而运。病脉行至克我之脉，则病必重，行至生我之脉，则病必轻。盖金脉逢金时必旺，木脉逢金时必衰，故木病值寅卯则当其令，逢申酉则失其时。观寅卯申酉之旺衰，即知金木病情症候矣。即一木而可通之火土水金，即寅卯申酉而可通之子午亥辰戌丑未也。
又曰：脏腑之病虽各不同，要不外五行之生克，逢生则病易愈也，逢克则病难痊也，我生则泻我之气，我克则劳我之神，脏腑为战争之地，胸腹为角斗之场，敌虽扫除，而斩杀甚多，伤损必过，调停于生克之间，和解于败亡之内，仍于金木水火土而善用也。
又曰：脉有相似而实不相同者，尤宜分辨。盖脉似相同而病实各异，一经错认，死生反掌，可不慎欤。
又曰：脉之秘诀，大约三十八字尽之。而每字实有秘要，非一言可尽也，既非一言可尽，而鬼真君何以每一字皆用一言以诏示天下，岂脉诀贵少而不贵多乎？不知诀不必太多，而论诀正不可太少也。
又曰：急则为痛，言见急脉即为痛病也。急似乎数而未至于数也，急似乎紧而未至于紧也，有不可缓之状，乃气与火相斗，邪与正相争也。
又曰：弦则为风，弦乃春天之正脉，春天见弦脉，正风木之得令，非病也，苟见于夏秋冬季，则弦为风矣。
又曰：紧则为邪，邪者，亦风之类，但风邪感之甚骤，则脉必现紧耳。
又曰：缓则为虚，虚者，重按之不能鼓指也，鼓指亦非太劲之谓，言其不能微微鼓指耳，最宜活看。
又曰：微则为冷，冷者寒也，不论何部，见微多是寒症。
又曰：数则为热，热乃火病，火性炎上，其性最速，故数脉作热论也。但数不同，有阴数阳数之异，有初数久数之分，然而热则一也。
又曰：滑则痰多，天下至滑者，无过于水，痰亦水也，水多则痰，生痰多则滑宜见也。然而水病不一，滑脉不常，何故单以痰多属滑也？不知水未结痰，其体静，水既结痰，其体动也，动极则滑极，脉见滑矣，非痰多而何。
又曰：涩则郁塞，涩脉乃往来不甚舒畅也。此阴阳不合，气血不达，外感于风寒，内阻于忧郁，抑塞而不通也，郁而未发之状，六部见此象，具能成病，尤于肝经不宜。一见涩脉，即以解郁通塞之药急治之，随手奏功也。
又曰：洪为火旺，洪者来大而去数也。洪与大有分，按指若大久之而不见其大，止见其数，重按之不见其数，而仍见大者为洪也。夏见此脉为宜，否则皆火旺之极也。
又曰：大为血干，大者重按而仍洪也。火之有余，乃血之不足，血不能制火，乃见大脉。在
2/25
夏天则犹非大忌，然见大脉即宜补血滋阴，以水伏火之为得耳。
又曰：沉为阴寒，沉者至深之象。深则未有不阴，阴则未有不寒者也，入石洞而阴寒逼人者，正以其深沉耳。
又曰：迟为困乏，迟者言俟之而不能深进也，行百里者半九十，非迟之谓乎。是其力乏神困，欲进而不能，非可进而不肯进也。
又曰：小者气衰，小脉言气之小而不能大也，气之不充故耳。
又曰：细脉言脉之细而不能粗也，江河细流，正水之缩也，人身之血少，自然脉细矣。
又曰：浮脉按指即得，气举而升之也。
又曰：伏脉按指始终不可得，或隐隐约约，或有或无者也。是邪气搏结正气而不能出也，用药出之者生，然出之骤，亦非佳兆。
又曰：芤脉中空如无也，血失则内无血养，安得不中空乎。
又曰：实脉不独按指有力，且有不可止抑之状，非正气之有余，乃邪气之有余也，邪气有余，自然壅塞正气矣。
又曰：弱脉不能强旺之状，阴虚而不敢与阳气相争也。
又曰：濡脉言其濡滞也，湿则沾濡，非欤。
又曰：长脉之现正气之和也，有胃气则脉自修长，有从容和缓之象。
又曰：短脉者，欲长而不能，欲速而不达，因邪气之克犯正气，正负邪胜也。
又曰：代脉之现，正气之衰，不得不止以息其气也，有痰气壅膈不散，亦现代脉者，然正气不衰，痰安能作祟，使脉中止而不还乎。
又曰：革脉，脉来浑浑而浊乱击指者是，盖正气之欲脱也。
又曰：结脉其来则缓，而时有现止，是力不能不止也。明是正气甚衰，不敢与邪相斗，邪气搏结于一身耳。
又曰：促脉急遽之状，气耗而势难宽舒也。
又曰：动脉有不能安静之势，动极生变也。
又曰：静脉与动脉相反，不动则不变，自有宁静之福矣。
又曰：毛脉言如羽毛之拂体，乃有余之象，火将浮而又息之状。夏秋间之正脉也，在夏则生气之旺也，在秋则旺气之衰也，在他时则热气之盛也，宜于活看。
又曰：石脉乃沉脉之至，藏之极也，冬时正脉，余时见之为寒冷矣。
又曰：耎脉不能刚健之状，明是力之不胜耳。
又曰：坚脉至硬之状，邪气深入，劳不可破也。
又曰：钩脉洪而不大之象，如钩之有留也，乃胃脉和平，火不盛而司其令，夏日见之尤为平脉也。
又曰：躁脉似动而非动，似数而非数，似促而非促，似急而非急，若有干枯烦扰之状。
又曰：搏脉者，击指之谓也，各脉皆能击指，皆属太过。
又曰：散脉者，即解索之兆，乃欲留而不能留，欲存而不能存也。
又曰：绝脉者，言脉之将断而未断，可续而不续也，死亡之时，必现此脉。
又曰：平脉者，言各脉得其平也，如浮不甚浮，沉不甚沉，迟不甚迟，数不甚数耳，人现平脉，多系胃气之全也，胃气无伤，又宁有疾病哉，此脉之所以贵得其平耳。
又曰：鬼真君脉诀，止得三十八字，然而人之疾病，已尽括于其内，要在辨其异中之同，与同中之异，则因常可以通变，遇变可以用常，随时随地随症随人无不可以起死回生矣，又何
3/25
必拘拘于日之平旦，乘人之清气诊病哉。
又曰：五脏七腑各有脉，俱在寸关尺观之，内经分三部之内外前后上下以细察其部位，何其详也。而鬼真君独重五脏，将七腑略而不言，止将三焦命门以示世，又皆不专属之肾，何其略也？不知脏可以包腑，而腑不可以包脏，论府太详，必至反遗夫脏矣。不若专言五脏，治脏而治府在其中矣，三焦乃府之一，何独举而言之？因世错认三焦在于肾中，故特指明也。命门为十二经之主，世人不知，而以右尺观之，恐失命门之义，故鬼真君辨明之也。
又曰：或曰王叔和脉诀，因遗落心包，遂至传疑千载，今鬼真君之诀，将七府全然不讲，不更滋甚乎？然而切脉止可切五脏也。七腑部位，内经虽分，似乎有一定之理，而究难别脏府之异。不若单切五脏，论其五行之生克，病情反无可遁也。此鬼真君不言七腑，真是至捷之法，亦是至玄之机，幸勿作王叔和遗落心包一例而并讥之也。
又曰：脉贵知微，然而得其微又甚难，暗中摸索而欲使脏府之疾病了然于手指之间，易乎，不易乎？虽然切脉必须问症，症是府病，即以脏之脉合之，脏之脉不病，即是府病也，治府而病可愈。症是脏病亦以脏之脉合之，脏之脉病，是非府病也，治脏而病亦愈矣。苟知此法，又何微之不可得哉。
又曰：凡人之脉，多不相同，不可以此人之脉，概论诸彼人也。看人之脉，当取其左右两手之脉一一而消息之，辨其何部独异，乃断何经之病，庶几得之。
又曰：看脉须看有神无神，实是秘诀。而有神无神何以别之，无论浮沉迟数滑涩大小之各脉，按指下若有条理，先后秩序不乱者，此有神之至也。若按指充然有力者，有神之次也。其余按指而微微鼓动者，亦谓有神。倘按指而散乱者，或有或无者，或来有力而去无力者，或轻按有力，重按绝无者，或时而续时而断者，或欲续而不能，或欲接而不得，或沉细之中倏有依稀之状，或洪大之内忽有飘渺之形，皆是无神之脉。脉至无神，即为可畏，当用大补之剂救之，倘因循等待，必变为死脉，而后救之晚矣。
又曰：人有天生细微之脉，不可动曰虚弱，当统六部同观之。倘一脉独旺，一脉独急，余脉皆现细微，此非虚弱之脉也，旺乃火盛，而急乃邪侵也，以此消息，断然不差。
又曰：切脉贵先调息，吾息调而后可以察病人之息。盖病人之息，呼吸不到，未有能调者也。倘医者之息不平，又何以知病人之息哉。盖学医者平日学导引之法，则呼吸之间无太过不及，自然下指之时，息数可以分别，可以察病人之脉也。
又曰：看脉必须看症，盖症所以印证夫脉也。夫人之脉不同，有天生阴脉，不现于皮毛之内，又将何处看脉。故必观其症候之若何，而症候正难辨也。或看其起居之静躁，静为阴而躁为阳也；看其饮食之寒热，喜寒为热喜热为寒也；问其大小便之燥湿短长，燥短而实，而湿长为虚也；辨其口舌之黄白峭滑，黄峭为邪盛，而白滑为正衰也。是观症所以济切脉之穷，而切脉所以辅观症之妙耳。
༄༅།།འཁྲུགས་སྐོང་ཆ་སྙོམས་བདེ་བྱེད་བཞུགས།།
【 酬 补 扰 心 恢 复 平 和 之 法 】
--- 平 息 玛 姆 之 愤 怒 ---
在供护法时候加诵即可
སྐོང་རྫས་འདུ་བྱས་བྱིན་བརླབས་བྱ།། རྔ་བརྡུང་དབྱངས་ཀྱིས་མ་མོ་འབོད།།
筹办供品并作加持，击鼓唱诵唤天母。
བྷྱོཿ
郊
ལྔ་བརྒྱ་དུས་ཀྱི་ཐ་མ་ལ།།
锕加帝杰塔玛拉 末世五百之边际
སྲིད་པའི་བདེ་སྡུག་མ་མོས་བྱེད།།
哲波得德玛姆些 有界苦乐天母肇
སྣ་ཚོགས་ལོག་སྤྱོད་ལ་བརྟེན་ནས།།
纳措洛修拉定尼 以彼种种颠倒行
མ་མོ་མཁའ་འགྲོ་འཁྲུགས་པ་ལས།།
玛摩堪卓彻巴利 扰乱天母空行意
ཁ་རླངས་སྣ་ཚོགས་སྤྲིན་དུ་ཆགས།།
卡朗纳措真德恰 气息聚成种种云
བུད་མེད་སྣ་ཚོགས་སྟོང་ཁམས་གང་།།
沃美纳措东堪刚 种种幻女遍空界
ནད་དང་མི་བདེ་ཆར་ལྟར་འབེབས།།
纳当莫得恰达贝 普降疾病灾难雨
ཁྱད་པར་དམར་མོའི་ཚོགས་བྱུང་བས།།
恰巴玛姆措雄威 尤其赤女涌现故
མི་རྣམས་འདོད་ཆགས་མེ་ལྟར་འབར།།
么南多恰美达巴 人人贪心炽如火
རྟག་ཏུ་བུད་མེད་སེམས་བྱེད་ཅིང་།།
达德沃美森些将 恒常渴求女流辈
རང་དབང་མེད་པར་མོ་དབང་འགྲོ།།
让王美巴摩王卓 不由自主遭束缚
ཚིམ་པ་མེད་པར་འདོད་པས་གདུང་།།
层巴美巴多比东 意无餍足贪煎熬
མཁའ་ལ་ཁྲག་གི་འོད་ཟེར་འབར།།
夸拉察格哦热巴 天空密布红血光
ས་ལ་ཤྭ་འུད་ཆུ་གནོད་མང་།།
萨拉修额切诺忙 大地频现水涝灾
ཀུན་ཀྱང་མ་མོའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཏེ།།
根将玛姆秋彻得 此俱天母之幻变
ནད་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་ནད།།
纳将玛摩切界纳 病皆天母汝之病
ཁྲག་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་ཁྲག།
察将玛摩切界察 血皆天母汝之血
རིམས་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་རིམས།།
仍将玛摩切杰仍 疫皆天母汝之疫
དུས་ཀྱི་འཁྲུགས་པ་སློང་བྱེད་མ།།
帝界彻巴龙些玛 引发末世诤乱女
མཚོན་གྱི་བསྐལ་པས་འཇིགས་བྱེད་མ།།
寸杰嘎比杰些玛 刀兵之劫摧毁女
བསྐལ་པའི་དུས་སྲིད་བདག་མོ་ཁྱེད།།
嘎波帝哲达摩切 劫时有界主尊母
སྤྱི་བདུད་ནད་ཀྱི་ཁ་ལོ་བསྒྱུར།།
谢德纳界卡洛杰 驾御外魔病苦害
བསྐང་ངོ་ཁྱེད་ཀྱི་ཐུགས་དམ་བསྐང་།།
刚噢切界特丹刚 酬补汝之胜密意
དམ་རྫས་བདུད་རྩི་གཏོར་མ་དང་།།
丹贼德则朵玛当 圣物甘露及食子
ཁྲག་ཆགས་བྱ་ནག་སྒོ་ང་སོགས།།
察恰夏纳果锕索 血染黑禽蛋卵等
རྟེན་རྫས་སྒྲུབ་རྫས་བསྐང་རྫས་ཀྱིས།།
定贼哲贼刚贼吉 依修依供酬补供
འཁྲུགས་པའི་མ་མོའི་ཐུགས་དམ་བསྐང་།།
彻波玛姆特丹刚 发怒天女意酬补
ཐུགས་དམ་བསྐངས་པའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས།།
特丹刚波新拉吉 酬补密意加持力
རྣལ་འབྱོར་བདག་ཅག་འཁོར་བཅས་ཀྱི།།
南久达家括吉杰 我等瑜伽及眷属
ནད་ཁ་ཆོད་ལ་རིམས་ཁ་བསྒྱུར།།
纳卡秋拉仍卡杰 断除病苦转流疫
ཁྲམ་ཁ་ཕྱིས་ལ་ཤྭ་རྡེལ་སྤོས།།
灿卡戏拉修得布 修改命簿转运骰
ནད་གདོན་བར་ཆད་བསྒྱུར་དུ་གསོལ།།
纳顿瓦恰杰德索 祈求转移病魔障
ནད་ཁ་མི་འཚལ་མ་ཉིད་བཞེས།།
纳卡么擦玛涅意 不害病染母回收
རིམས་ཁ་མི་འཚལ་མ་ཉིད་བཞེས།།
仍卡莫擦玛涅意 不害疫染母回收
ཕྱི་རུ་རྐྱེན་ངན་སྣ་ཚོགས་དང་།།
谢热进安纳措当 种种外显之恶缘
ནང་དུ་དུག་ལྔ་རྣམ་རྟོག་གདོན།།
囊德德锕南多顿 内显五毒分别魔
ཁྱད་པར་ཆགས་སྲེད་འཕེལ་བ་ཡི།།
恰巴恰贼配瓦业 尤其增盛贪欲心
བསྐལ་སྲིད་དུས་ཀྱི་འཚུབ་འགྱུར་རྣམས།།
嘎哲帝界策杰南 劫时所现诸动荡
མཁའ་ལ་སྤྲིན་དང་ཆུར་རླབས་བཞིན།།
卡拉真当切拉因 如云散空浪归海
མ་ཉིད་ཞལ་གྱི་དབྱིངས་སུ་བསྟིམ།།
玛涅雅杰扬色等 融入母尊口界中
ཕོ་བདུད་དལ་ཁ་གཡས་སུ་བསྒྱུར།།
颇德达卡意色杰 男魔灾害回遮右
མོ་བདུད་དལ་ཁ་གཡོན་དུ་བསྒྱུར།།
摩德达卡云德杰 女魔灾害回遮左
སྤྱི་བདུད་དལ་ཁ་མཁའ་ལ་བསྒྱུར།།
谢德达卡卡拉杰 总魔灾害遮虚空
ཟློག་སྒྱུར་ཆེན་པོའི་དུས་ལ་བབ།།
多杰钦布帝拉瓦 回遮大转时已至
དུས་ལ་བབ་པོ་ས་མ་ཡཿ།།
帝拉瓦波萨玛雅 时机成熟萨玛雅
དབྱིངས་ཀྱི་རྒྱལ་མོ་མུ་ཁ་ལེ།།
扬杰嘉摩么卡雷 法界佛母莫卡雷
སྣང་སྲིད་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ་ཡི།།
囊哲根德让摩耶 现有普贤佛母之
བྷ་ག་བདེ་ཀློང་ཡངས་པ་རུ།།
巴嘎得龙扬巴热 广大乐界巴嘎中
བསྐལ་སྲིད་དུས་ཀྱི་ཁུག་པ་ཡི།།
嘎哲帝杰可巴耶 劫时间之转折点
རྐྱེན་སྣང་ཀུན་རྟོག་རང་གྲོལ་ནས།།
进囊根多让卓尼 缘相分别自解脱
བསྐལ་པ་ཆ་སྙོམས་འབྱུང་བ་དར།།
嘎巴恰钮炯瓦当 劫时平等无动荡
སྐྱེ་རྒུ་བདེ་ཞིང་ལྷ་འདྲེ་བྱམས།།
吉格得扬拉贼香 众生安乐鬼神慈
ཀུན་ཀྱང་ཐེག་མཆོག་ཆོས་ལ་སྤྱོད།།
根将塔巧秋拉效 众皆行持胜乘法
རྣལ་འབྱོར་སྒྲུབ་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས།།
南久哲巴波南极 诸位瑜伽众修士
གདོད་མའི་རང་ཞལ་མཐོང་བ་དང་།།
多密让雅通瓦当 证见本初本来面
གནས་སྐབས་ཡིད་ལ་རེ་བ་ཡི།།
尼嘎耶拉瑞瓦耶 暂时意中所希求
བཅོལ་བའི་ཕྲིན་ལས་འགྲུབ་པར་མཛོད།།
久波趁利哲巴作 托付事业祈成办
རབ་ཚེས་ས་གླང་ཟླ་བ་གསུམ་པའི་ཚེས་ཉེར་དགུ་ལ། འཇམ་དཔལ་དགྱེས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཡི། བློ་མཚོ་རྐྱེན་སྣང་དྲི་བཞོན་གྱིས།།བསྐུལ་བའི་རླབས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས་སོ།།མངྒ་ལཾ།། 绕炯土牛年三月廿九日，文殊欢喜金刚之意海，被外缘之风吹动，引发出之波浪妙音也!增吉祥!
分割线
༄༅།།མ་མོ་འཁྲུགས་སྐོང་བསྡུས་པ་ནི།།
【 摄 略 妈 姆 念 怒 酬 补 文 】
ཡེ་ཤེས་དབྱིངས་དང་འཇིགས་རྟེན་གྱི།།
益西央当久登几 智慧法界与世间
སྣང་སྲིད་མ་མོ་འཁྲུགས་པའི་རྒྱུ།།
震者玛母措布结 现有天母忿怒因
ཉམས་ཆགས་འགལ་འཁྲུལ་སྐོང་ཞིང་བཤགས།།
年却赶次功勇学 失坏违越酬补杆
གསོལ་ལོ་མཆོད་དོ་དགྱེས་པར་མཛོད།།
所洛秋多吉巴作 祈祷供养愿喜足
ལས་རབ་གླིང་པས་སོ།
列绕郎巴大师造
分割线
ཨོཾ་བཛྲ་ས་ཏྭ་ཧཱུྃ།
嗡 班札 萨埵 吽
【 酬 补 扰 心 恢 复 平 和 之 法 】
--- 平 息 玛 姆 之 愤 怒 ---
在供护法时候加诵即可
སྐོང་རྫས་འདུ་བྱས་བྱིན་བརླབས་བྱ།། རྔ་བརྡུང་དབྱངས་ཀྱིས་མ་མོ་འབོད།།
筹办供品并作加持，击鼓唱诵唤天母。
བྷྱོཿ
郊
ལྔ་བརྒྱ་དུས་ཀྱི་ཐ་མ་ལ།།
锕加帝杰塔玛拉 末世五百之边际
སྲིད་པའི་བདེ་སྡུག་མ་མོས་བྱེད།།
哲波得德玛姆些 有界苦乐天母肇
སྣ་ཚོགས་ལོག་སྤྱོད་ལ་བརྟེན་ནས།།
纳措洛修拉定尼 以彼种种颠倒行
མ་མོ་མཁའ་འགྲོ་འཁྲུགས་པ་ལས།།
玛摩堪卓彻巴利 扰乱天母空行意
ཁ་རླངས་སྣ་ཚོགས་སྤྲིན་དུ་ཆགས།།
卡朗纳措真德恰 气息聚成种种云
བུད་མེད་སྣ་ཚོགས་སྟོང་ཁམས་གང་།།
沃美纳措东堪刚 种种幻女遍空界
ནད་དང་མི་བདེ་ཆར་ལྟར་འབེབས།།
纳当莫得恰达贝 普降疾病灾难雨
ཁྱད་པར་དམར་མོའི་ཚོགས་བྱུང་བས།།
恰巴玛姆措雄威 尤其赤女涌现故
མི་རྣམས་འདོད་ཆགས་མེ་ལྟར་འབར།།
么南多恰美达巴 人人贪心炽如火
རྟག་ཏུ་བུད་མེད་སེམས་བྱེད་ཅིང་།།
达德沃美森些将 恒常渴求女流辈
རང་དབང་མེད་པར་མོ་དབང་འགྲོ།།
让王美巴摩王卓 不由自主遭束缚
ཚིམ་པ་མེད་པར་འདོད་པས་གདུང་།།
层巴美巴多比东 意无餍足贪煎熬
མཁའ་ལ་ཁྲག་གི་འོད་ཟེར་འབར།།
夸拉察格哦热巴 天空密布红血光
ས་ལ་ཤྭ་འུད་ཆུ་གནོད་མང་།།
萨拉修额切诺忙 大地频现水涝灾
ཀུན་ཀྱང་མ་མོའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཏེ།།
根将玛姆秋彻得 此俱天母之幻变
ནད་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་ནད།།
纳将玛摩切界纳 病皆天母汝之病
ཁྲག་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་ཁྲག།
察将玛摩切界察 血皆天母汝之血
རིམས་ཀྱང་མ་མོ་ཁྱེད་ཀྱི་རིམས།།
仍将玛摩切杰仍 疫皆天母汝之疫
དུས་ཀྱི་འཁྲུགས་པ་སློང་བྱེད་མ།།
帝界彻巴龙些玛 引发末世诤乱女
མཚོན་གྱི་བསྐལ་པས་འཇིགས་བྱེད་མ།།
寸杰嘎比杰些玛 刀兵之劫摧毁女
བསྐལ་པའི་དུས་སྲིད་བདག་མོ་ཁྱེད།།
嘎波帝哲达摩切 劫时有界主尊母
སྤྱི་བདུད་ནད་ཀྱི་ཁ་ལོ་བསྒྱུར།།
谢德纳界卡洛杰 驾御外魔病苦害
བསྐང་ངོ་ཁྱེད་ཀྱི་ཐུགས་དམ་བསྐང་།།
刚噢切界特丹刚 酬补汝之胜密意
དམ་རྫས་བདུད་རྩི་གཏོར་མ་དང་།།
丹贼德则朵玛当 圣物甘露及食子
ཁྲག་ཆགས་བྱ་ནག་སྒོ་ང་སོགས།།
察恰夏纳果锕索 血染黑禽蛋卵等
རྟེན་རྫས་སྒྲུབ་རྫས་བསྐང་རྫས་ཀྱིས།།
定贼哲贼刚贼吉 依修依供酬补供
འཁྲུགས་པའི་མ་མོའི་ཐུགས་དམ་བསྐང་།།
彻波玛姆特丹刚 发怒天女意酬补
ཐུགས་དམ་བསྐངས་པའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས།།
特丹刚波新拉吉 酬补密意加持力
རྣལ་འབྱོར་བདག་ཅག་འཁོར་བཅས་ཀྱི།།
南久达家括吉杰 我等瑜伽及眷属
ནད་ཁ་ཆོད་ལ་རིམས་ཁ་བསྒྱུར།།
纳卡秋拉仍卡杰 断除病苦转流疫
ཁྲམ་ཁ་ཕྱིས་ལ་ཤྭ་རྡེལ་སྤོས།།
灿卡戏拉修得布 修改命簿转运骰
ནད་གདོན་བར་ཆད་བསྒྱུར་དུ་གསོལ།།
纳顿瓦恰杰德索 祈求转移病魔障
ནད་ཁ་མི་འཚལ་མ་ཉིད་བཞེས།།
纳卡么擦玛涅意 不害病染母回收
རིམས་ཁ་མི་འཚལ་མ་ཉིད་བཞེས།།
仍卡莫擦玛涅意 不害疫染母回收
ཕྱི་རུ་རྐྱེན་ངན་སྣ་ཚོགས་དང་།།
谢热进安纳措当 种种外显之恶缘
ནང་དུ་དུག་ལྔ་རྣམ་རྟོག་གདོན།།
囊德德锕南多顿 内显五毒分别魔
ཁྱད་པར་ཆགས་སྲེད་འཕེལ་བ་ཡི།།
恰巴恰贼配瓦业 尤其增盛贪欲心
བསྐལ་སྲིད་དུས་ཀྱི་འཚུབ་འགྱུར་རྣམས།།
嘎哲帝界策杰南 劫时所现诸动荡
མཁའ་ལ་སྤྲིན་དང་ཆུར་རླབས་བཞིན།།
卡拉真当切拉因 如云散空浪归海
མ་ཉིད་ཞལ་གྱི་དབྱིངས་སུ་བསྟིམ།།
玛涅雅杰扬色等 融入母尊口界中
ཕོ་བདུད་དལ་ཁ་གཡས་སུ་བསྒྱུར།།
颇德达卡意色杰 男魔灾害回遮右
མོ་བདུད་དལ་ཁ་གཡོན་དུ་བསྒྱུར།།
摩德达卡云德杰 女魔灾害回遮左
སྤྱི་བདུད་དལ་ཁ་མཁའ་ལ་བསྒྱུར།།
谢德达卡卡拉杰 总魔灾害遮虚空
ཟློག་སྒྱུར་ཆེན་པོའི་དུས་ལ་བབ།།
多杰钦布帝拉瓦 回遮大转时已至
དུས་ལ་བབ་པོ་ས་མ་ཡཿ།།
帝拉瓦波萨玛雅 时机成熟萨玛雅
དབྱིངས་ཀྱི་རྒྱལ་མོ་མུ་ཁ་ལེ།།
扬杰嘉摩么卡雷 法界佛母莫卡雷
སྣང་སྲིད་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ་ཡི།།
囊哲根德让摩耶 现有普贤佛母之
བྷ་ག་བདེ་ཀློང་ཡངས་པ་རུ།།
巴嘎得龙扬巴热 广大乐界巴嘎中
བསྐལ་སྲིད་དུས་ཀྱི་ཁུག་པ་ཡི།།
嘎哲帝杰可巴耶 劫时间之转折点
རྐྱེན་སྣང་ཀུན་རྟོག་རང་གྲོལ་ནས།།
进囊根多让卓尼 缘相分别自解脱
བསྐལ་པ་ཆ་སྙོམས་འབྱུང་བ་དར།།
嘎巴恰钮炯瓦当 劫时平等无动荡
སྐྱེ་རྒུ་བདེ་ཞིང་ལྷ་འདྲེ་བྱམས།།
吉格得扬拉贼香 众生安乐鬼神慈
ཀུན་ཀྱང་ཐེག་མཆོག་ཆོས་ལ་སྤྱོད།།
根将塔巧秋拉效 众皆行持胜乘法
རྣལ་འབྱོར་སྒྲུབ་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས།།
南久哲巴波南极 诸位瑜伽众修士
གདོད་མའི་རང་ཞལ་མཐོང་བ་དང་།།
多密让雅通瓦当 证见本初本来面
གནས་སྐབས་ཡིད་ལ་རེ་བ་ཡི།།
尼嘎耶拉瑞瓦耶 暂时意中所希求
བཅོལ་བའི་ཕྲིན་ལས་འགྲུབ་པར་མཛོད།།
久波趁利哲巴作 托付事业祈成办
རབ་ཚེས་ས་གླང་ཟླ་བ་གསུམ་པའི་ཚེས་ཉེར་དགུ་ལ། འཇམ་དཔལ་དགྱེས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཡི། བློ་མཚོ་རྐྱེན་སྣང་དྲི་བཞོན་གྱིས།།བསྐུལ་བའི་རླབས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས་སོ།།མངྒ་ལཾ།། 绕炯土牛年三月廿九日，文殊欢喜金刚之意海，被外缘之风吹动，引发出之波浪妙音也!增吉祥!
分割线
༄༅།།མ་མོ་འཁྲུགས་སྐོང་བསྡུས་པ་ནི།།
【 摄 略 妈 姆 念 怒 酬 补 文 】
ཡེ་ཤེས་དབྱིངས་དང་འཇིགས་རྟེན་གྱི།།
益西央当久登几 智慧法界与世间
སྣང་སྲིད་མ་མོ་འཁྲུགས་པའི་རྒྱུ།།
震者玛母措布结 现有天母忿怒因
ཉམས་ཆགས་འགལ་འཁྲུལ་སྐོང་ཞིང་བཤགས།།
年却赶次功勇学 失坏违越酬补杆
གསོལ་ལོ་མཆོད་དོ་དགྱེས་པར་མཛོད།།
所洛秋多吉巴作 祈祷供养愿喜足
ལས་རབ་གླིང་པས་སོ།
列绕郎巴大师造
分割线
ཨོཾ་བཛྲ་ས་ཏྭ་ཧཱུྃ།
嗡 班札 萨埵 吽
✋热门推荐