In capitis mei levitatem iocatus est et in oculorum valitudinem et in crurum gracilitatem et in staturam.Quae contumelia est quod apparet audire? Coram uno aliquid dictum ridemus, coram pluribus indignamur, et eorum ali is libertatem non relinquimus, quae ipsi in nos dicere adsuevimus; iocis temperatis delectamur, immodicis irascimur.

“有些人拿我的秃顶开玩笑，还取笑我眼睛昏花，腿太细，身材不好。都是实话，为什么听来却感觉受了侮辱？同样一件事情，一个人面前说说，我们当做笑话；但如果好几个人在场，我们就要生气。明明是我们经常用来自嘲的话，却不愿意别人随便乱说。开玩笑有个分寸是趣事；过了头，便是冒犯”。

——塞内加，《论恒心》第16卷第4节

Aliquando, dum amplexus, aspectus in oculis, omnia silent, interdum, dum paragraphus textus, semel delibutus, perpetuum tactum relinquet. Est quaedam in vita amor, quae alter alterum non perturbet mundum, sed ambulat in profundo animae, non impedit vitam suam, sed resonat in regno spirituali.

Et ínvenis hómines murmuráre de tempóribus suis, et quod illa témpora bona fúerint paréntum nostrórum. Quid, si possent revocári ad témpora paréntum suórum, et ibi murmurárent? Quae enim putas témpora bona fuísse prætérita,quia iam non tua sunt, ídeo bona sunt.
你会发觉，人们都在抱怨：我们的时代没有先祖时代的好。他们若能回到古代又将抱怨什么呢？你之所以要想过去的时代好，那是因为那已经不是你的时代了，所以是好的。
——选读圣思定讲道集
From a sermon by Saint Augustine